Het seizoen 1925—1926 luidde een nieuwe periode in, de periode-Spoelder. In de Algemene Vergadering van 12 September 1925 werd Dr C. Spoelder als voorzitter gekozen in plaats van 'Snor' Sypesteyn die enige jaren deze functie had vervuld en 18 jaar lang heeft onze 'Kees' ofwel 'de doctor' de voorzittershamer ge hanteerd in tijden van voorspoed en in perioden van grote neergang. Zijn eerste seizoen was echter zeer bevredigend. Het eerste eindigde op de 4de plaats met 21 punten uit 18 wedstrijden. Onze aloude tegenstanders Stormvogels veroverden het kampioenschap na een spannende strijd met Sparta, terwijl wij op de derde plaats onze oude vrienden V.O.C. uit Rotterdam zien. Hoe hopen wij, dat ook zij eens het verloren terrein zullen herwinnen. Een groot verlies leden wij door het definitieve vertrek naar Indië van Cohen Tervaert. Op de linksbuiten plaats ontwaren wij Henk v. d. Berg, die helaas om gezondheidsredenen zijn voetballoopbaan voortijdig zou moeten afbreken. Voor de 2de maal wonnen onze jongens onder aanvoering van Rud Jongeneel het Corinthian Juniores Tournooi. Het merkwaardige was wel, dat zij in vier wedstrijden één, zegge één doelpunt scoorden. Rud Jongeneel zou naderhand nog van zich doen spreken, hij dacht nu echter zeker niet, dat hij eens ons eerste zou aanvoeren. Het seizoen 1926-1927 kenmerkte zich eigenlijk hierdoor, dat er zo weinig schok kends gebeurde. Het eerste trapte 14 punten bij elkaar in 18 wedstrijden, doch behoefde zich geen ogenblik bezorgd te maken voor de laatste plaats. Hierop legde A.S.C. be slag met slechts 3 punten. In het eerste zagen wij zowaar Frits Kuipers weer terug, nu in de voorhoede. Helaas verdween in de loop van het seizoen Jaap de Koningh naar Indië. In hem verloren wij een trouwe H.F.C.-er, die zowel in de voorhoede als op de back plaats zijn plaats waard was. De Stads-Editie-beker kwam weer eens voor een jaar in ons bezit, het was ons derde elftal, dat hiervoor zorgde. Onze Juniores slaagden er echter niet in, voor de derde maal het Corinthian tournooi te winnen, de vele o—o's wreekten zich tenslotte. Een nog steeds vermaarde Bestuurs Six in 1926. Het volgend seizoen 1927-1928 bracht aan vankelijk heel onze aanhang in zak en as. Het eerste kon geen goed doen en bungelde na 9 wedstrijden hope loos onderaan. En dat, terwijl wij een achtertrio hadden, bestaande uit v. d. Meulen, Wamsteker en v. Haeren, dat zijns gelijke in ons land bijkans niet had Het was Wamsteker's eerste seizoen voor H.F.C. en jarenlang is hij als speler en als aanvoerder een van onze grote steunpilaren geweest. Intussen hadden wij dus in 9 wedstrijden 3 punten behaald. Weer de bekende opmerkingen in de pers over clubs, die ten ondergang gedoemd zijn, weer ook vele dikke brieven van Karei uit Dordt. En het won der geschiedde: de volgende 9 wedstrijden leverden j overwinningen en 4 gelijke spelen op! Het vaderland kon gerust zijn, met 17 punten eindigde H.F.C; onbekommerd middenin. De wedstrijd tegen de Oud-Internationals ging door op een besneeuwd veld (uitslag 8—9! Wij zijn de laat ste jaren op dit gebied wel iets gewend, maar zo erg als toen hebben wij het toch niet meer gehad. Het ijs vermaak had het publiek trouwens van de Spanjaardslaan verre gehouden en onze penningmeester zal wel niet het glundere gezicht getoond hebben van vader Jongeneel op 1 Januari 19^3 en 19^4. Seizoen 1928—1929 Zo stond het laatste seizoen van een vijftigjarige periode voor de deurZouden wij weer in angst en beven zitten? Zouden wij weer afzakken naar lagere regionen? Wij moesten om te beginnen een nieuwe aanvoerder kiezen, want Frits Kuipers hing nu definitief zijn schoenen aan de wilgen. Henk Wamsteker weid zijn opvolger en hij deed het voortreffelijk. Wij begonnen met de A.R.O.L.-beker te winnen, het was nog wel de eerste maal, dat wij de uitnodiging 39

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1954 | | pagina 43