Er gingen diverse vorst-Zondagen overheen, alvorens een gemetamorfoseerd eerste m Bloemendaal zijn
volgende match kon spelen. Bob Kammeijer begon aan een nog lange serie verdienstelijke wedstrijden voo
zijn nieuwe club H.F.C., waarin hij en Tonny de la Mar, alsmede iets later ook laatstgenoemde s broer
Harry, zich zo goed zouden blijken thuis te gevoelen. Voorts hadden onze mobilisatie-vrienden Wim Lagen-
daal en Henk Pienter zich tijdelijk onder onze vlag geschaard.
Knielend: ten Have, W. Lagendaal, H. de Haan, B. Kammeyer en C. ten Have.
H F C. kwam aldus tegen Bloemendaal uit: Ato van der Togt; Poes Berendsen Henk Pienter, Carel
Flack Theo Drijver, Joop ten Have; Adel Gentis, Bob Kammeijer, Hans de Haan Wim Lagendaal en Cees
ten Have. Vooral de speelwijze van de nieuwe geroutineerde binnenspelers kwam ons spel aanzienlek
ten goede Met de 1-6 zege werd een succesvolle tweede seizoenhelft ingeluid De Kennemers en D.
moesten er aan de Spanjaardslaan resp. met 5-i en y-2 aan geloven. Vooral de laatstgenoemde wedstrijd was
er een van goed gehalte. Inmiddels was Henk Pienter op de spilplaats terecht gekomen (Tom Poes was het
back-stel en Theo schoof twee linies op), hetgeen een snel en open spel met zich naeebracht waarmede de
toeschouwers de laatste jaren beslist niet verwend waren. Het was een genoegen om H F.C. in deze vorm aan
de gang te zien. Tegen R.C.H. in Heemstede bleef het 0-0, doch Zeeburgia werd (daags na de sixes nog
wef) thuis met 3-1 overwonnen. Uit de vijf matches na de vorst waren dus maar liefst 9 punten gehaald
waarmede we boven pari kwamen te staan. In de volgende wedstrijd tegen Kinheim wederom thuis werd
de zaak wat onderschat en de 1-3 nederlaag was even onnodig als verdiend. In Amsterdam-Noord werd tegen
D.W.V. bijna een reprise van de thuiswedstrijd gegeven, het werd nu 1-4 voor ons. De overwinning werd
voornamelijk door ons verheugend goede spel in de eerste twintig minuten bereikt. Druif speelde midden-
en H.F.C. nan, de eervolle vijfde plaats op de ranglijst van
11 clubs in
63
