Ad Sandtke
Drie of meer van rood
Beste Ad. Je houdt er niet van in de zon te staan niet, omdat je boter op je
hoofd hebt - het zij verre van mij iets dergelijks zelfs maar te denken - maar
eenvoudig, omdat je het in de schaduw veel behagelijker vindt. Nu ga ik je hier
toch in de zon zetten, en ik doe dat met een zeker satanisch genoegen.
Laat ik meteen zeggen, dat ik er steeds heimelijk op gehoopt heb in het ge
denkboek over jou te mogen schrijven. Het was dan ook een aangename verrassing
voor me, toen deze stille wens in vervulling ging. Maar nu het zover is, weet
ik eigenlijk niet, hoe ik beginnen moet. Woorden van waardering over Ad
Sandtke schrijven: dit zou zonder meer overbodig zijn. Is het nog nodig er op
te wijzen, hoe jij door de leiding van het jeugdvoetbal bij H.F.C. een naam hebt
gekregen die voor zichzelf spreekt? Moet ik het hier hebben over de talrijke
kampioenschappen en bekers, die door H.F.C.-jeugdelftallen op vele plaatsen
in Nederland zijn veroverd? Of over de wijze, waarop je in 1950 het leiderschap
van H.F.C. II op je nam en de daarop volgende promotie, die zeker niet in de
laatste plaats aan jouw werk te danken was? Ik zou dan vervallen in een herhaling
van feiten, die overal in dit boek vermeld worden.
Ik ga het over een andere boeg gooien. Kijk eens: een ander had misschien
als leider van de jeugdafdeling in dezelfde periode dezelfde resultaten kunnen
bereiken. Maar daarmee was die figuur nog geen Ad Sandtke geweest. Duide
lijker gezegd: veel belangrijker dan alle kampioenschappen en bekers zijn de
menselijke eigenschappen, die je bij het vervullen van je taak hebt ten toon
gespreid Je hebt resultaten op het voetbalveld nooit als het alleen-zaligmakende
beschouwd. Meer nog: je bent door de jaren heen de vertrouwensman geworden
van onze jeugdige spelers en hun ouders. Hoe velen zijn er niet met hun per
soonlijke moeilijkheden bij je gekomen? Steeds vonden zij een belangstellend
Hierbij mollerwi^n'eiradem Riet noemen, die je steeds gesteund heeft en een zo grote belangstelling
voor de H F. C.-jeugd aan de dag legde. Zonder haar zou je misschien na een van de vele teleurstellingen, die je
nZ bespaard zijn gelleven, het werk hebben neergelegd. Door jullie beiden is je huis het gastvrije middelpunt
geworden voor allen, die hun moeilijkheden kwamen bespreken of zo maar eens een praatje kwamen maken.
Diezelfde eigenschappen hebben niet nagelaten indruk te maken op vertegenwoordigers van andere ver
enigingen, die met ons in contact kwamen. Dat ons jeugdvoetbal zo n goede naam heelt gekregen overal >n
het land is niet in de eerste plaats aan de prestaties te danken, maar aan de w.jze, waarop jij je taak vervulde
en je medewerkers inspireerde. Dit alles is daarom nog merkwaardiger omdat je pas op later leeftijd lid van
H F C bent geworden. Dat je de geest van onze club van meet af aan hebt aangevoeld en in die geest het werk
van Bas Onderwater, Hans Thon en zovele anderen hebt voortgezet, is het grootste compliment, dat wij je
kUZ" "t'mijzelf ben ik er van overtuigd, da. Jij één ding het belangrijkste vindt: dat velen ui. Haarlem
en omgeving een gelukkige jeugd te danken hebben aan hun lidmaatschap van H.F.C.
jêhfud. er niet van in Ie eon te staan: ik aal je tins „ie. langer kwellen.
V,
Of men nu eens gezapig wil kankeren over de prestaties van onze elftallen van de vorige dag, of men nu
nergens anders gelegenheid vindt om een biertje of een borrel te drinken, of dat men alleen wat gemoedelijke
sfeer zoekt wij weten het niet, maar een feit is dat de biljartzaal van Brinkmann aan de Grote Markt op Maan
dagavond immer op een van bedrijvigheid gonzende bijenkorf lijkt. Als u dat soms een te bizarre vergelijking
vindt dan willen wij ook wel simpel zeggen dat het er gezellig is; ofwel dat wij een plaats hebben gevonden
die een redelijke vervanging kan heten voor de sociëteit aan de Zijlweg waar wij vroeger - als adspirant wel
te verstaan onze wekelijkse uitspatting beleefden. c,_„_
Toen wij in Mei 1- na het sein alles veilig - namelijk weer wat clubleven konden gaan zoeken, zochten
