Seizoen 19^2 - 19^3
Herman Heyting
Walter Dekker Cees Timmerman
Jan v. d. Maesen Leo Molijn Wim Groot
Hans Winter Cees de Nijs Jan Moolenaar Kok Jochemus Hein Winter
- De stijgende lijn in de prestaties van
ons eerste elftal zette zich duidelijk
voort. Het werd een goed seizoen voor
H.F.C. 1, dat gedurende het grootste
deel als variant ophetstopperspilsysteem
het zgn. Harmonische Spel Systeem toe
paste: 'H.S.S.'. Inderdaad was onze
voorlinie (Jan Moolenaar en Tom Cor-
beth als 'middenvoors' en de beide
Winters op de vleugel) met daarachter
de goed trappende Cees de Nijs en Leo
Molijn zeer geschikt voor dat systeem.
Het aantal tegengoals bleef echter schrik
barend groot, mede tengevolge vanhetge-
deeltelijkprijs geven van het middenveld.
De uiteindelijke derde plaats op de
ranglijst was even eervol als verdiend.
Op Januari in de sneeuw. Alle hens aan dek. Wederom werd Volendam kampioen,
doch opnieuw faalden de Wijdbroeken in de promotie na een weer zeer lang gerekt seizoen. Wanneer zullen
wij eindelijk eens ten bate van het spelpeil in het algemeen, overgaan tot een vlotte afwerking van de com
petitie (H.F.C. 1 had diverse keren rust en haalde verder nog royaal de dubbele cijfers met het aantal vriend
schappelijke wedstrijden) en automatische promotie? (Volendam is een der vele voorbeelden.)
De competitie moest vroeg beginnen, doch tot begin November werden er maar vier wedstrijden
vastgesteld en kwam zelfs de maand Mei er weer aan te pas, hoewel het aantal 'af te keuren Zondagen buiten
verhouding laag was. Dit komt dus neer op een gemiddelde competitiebezetting van ongeveer vijf wed
strijden in de twee maanden! Over tempo gesproken!
H.F.C. 1 was ingedeeld met A.F.C., Helder, H.V.C., O.S.V., Rapiditas, Schoten, Volendam, West-
Frisia, Zeeburgia en Z.V.V.
Voor de aanvang van de competitie werd tegen O.N.A. in Gouda met 3—3 gelijk gespeeld door.
Tegen Kennemers in Beverwijk werd met £-3 verloren, doch tegen Be Quick uit Zutfen kwam in de derde
friendly game de eerste zege met 4-3In deze match begaf de knie van de prima spelende Hans Busselman het
voor de derde keer binnen een half jaar en dit schakelde hem helaas zo goed als zeker definitief voor ons
keurteam uit, waarvoor hij een prachtige staat van dienst heeft; aanvankelijk als binnenspeler, later in e
achterste liniën.
Op 14 September kwam Z.V.V. naar Haarlem voor de eerste competitiewedstrijd. Vooral in de tweede
helft was het een zeer matige partij, die wij met 4—2 wonnen. Jan Moolenaar scoorde drie goede doelpunten,
Hans Winter was wel de beste van het veld en Bob Kammeijer (for ever)! vierde zijn zoveelste rentree
met een dikke voldoende. Ter afwisseling een vriendschappelijke lichtwedstrijd tegen, op en in Haarlem.
Hoewel aan beide zijden op deze weekavond enkele invallers optraden, deed de 4-2 overwinning ons toch
zeer prettig aan. Voor de competitie werd Rapiditas uit Weesp met een daverende 3-2 overwinning aan de
Spanjaardslaan voor een bijkans uitverkocht huis warm ontvangen. Het elftal als geheel voldeed die dag uit-
149
