blijven enkele fijngevoelige, eenvoudige woorden het langst in je nazoemen; mogelijk
rijst daar boven uit 'n gestalte, die van den spreker; en 'n naam en dan ontstaat
weer 'n persoon, 'n mensch, die 'n hart had voor onze H. F. O. en de gave bezat
daarvan te getuigen op zoo'n dag
Dat zijn inderdaad momenten, die 'n geschiedkundige waarde krijgen voor
hen, die er graag aan terug denken, jubileumsjaren, die ook naar buiten waarde
krijgen als de balkenlagen voor 'n nieuwe verdieping in het huis, waarin wij allen
'n onderdak hebben gevonden. De oudjes, de alleroudste oudjes als Theo Peltenburg,
hebben wij zwijgend ten grave gebracht, andere oudjes ontmoeten elkaar zoo nu en
dan met tusschenpoozen van vele jaren, loopen niet zoo vlug en niet zoo recht meer,
lachen over elkanders witte koppen, gerimpelde gezichten, maar praten dan
toch nog dadelijk weer over de H. F. C.I, beginnen elke nieuwe phrase met: ,,En
weet je nog die keer", handen slaan ineen, oogen kijken elkander trouwhartig en
even blij-oplichtend aan en men gaat weer ieder z'n wegje, kijkt nog 's over den
schouder om, groet nog weer 's de figuur, die óók nog weer 's omgekeken heeft
En alle twee zullen ze dan 't hoofd schudden en mompelenWat is ie in de pijp gebrand.
24
Een Schooljongens-elftal uit het jaar 1900
Verschillende van deze jongens werden later lid van H.F.C., n.l. C. Dubois (staande 2e van links), P. Beccari
(staande 2e van rechts), in het midden C. ten Cate; ook onze oud-midvoor J. J. Laan heeft voor dit clubje gespeeld.
