de Blauwwitten (2-10-2,4-1) niet verwacht, maar de jonge H.F.C.-ers speelden voor wat zij waard waren.
In de Holdert Beker nam Haarlem revanche door in de derde ronde H.F.C. te verslaan met 4-1.
Er was nu veel jong bloed in de ploeg en er was ook een schutter. Eddy Holdert scoorde in competitie- en
bekerwedstrijden en tegen Haarlem niet minder dan 27 maal.
Aan het slot van zijn beschouwing over dit seizoen merkt de geschiedschrijver op:
Loosjes had zijn belofte gehouden: de naam H.F.C. had weer een goede klank gekregen. Doch naast hem
komt hiervan de eer vooral ook toe aan die spelers, die telkens maar weer zonder hoop het veld betraden
om toch maar aan hem de tijd te geven, die hij voor zijn werk nodig had: tot het verjongde H.F.C. hun
plaatsen kon komen innemen.
Het seizoen 903/04 bracht alweer een nieuwe indeling, weer in twee afdelingen van zes clubs.
H.F.C. werd nu in de eindstand tweede achter H.B.S., weer eens met miniem verschil, want beiden be
haalden 1 j punten uit 10 wedstrijden en het doelgemiddelde moest hier de doorslag weer geven. Men deed
dat in die dagen nog zo en niemand had er bezwaar tegen. H.B.S. had 42—iy, H.F.C. 38—21.
In de derde klasse van de Nederlandse Bond kwam nu het tweede elftal uit en het behaalde hierin de titel.
Hierbij mag niet onvermeld blijven, dat in het tweede zekere C. Spoelder optrad. De H.F.C. had nu weer
een sterk eerste-elftal en een reeks van veelbelovende reserves.
Over schutters gesproken, die waren er nu wel met Eddy Holdert als primus inter pares. De H.F.C had
in dit seizoen in totaal 28 wedstrijden gespeeld en daarin 142 doelpunten gescoord. Holdert had er hier
van 64 op zijn naam.
Dit enorme doelpunten totaal werd niet in de laatste plaats bereikt door het succes, dat de H.F.C. had in
de wedstrijden om de Holdert beker. Een dezer wedstrijden zal altijd een zekere faam blijven houden in het
Nederlandse voetbal, omdat H.F.C. die van V.V.V. won met 23-0. V.V.V. zijn, voor het geval gij het
niet mocht weten de initialen van de caesariaanse uitdrukking Veni Vidi Vici, hetgeen vertaald wil zeggen,
ik kwam, ik zag, ik overwon. Enfin, H.F.C. won tenslotte de beker in een eindstrijd tegen H.V.V. met 3—1
Iri de gehele bekercompetitie had de H.F.C. 51 keer gescoord en 6 keer tegen zich zien scoren, hetgeen
er als afdoende prestatie van superioriteit wezen mocht.
BEKERWINNAARS IN 1903/4
Achterste rijMartinus Loosjes, Moltzer, Ferf
Middelste rij: Cheriex, Prins, J. Swens, W. van Waveren
Voorste rijRodrigues Pereira, Holdert, L. v. d. Vinne, Henny, F. v. d. Vinne
