September 1949: Zaterdag 3. Erewedstrijd H.F.C.-Schoten (2-3). Een lusteloos partijtje op een 'dag van
grote hètte'.
Zondag 11: Jubileum-tournooi. Absent door blessures of militaire dienst: Andriessen, Bijleveld, Groot en
de Winter-twins! Onze lijdensweg gaat beginnen. En alsof het nog niet genoeg was, in de eerste minuut van
H.F.C.-H.V.V. brak Cees de Nijs een sleutelbeen (merkwaardige coïncidentie tijdens een jubileum
wedstrijd: zie seizoen 1939—1940). Men kon dus nog hoogstens van een nood-combinatie spreken. Heyting,
Begemann, JongeneelCorbeth, Busselman, Flack; Beets, Moolenaar, Hackenitz, Luif, Ligtenstein. Of ze
van zich af beten! (H.F.C.-H.V.V. 0-1, H.F.C.-R.C.H. 0-0!). In de laatste wedstrijd kregen onze eerste
klasse tegenstanders geen voet aan de grond. De strafschoppen namen wij beter; door de andere uitslagen
R.C.H.-H.B.S. 3-3 (H.B.S. wint) en H.B.S.-H.V.V. 1-1 (H.V.V. wint) legden wij tegen ieders verwach
ting nog beslag op de derde prijs.
Zondag 18: Eerste competitiewedstrijd in een Zuidhollandse afdeling: H.F.C.-R.K.A.V.V. Enkele vaste
spelers komen terug: Andriessen, Begemann (aanv.), Jongeneel; Flack, Busselman, Corbeth; Hein Winter,
Luif, Moolenaar, Bijleveld, Ligtenstein, welke laatste zijn honderdste competitiewedstrijd speelde en na afloop
hiervoor in intieme kring gehuldigd werd. Gelukkig geven wij bij dergelijke gelegenheden geen protserige
vertoningen op het veld vóór de wedstrijd! Het feit zelf mag hier intussen niet onvermeld blijven. Uitslag 1 - 1
Zondag 2j: Wassenaar-H.F.C. 3-3 (hattrick van Moolenaar). 'Wij leven in een grote tijd, want H.F.C.
gaat kampioen worden', lezen wij in de nu door de heren J. C. Mollerus, P. W. Peereboom, J. J.
Reinders Folmer en C. D. Timmerman geredigeerde 'H.F.C.-er'. Je moet maar durven. Hans Winter
rechts en Hein linksbuiten.
October 1949Zondag 2. H.F.C.-Alphen 2-2. Nico Beets op de linksbinnenplaats.
Zondag 9: Roodenburg-H.F.C. 0-0 Ons vierde gelijke spel, ons vierde winstpunt, aldus de optimisten,
en wacht maar totdat wij ons volledige elftal hebben.
Zondag 16: H.F.C.-H.B.C. 2-1. Jan van der Maesen rechtsbinnen. De eerste winst, maar
Zondag 23 bracht dan ook prompt het eerste volledige verlies: in een slechte wedstrijd T.Y.B.B.-H.F.C.
3-1. Jan Eshuis bezette de plaats van de geblesseerde Piet Jongeneel: ons verhaal gaat eentonig worden!
Gelukkig verspeelde iedereen punten: op 23 October bezetten wij de vijfde plaats (6 uit 6), achter Roo-
denburg (7 uit Alphen (9 uit 7),.G.S.V. (7 uit 6) en T.Y.B.B. (7 uit 7).
Zondag 30: De situatie wordt er niet beter op. Nog steeds gehavend door invallers verliezen wij met
3-2 van Hillinen in Hillegom, ondanks het feit, dat wij een 2-0 achterstand in 2-2 wisten om te zetten.
November 1949, Zondag^ 13. Cees de Nijs viert zijn herstel, meteen 2-1 overwinning, thuis tegen het Goudse
G.S.V. De weersomstandigheden waren bar slecht; wij kregen drie strafschoppen en misten er twee!
Zondag 27: Tonegido-H.F.C. 2-3. Tegen een zeer zwakke tegenpartij stonden wij bij de rust met 1-0
achter. Henk Hackenitz bezette de middenvoorplaats.
December 1949. Zondag 4: H.F.C.-Tonegido 9-0! De returnmatch gaf een geheel ander beeld, de opstel
ling was noodgedwongen weer op vele plaatsen gewijzigd: Heyting, Begemann, Eshuis; Flack, Bussel
man, v. d. BergHans Winter, Luif, Moolenaar, de Nijs, Hein Winter. Inde tweede helft werd Moolenaar
door Looijen vervangen. Andriessen was in de voorgaande wedstrijden uit vorm geraakt, waardoor Herman
Heyting zijn plaats kwam innemen.
Zondag 18: H.F.C.-Wassenaar 2-0, een stand, die reeds na een kwartier was bereikt. Hierna zakte ons
spel tot een bedenkelijk laag peil. Tom Corbeth thans links en Cees de Nijs rechtsbinnen. Stand. Rooden-
burg 1 3- uit 10, Alphen 14 uit 10, H.F.C. 14 uit 11.
Maandag 26: Tegen een R.C.H.-combinatie bleven wij met 6-1 in de meerderheid.
Januari 19SO. Zondag 1. Jaarlijks bezoek van de Oud Internationals, met een zeer sterk elftal.
Zondag 8: Alphen-H.F.C. Door een 4-1 overwinning stijgen wij naar de tweede plaats (rust 1-1).
Zondag if: H.F.C.-Roodenburg. Wij begonnen met een achterstand van drie punten tegen de leiders,
maar eindigden met een achterstand van één. Het had wel wat voeten in de aarde. Tom Corbeth en Jan
Moolenaar (2 X brachten ons een 3-0 voorsprong, uit een strafschop werd het 3-1Jan Moolenaar voltooide
na de rust zijn hattrick (4-1), maar toen moesten wij ons terugtrekken. Hoe het tenslotte 4-3 werd, kan
niemand van de overlevenden meer vertellen, alleen dit: het bleef 4—3! Stand: Roodenburg 19, H.F.C. 18
(uit 1 3 wedstrijden). Tegen Roodenburg werd onze gewondenlijst helaas weer uitgebreid, nu met Jan Eshuis.
Februari 1950. Na een korte stagnatie door vorst en dooi, afgewisseld door dooi en vorst traden wij Zondag
aan tegen H.B.C. uit met Godfried van den Berg als linksback, die echter ook weer naar het legioen der
slachtoffers moest verhuizen. De wedstrijd was niet bepaald emotioneel, maar de 2-0 overwinning bracht
ons zowaar gelijk met Roodenburg, dat een punt verspeelde!
128
