H(ic) F(loret) C(omedia) jubileert Uit Haarlem bereikt ons het bericht, dat H(ic) F(loret) C(omedia) de respectabele leeftijd van jg jaar heeft bereikt. In een aldaar gehouden interview verklaarde de huidige directeur, P. van Houten voor iemand die ooit het gezelschap zag, géén onbekende - dat het doel in grote lijnen nog hetzelfde is als dat der stichters. Zo merkte de directeur op, dat het Gezelschap nog steeds uit zuivere amateurs bestaat, hetgeen volgens spre ker ook de frisheid zo ten goede komt. Alhoewel bij de laatste i Januari opvoering 'De klucht der Ouden' getracht was de entreeprijzen voor een deel af te schaffen, kan dit experiment niet als geslaagd worden be schouwd, gezien de belangstelling die het publiek ervoor schijnt te hebben. Vervolgens lichtte de directeur de toestand toe: per jaar geven wij negen tot elf premières aan de Span jaardslaan. Het genre der stukken is nooit van tevoren te bepalen, al dient te worden opgemerkt, dat het aantal tragedies sterk verminderd is. Het begin dezer premières is altijd des Zondags te twee uur. Om echter voor het publiek het risico uit te sluiten dat ze alléén een tragedie zouden zien, zijn er nog talloze mindere toneelgezelschapjes die voor het gemak zijn genummerd. Gezien het grote getal dezer troepjes kan er op ieder gebied wel eens wat te zien zijn. Zo op Zaterdag, 'maar ach' zegt de directeur, 'Gij doet het beste dit weekend ons optreden eens met eigen ogen te aanschouwen.' En zo zagen wij tot onze niet geringe verbazing maar met veel pleizier en grote bewondering in het open luchttheater aan de Spanjaardslaan: Zaterdagmiddag 2 uur. Het Jeugdtoneel komt aan alle kanten op. Publiek, vriendjes en ouders der mede spelenden, zo juist van hun werk weergekeerd, kortom tum-tum publiek. De 'spes patriae' doet het in door snee heel aardig en een daarvoor speciaal in het leven geroepen instantie draagt er zorg voor dat elke Zater dagmiddag voor deze jongeren uit alle delen van Haarlem figuranten, uitgedost in de meest vreemsdoortige doch kleurrijke costuums aanwezig zijn. Het publiek vermaakt zich, de foyer is goed gevuld, terwijl het stuk van de komende Zondagmiddag nog wat doorgenomen wordt. Achter de schermen speuren daarvoor speciaal aangestelde, doch onbezoldigde gerants naarstig naar vervangers voor hen die afzegden op het laatste moment. De Zaterdag spoedt ten einde het jongerentoneel dat een kannibalenstuk opvoerde, waarbij de slachtoffers gekleed waren in rode broeken deed het goed, mede door de rimboegeluiden van hun vriendjes. De sfeer heeft ons te pakken en op instigatie van enkele luidruchtige figuren in de foyer, die ons nog wat bier aan bieden, besluiten we de volgende dag weer te komen. 'Het zou gezellig worden'. Wij merken op, dat we voor het gebodene op het podium beroepshalve meer belangstelling hebben. Kort maar krachtig legt men mij uit, dat dit wel eens de moeite van het bekijken waard kan zijn, de laatste tijd zeker, maar dat de gezelligheid in de zaal ook zeer belangrijk is. Als bewijs hoe gezellig het er toegaat, vertelt men mij uit de recente historie dat in de toenmalige slechte tijden (er werden alleen 3e rangs stukken opgevoerd), toch de kern van het publiek bleef komen. Vol verwachting besluiten we des Zondags reeds vroeg aanwezig te zijn en reeds om half tien staan wij bij de kleedkamers. Onvergetelijk is datgene wat we zagen: acteurs met nog half dicht geslagen ogen, dwazen soms per bus of trein uit verre streken aangevoerd voor een secundair werkje in de vroegste morgenuren, maar eenmaal bezig met hun spel één en al ijver en geestdrift. Net overpeinzen we dat dit eigenlijk iets zeer ongewoons is, als we opgeschrikt worden door een heftig gekrijs. Voorspel tot het hoogtepunt van de middag: elf clowns voeren het 'Elfde' op, een dynamisch blijspel geschreven door AHA, terwijl oudere gekken een stuk, genaamd 'Ruig maar eerlijk' van Hm! (winnaar van de prozaprijs j933 van de stad Buiksloot) ten tonele brengen. Inmiddels wordt het in de grote zaal drukker en drukker en reeds stelt zich de claque hier loeiploeg genaamd op om deze middag luister bij te zetten. Bekenden uit de Haarlemse culturele-, onder- en andere werelden zitten man aan man en vormen ondanks hun verregaande heterogeniteit een heerlijk homogeen geheel. In een aparte bak maken de jongeren veel lawaai, terwijl het schellinkje gevuld is met een tevreden, doch op eigen wijze critisch publiek. Van Houten heeft de regie, de souffleur Slot komt op (en verbergt zich niet) en dan: het grote moment, de entreé der spelers. Van datgene wat vertoond is weet ik niet veel meer. Het was een verdienstelijk blijspel, maar de fraaie verhalen van de kenners, die wij de vorige dag spraken boeiden ons zeer. Ze vertelden ons, dat de keuze vaak ongelukkig was: hoe eens in Den Haag een nachtmerrie werd vertoond, die het gehele Laakkwartier en henzelf had aan gegrepen, hoe in de oorlog talloze malen de zeer gewaardeerde tournees boven het Noordzeekanaal door in het rond vliegende scherven werden gestaakt. Nog vele verhalen werden mij tijdens en na de wedstrijd bij een voortreffelijk nabroodje verteld. Het was een zeer geslaagd weekend bij een Gezelschap dat, uit stekend geleid, weet wat goede verstrooiing is. 't dromertje langs de lijn' i£4

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1954 | | pagina 158