Is er wat veranderd 1 'Eén a twee pagina's voor het Gedenkboek. Een onderwerp heb ik niet, maar ik reken op je', i Ongeveer zo luidde mijn opdracht. Dus een soort vrij opstel, waarop ik sinds een halve eeuw mijn krachten i niet meer beproefd heb. Ja, zo'n vrij opstel was prachtig, want altijd schreef je maar wat nonsens over een dag snoekvissen, of jacht met de fret, of het vangen van stropers, in de mistige duinen en het deed er niet toe wat er op het papier kwam, want noch de onderwijzer noch de klasgenoten hadden van het onderwerp verstand en als je er dan niet al te veel taal- en stijlfouten tussendoor gooide, dan was het Nederlands meestal wel vol doende genoeg om andere tekortkomingen als vlijt e.d. te nivelleren. Maar nu gaat het om een Gedenkboek, dus ben ik niet zo vrij en moet iets bedenken, dat gedenken en her denken is, zonder verdenkingen te plaatsen, die misplaatst zouden zijn. Gelukkig ontbreekt het mij niet aan gedachten, althans niet over voorvallen uit de laatste vijftig jaar. Hier komen er dus enkele, om moeilijkheden te voorkomen niet in tijdsvolgorde. Nog hoor ik in gedachten de vuist van een H.F.C.-speler-getuige slaan op de tafel van de protestcommissie, toen een z.i. onfatsoenlijk protest in behandeling kwam. Nog hoor ik het Woef-Woef (for insiders only). Nog knijp ik mij een beetje voor de Zuiderzee-ronde van een man of twintig in de kelder van de Soc. Ver eniging, nog zie ik de zesdaagse tour van de Haarlemse Feest Combinatie naar het Oosten van ons land, van welke Your de kermis in Zwolle, de laat-nachtelijke spiegeleitjes, die de reeds gladde zaalvloer nog glibberiger maakten, de champagne van ons lid Alta in Arnhem, waar de feestcombinatie tegen het volledige kampioens elftal van Vitesse optornde (y-o bij de rust, 6-i aan het einde, wat een uithoudingsvermogen!) voor een elftal, bestaande uit feestende spelers van H.F.C. I tot en met 6 (aangevuld met andere non-valeurs) de hoog tepunten waren. Nog zie ik tijdens deze wedstrijd de bull-dozer van Laer voor de tweede maal op mij afstor men om mij gelijk de eerste maal te vloeren (dat mocht toen gelukkig nog). Nog denk ik aan het heldere moment dat ik plotseling kreeg, om even plots te blijven staan, waardoor de dozer in het publiek terecht kwam en ik ongehinderd weer een paar meter verder met de bal in de richting van Göbel kon komen. Of deze mijn slappe schot niet apprecieerde of dat het wat anders was, weet ik niet, maar een feit was het, dat deze grote man de bal goedmoedig aan onze middenvoor Wackwitz presenteerde, zodat onze eer in Arnhem werd gered. Nog zie ïk een van mijn beste vrienden zijn beste wedstrijd spelen na een nacht van alles, behalve slapen, nadat dezelfde speler steeds beter was gaan spelen, naarmate zijn nachtrust korter was ge weest. In allen gemoede vraag ik mij wel eens af, waarom kan dat nu niet meer? Het enige antwoord, dat ik er op kan vinden is: dat soort knapen bestaat niet meer, althans niet in een dergelijk aantal, dat een vereniging met een goede zeshonderd leden er i r kan vinden, t Is m.i. kolder te beweren dat het spel zoveel sneller is geworden, ook is het nonsens dat de jongens van nu minder hersens hebben dan die van vroeger, zij ge bruiken ze tegenwoordig niet meer, en als er eens een is, die een helder moment krijgt, dan is zijn maat niet paraat of heeft deze andere heldere momenten, die bij het geniale at zijn! Maar om dezelfde heldere momen ten te hebben, moet men volkomen op elkaar ingesteld zijn, dus vrienden en niet alleen tijdens training of wedstrijd, maar echte vrienden voor jaar en dag. Natuurlijk, de tijden zijn veranderd. Na wereldoorlog nr i hebben de vrouwelijke supporters meer vrij heid verworven, zodat de gezellige mannen-Zaterdagavond-bijeenkomsten in t gedrang zijn gekomen. Wij dansten liever met wildvreemde meisjes in 't Brongebouw, de Kroonzaal van Brinkmann, bij Kwekkeboom en in de oude Jansschouwburg en dat alles op een Zaterdagavond. Mogelijk is er weer een kentering ge komen, want onlangs, tijdens een thé-dansant na een gewonnen thuiswedstrijd, zag ik de dertig aanwezige mannen zich langdurig beraden over de tijd, dat zij de drie meegekomen dames konden laten zitten voor het al te gek werd. Ach ja, en dan die talloze grootse i Januari-ontmoetingen, ook al weer met zwevende spiegeleitjes, e.d., ontmoetingen, die voor sommigen van ons tot en met j Januari voortduurden. Waar is de tijd, dat de leeuwen van Brinkmann in een open landauer naar de Spanjaardslaan verhuisden, waar de tijd, dat de Haarlemse recherche zocht naar een zwaar zilveren champagne-cooler, vermist door het Zandvoortse 'Riche'. Waar de tijd van de 'slag van Zandvoort'. Ik vraag mij af, of de hedendaagse jeugd t.z.t. ook met zo'n schat van herinneringen kan komen. En ik vraag mij af, zijn wij er minder van geworden? Als ik de namen van de betrokkenen zou genoemd hebben zoudt u zich verwonderd afvragen: Die Dat bestaat niet! Die Onmogelijk! Die Dat kan niet! Die Had ik altijd wel gedacht! En laat ik die laatste die maar op mij nemen. En nu voor het allerlaatste, tot morge! 43

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1954 | | pagina 47