Seizoen 1933 -1934.
Het heeft niet zo mogen zijn! Wij allen hadden onze oprichter, de heer W. J. H. Muiier, zo van harte ge
gund dat hij het vijf en zeventig jarig feest van 'zijn club' nog zou hebben mogen beleven. Echter op 12
April 19 C4 is Muiier van ons heengegaan in de buitengewoon krasse leeftijd van 89 jaar. Over zijn verdiensten
voor de sport in het algemeen en voor de H.F.C. in het bijzonder heeft men in zeer diverse schrifturen kun
nen lezen Ook in dit boek zijn elders woorden aan hem gewijd. De namen H.F.C. en Muiier zullen voor
altijd onverbrekelijk met elkaar verbonden blijven! Slechts zij hier gememoreerd, dat Muiier zowel de viering
van het zeventigjarig bestaan als de promotie naar de tweede klas, kort daarop, nog opgewekt temi c en
van zijn clubgenoten heeft mogen meemaken.
Het laatste der vijf en zeventig seizoenen verschilde in het eindresultaat nauwelijks van het voorafgaande.
Wederom werd in de kopgroep geëindigd met even een heel slappe hoop op het kampioenschap. Was in
voorgaande jaren het grote aantal tegendoelpunten de grootste zorg, in de loop van het seizoen 195-3 - 1954
voldeed onze defensie in het algemeen veel beter aan de verwachtingen, doch bleef de voorhoede helaas te
dikwijls op beslissende momenten beneden de maat om de allerhoogste plaats op de ranglijst te rechtvaar
digen. jan Moolenaar onderging weder een knie-operatie en moest vele wedstrijden verstek laten gaan. Hein
Winter werd later in de halflinie opgesteld, tengevolge waarvan met de door Hein in voorgaande jaren
'vast' bezette linksbuitenplaats nogal werd geëxperimenteerd, zonder daarvoor echter het gehele seizoen
een bevredigende oplossing te vinden. Hans Winter en ook aanvoerder Cees de Nijs en Koek Jochemus
bereikten lang niet altijd hun topvorm van daarvoor. Laten wij hopen, dat slechts van een tijdelijke in
zinking sprake is! Het voorhoedespel was zeker niet altijd onvoldoende, doch miste toch al te dikwijls op
de critieke momenten het briljante om tot extra goede prestaties te komen. De intrede van Hans Corbeth
op de linksachterplaats en het spelen van Hein Winter in de halflinie waren de wijzigingen, vergeleken bij
het vorige seizoen in de achterhoede. Nico van der Lee en Walter Dekker bleken nog wat vooruitgegaan
te zijn en Leo Molijn en Dick Bijleveld waren de regelmatige bezetters van de overige plaatsen. Onze
'Standard'-opstelling luidde als volgt:
Nico van der Lee
Walter Dekker Hans Corbeth
Dick Bijleveld Leo Molijn Hein Winter
Hans Winter Cees de Nijs Jan Moolenaar Koek Jochemus Alex Oud
Robert Ort, Cees Timmerman en Wim Groot (na een mooie staat van dienst, na de eerste wedstrijden in
dit seizoen plotseling 'en décadence') speelden verder ieder nog diverse wedstrijden mede.
Ons eerste elftal was in de afdeling 2e klas A van district West I, ingedeeld met D.W.V.Holland, H.R.C.,
Hollandia, Rapiditas, V.V.A., West-Frisia, Zeeburgia, Z.F.C. en Z.V.V.
Na een vroegtijdige en intensieve training begon H.F.C. op 23 Augustus 1953 inde eerste ronde van e
Frans Halstournooi met 2 -o van gastheer E.D.O. te verliezen. In de verliezersronde werd vriend en vijand
verrast met een 4 -1 zege op Feyenoord, waarbij Koek Jochemus de hattrick verrichtte. In het daarop vo -
gende, uitstekend geslaagde tournooi ter gelegenheid van het 70-jarig bestaan van de Grote Haagse werden
wij wederom in de eerste ronde door de organiserende vereniging gewipt, zij het dat H.V. V. na de 1 - 1
daar penalties voor nodig had. Ook op deze verliezersfinale kunnen wij met plezier terugzien: Ajax werd met
2 - 2 weerstaan en na strafschoppen zelfs door H.F.C. geklopt. De namen Feyenoord en Ajax hebben ons dus
wel geïnspireerd! Na een vrij matig 2-2 gelijk spel thuis tegen U.V.S. werd de competitie, tegen de ver
wachtingen in, heel slapjes ingezet. V.V.A. klopte ons in Amsterdam met 4-3, nadat wij zelfs op 4-1 hadden
gestaan.^De hoop op een goed resultaat tegen het gerenommeerde Z.F.C. aan de Spanjaardslaan was dan ook
niet groot De sterke Zaanse begon het eerste kwartier sterk aanvallend, doch het verrassende element
bleef in hun spel achterwege. H.F.C. nam echter het tempo over en ons gehele elftal kwam er goed m, met
Hans Winter als uitblinker. Rust brak aan met een 2 - o voorsprong door doelpunten van Jochemus. Zouden
wij het hoge tempo in deze haast zomerse temperatuur volhouden? Het antwoord op die vraag kwam duide
lijk. Na een kwartier bracht Moolenaar met twee kort achter elkaar gescoorde doelpunten ons op 4-0.
Met 5-0 wonnen wij deze best gespeelde wedstrijd van het seizoen. Tegen het toen nog puntloze Rapiditas
in Weesp werd echter de tweede nederlaag geleden. In een meer spannende dan fraaie partij ver oren wij
178
