verliest met 3-2 Een geval voor een voetbalprijsvraag: hoe kan één trap twee doelpunten opleveren De andere
senior-elftallen in de afdeling Haarlem verrichtten weinig opwindende dingen Bij de jeugd ging men op de
goede weg voort door Kampioenschappen van de juniores A en B.
Het was overigens een door de tijdsomstandigheden zeer verward seizoen: vele H.F.C.-ers vertrokken voor
korte of langere tijd naar Indonesië, vele anderen kwamen terug naar Nederland. Nog steeds kwamen berich
ten binnen van het overlijden van clubgenoten in de tropen en in Duitse concentratiekampen: Adé van Gogh,
Frits Roos, Emile Bastet, P. Beccari, Peddie Francken, Daan Göllner. Het kon geen verwondering wekken,
dat velen in deze tijd hun gedachten niet bij de sport konden bepalen.
De clubleven-commissie was zeer actief en organiseerde verschillende avonden, met als hoogtepunt de
feestavond van iy December. Ook voor de jeugdavonden was grote belangstelling.
De zuiveringscommissie, die door de algemene vergadering was ingesteld, bracht zijn advies uit aan het
bestuur: een onaangename nasleep van de oorlog. Bezien wij achteraf de zuivering op vele andere gebieden,
dan kunnen wij met voldoening constateren, dat H.F.C. bij deze aangelegenheid een naar omstandigheden
rechtvaardige maatstaf heeft aangelegd.
De eerste wedstrijd Nederland-België bracht een overstelpende aanvrage voor kaarten en een bijzonder kleine
toewijzing. In het jeugdtournooi 'De Acht' deelde H.F.C. in zijn poule de eerste plaats met Sparta, maar zag
zich na het nemen van strafschoppen uitgeschakeld. Een fraai resultaat boekte onze jeugd op R.C.H., waar zij in
een sterk bezet tournooi A.F.C.Z.F.C. enE.D.O. versloeg. In de finale bleken Ajax (2-0) en R.C.H. (1-0)
te sterk voor ons, maar de derde prijs was een mooie beloning. Met Pinksteren namen twee elftallen van
H.F.C. in Groningen deel aan het jeugdtournooi van Be Quick. Successen bleven hier uit door het grote aantal
invallers; de gastvrije ontvangst vergoedde zeer veel. De H.F.C.-er verscheen nog zeer onregelmatig; Max
Slingenberg en Kiek Giltay Veth vormden thans tezamen met Hans Ligtenstein het redactionele team.
Alles bijeen een seizoen, waarin H.F.C. nog kerngezond bleek te zijn, al waren de prestaties op het groene
veld nog niet bevredigend.
HENK HACKENITZ
Henk is nooit een 'groot voetballer' geweest. Maar dit heeft hij dan toch maar door een zo grote geestdrift
weten te vergoeden, dat hij jaren lang een eervolle positie in ons keurteam heeft ingenomen. Hemzelf kon
het trouwens0niets schelen, in welk elftal hij speelde, of op welke plaats. Steeds leverde hij opgewekt zijn
bijdrage voor het goede doel. Rechtsbuiten in het vierde, kanthalf en rechtsback, zelfs stopper-spil en midden
voor in het eerste, daarna lange tijd aanvoerder van het tweede: deze lijst is lang niet volledig.
Vooral zijn aanvoerderschap moet hem lief geweest zijn: ongeremd kon hij nu met stentorstem zijn mede
spelers aanvuren, zonder dat er iemand was, die hem het zwijgen oplegde. Henks woordenrijkdom is vol
doende bekend en blijkt ook op papier: zijn elftalverslagen in de H.F.C.-er eindigden bijna steeds met de
opmerking 'Van redactie-wege aanzienlijk bekort'. 1 1 u
Henk behoort ongetwijfeld tot degenen die er toe bijgedragen hebben, dat H.F.C. in de slechte jaren het
hoofd boven water kon houden, waardoor hij in belangrijke mate - misschien zonder het zelf te weten -
heeft meegewerkt aan het latere herstel.
A.SCHOUTE
Dat in ons jubileumboek een plaatsje wordt ingeruimd om enkele woorden te wijden aan ons aller vriend
Aad Schoute spreekt wel haast vanzelf. 1C j- u
Ware dit niet geschied, ons boek zou incompleet geweest zijn; immers hij is één van de figuren, die zich
in de oorlogse en na-oorlogse periode op velerlei gebied voor de H.F.C. zeer verdienstelijk heelt gemaa t.
Vooral ook in die jaren, dat het onze oude club niet geheel en al naar den vleze ging, de jaren dus dat wij
bij de buitenwereld practisch niet meer in tel waren. Juist dit tekende hem als een pur-sang H.F.C.-er.
Aad, die reeds in zijn jeugd lid van de H.F.C. werd, is zelf nooit een groot voetballer geweest, alhoewel hij
het als'keeper toch nog wel een enkele keer tot het eerste elftal gebracht heeft. Zijn grote verdiensten liggen
op heel ander terrein. Mijn gedachten gaan daarbij uit naar de vele malen, dat hij voor clubavonden en sixes
prijzen beschikbaar stelde. Nooit deed de clublevencommissie een vergeefs beroep op hem. Vele jaren ook
was hij lid van de kascommissie, waarbij menige snedige opmerking of 'gentle hint aan zijn brein ontsproot.
Ook als lid van de elftalcommissie heeft hij zich reeds vele jaren verdienstelijk gemaakt; hij ontpopte zich
als een prima spelkenner. Zijn prettige debatteertrant, z'n steeds weer humoristische opmerkingen maken
het een genoegen met hem te mogen samenwerken.
Moge hij nog vele jaren zijn krachten aan de H.F.C. kunnen geven.
ioy
