Onze Good Old blijve een lichtend voorbeeld
Jubilea zijn vaak uitgezochte gelegenheden om even stil te staan bij hetgeen in de achter ons liggende periode
zoal gebeurd is. Dat geldt wel speciaal ten aanzien van het jubileum van onze dierbare club, omdat zij, als
oudste voetbalclub van ons land, in feite vrijwel de gehele ontwikkeling der voetbalsport meegemaakt heeft.
En als men zich dan, de beginperiode vergelijkend met het heden, afvraagt hoe het mogelijk is, dat de voetbal
sport zich zo heeft kunnen ontwikkelen, is het niet zo eenvoudig daarop een juist antwoord te geven.
Hoewel veel landen de origine van de voetbalsport voor zich opeisen, mogen wij toch wel aannemen, dat
Engeland onze voetbalmoeder geweest is en ik geloof, dat wij dan meteen aan de bron van het raadsel staan,
waarom de voetbalsport eerst in Engeland en vervolgens over geheel Europa zulk een enorme vlucht heeft
genomen.
Engeland is immers reeds vroeg een industrieland geweest, waarna het vasteland van Europa volgde. De
industrie zetelt voornamelijk in de grote steden en slokt duizenden jonge mensen op, jonge mensen, die
bij de stijgende industrialisatie en mechanisering der bedrijven 'raderen' werden in de grote fabrieken; zij
zijn veelal 'nummers' geworden, zij zijn als anonymi in de massa ondergegaan en deze anonymiteit drukt hen,
althans velen hunner. Ieder mens heeft een zeker verlangen in zich om 'iets' op welk gebied dan ook te be
tekenen. Hij wil zien en gezien worden, bewonderen en bewonderd worden. De huidige gemechaniseerde
wereld biedt de arbeider veel minder kans om persoonlijk naar buiten uit te blinken in zijn werk.
Naast deze ontwikkeling in de bedrijven zien wij tevens een enorme mechanisering van het verkeer. Zij,
die vroeger grote afstanden te voet aflegden, dus lichamelijke oefening kregen, maken thans gebruik van
tram, trein, bus, auto, scooter, motor- of bromfiets en fiets en straks misschien van vliegmachines.
Welnu, de 'zoekende, arbeidende mensheid' zocht naar iets om het geestelijk en lichamelijk evenwicht te
herstellen. Dat vond zij èn als beoefenaar èn als kijker in de sport en wel speciaal in de voetbalsport, omdat
het voetbalspel niet alleen boeit, maar door een ieder, zij het dan niet in finesses, veel meer dan b.v. cricket
begrepen kan worden.
Onze mooie sport, oorspronkelijk uitsluitend het domein van collegeboys en studenten, werd aldus lang
zaam maar zeker tevens het gelukkig bezit van de grote massa arbeiders, die in de sport de compensatie voor
het gestoorde evenwicht vonden.
Steeds groter werd het aantal fabrieken, steeds steeg het aantal arbeiders, alsmede de populariteit der voet
balsport. Maar helaas dreigt door deze steeds groter wordende populariteit de zuivere sportgedachte ver
vaagd te worden. Een deel der pers, die oorspronkelijk bijgedragen had tot deze popularisering, vergeet
vooral haar opvoedkundige taak en prefereert sensatie-artikelen boven het bespreken van diepere sportpro-
blemen. Radio en televisie (hoe vernuftige uitvindingen zij ook mogen zijn, zij maken de mensheid passief)
volgden de pers op de voet en ten slotte gingen zich steeds meer mensen met de oorspronkelijke ontspanning
brengende, frisse, mooie voetbalsport, om commerciële dan wel egoïstische redenen bemoeien. En zo zitten
wij thans midden in tal van grote en moeilijke problemen, omdat velen zich niet meer realiseren, dan wel
willen realiseren, van welk een enorm nut de amateur-sport is, juist in een land als Nederland, waar zo bitter
weinig aan sport op de scholen gedaan wordt.
Het zou mij veel te ver voeren om in dit Gedenkboek dieper op deze materie in te gaan, maar wel wil ik
met grote trots en dankbaarheid constateren, dat door al de afgelopen j jaren heen, de bestuurderen en
spelers van onze goede oude club H.F.C. de waarachtige sportfakkel brandende hebben weten te houden.
Van Pim Muiier tot Piet van Houten toe hebben de achtereenvolgende voorzitters er voor op de bres gestaan,
dat in H.F.C. de sport bedreven zou worden als ontspanning. Het is dan ook voor ons oudjes en ouderen
telkenjare iets om heel, heel dankbaar over gestemd te zijn, dat ondanks alle de sport verpestende invloeden,
wij zulk een gezonde vereniging van vrienden gebleven zijn. H.F.C.-ers, vecht voor onze idealen, laat u niet
misleiden door drogredenen en vele bedriegelijke, vaak zelfs totaal onjuiste artikelen en spreekbeurten. Het
is helaas niet meer voldoende om te zorgen, dat in onze eigen club de sport bedreven worde zoals wij H.F.C.-
ers dat juist achten, wij moeten ook bereid zijn om voor onze idealen te strijden en er offers voor te brengen.
Met deze hartgrondige bede wil ik bij het bereiken van het 7 j-jarig bestaan van onze club eindigen, maar
niet zonder nog eens bijzondere hulde gebracht te hebben aan Piet van Houten, zijn medebestuurderen en
spelers voor de uitnemende wijze waarop zij onze dierbare 'Good Old' hebben weten te handhaven als een
krachtige, door en door gezonde club van amateurs.
Daarom: Three cheers voor deze 'Kerels'!
k. j. j. lotsyEre-roorzitter