in wedstrijdverslagen uit
vroeger jaren lezen, dat de
tegenpartij een zwoegende
ploeg vormde zonder eenig
begrip van samenspel.
Later kwam er een
tijd van verval. Onze elf
tallen degradeerdenten
slotte hielden wij geen elftal
meer over in de Iste klasse
H. V. B. De oorzaken
waren gemakkelijk te zien.
Het aantal deelnemende
Vereenigingen in den Haar-
lemschen Voetbalbond nam
steeds toe, er kwamen zelfs
4 klassen. De belangstelling voor voetbal werd grooter bij de massa. Men sprak
over systemen. Veel werd er over voetbal geschreven; de spelkennis werd grooter.
Doch in de H. F. C. werd de animo minder. Een nieuwe sport werd populair:
hockey. Verscheidene schooljongens gaven er den voorkeur aan gewapend met een
kromme stok het groene veld te betreden en zoo gebeurde het, dat de Woensdag
middagwedstrijden op de bijvelden van H. F. C., die vroeger altijd gescheiden
werden in een wedstrijd voor geoefenden en een voor ongeoefenden als speler
van het Vierde mocht je al heel blij zijn als 22ste gekozen te worden bij de ge-
oefenden ontaardden in een spelletje „aanvallen en verdedigen" van een aantal
Juniores. Dat ondanks dit alles een enkel elftal weer eens een klasse omhoog ging,
was hoofdzakelijk te danken aan enthousiasme en geduchte avondtraining, begrippen
waar men het vroeger buiten had kunnen stellen.
Ons Zondagochtendvoetbal wordt bedreven op de vele velden in en om
onze mooie Spaarnestad.
wij gaan naar het Noorden, naar het doolhof van velden aan den
Vergierdeweg. Tot aan den Slapersdijk strekken deze velden zich uit en wee den
ongelukkige, die na een late Zaterdagnacht hier zoo omstreeks 10 uur naar een
terrein moet zoeken dat hij ,,niet precies" weet te liggen.
wij gaan naar het Westen, naar de zandvlakten. Vroeg wordt er réveille
geblazen, wanneer wij op bezoek moeten bij de duinbewoners in Beverwijk, Velsen-
IJmuiden of Zandvoort.
87
Zondagmorgen.
Alle velden in gebruik.
