kwamen tot de conclusie, dat het veld volkomen leeg moet zijn geweest, behoudens een 8000 mensen op
eikaars schouders bij het tentje van Schaafsma.
Wanneer men dit zo eens overleest, zou men tot de conclusie komen, dat men een soort fanaticus oi
Uebermensch (sorry, vrienden, voor deze a-Nederlandse uiting) moet wezen om deze functie week in week
uit vol te houden, doch in een uiterst diepgaand gesprek met onze zeer grote vriend en collega, de Schoten-
grensrechter Zandstra, kwamen wij tot de conclusie, dat men om als vlagger te slagen een filosofisch humorist
of liever een humoristisch filosoof dient te zijn, hetgeen onze vriend in de volgende woorden samenvatte, die
eigenlijk de lijfspreuk van ieder lid van ons gilde dient te zijn: 'Laat ze maar rommelen joh! Als je maar lol
hebt!' hm!
HANS BUSSELMAN
Hans Bus was het type van de speler, die in de meest hachelijke momenten voor het H.F.C.-doel, de bal met een
- voor de toeschouwers adembenemend trucje, vrij speelde en wegwerkte. Zo n trucje, waar de tegenstander
nèt niet bij kan, maar dat ons aan de kant vaak hartkloppingen bezorgde. Het oplossen op deze manier van een
dergelijke ingewikkelde voetbal-puzzle tekent Hans Busselman ten voeten uit. Nooit het 'weg is weg'-systeem
of 'trap maar uit', maar altijd proberen er wat van te maken. Meer een tikje van dat orthodoxe: geheel en al
het spel voor het spel en niet voor de winst. Wat niet wegnam, dat hij ook met winst altijd zeer in zijn nopjes
was. Hans begon als binnenspeler, dat was tijdens de oorlog, maar zijn speltype deed hem al spoedig naar de
achterhoede verhuizen. Op de spilplaats en later als back kwam zijn spel pas goed tot zijn recht. Niet hard,
niet snel, maar wel technisch en tactisch in hoge mate. Bovendien een prettige vent om mee te spelen.
H.F.C. is hem veel dank verschuldigd. Ook op tennis- en cricketgebied is bij een figuur van betekenis. Hoe
wel hij, naar men zegt, beter tennis speelt dan cricket, ging toch zijn warme belangstelling het meest uit
naar deze laatste sport, getuige zijn enorme kennis van alles wat met testcricket te maken had en heeft.
HENK VAN ZIJL
Al zo'n vijf en twintig jaar lid van de H.F.C. Geleidelijke promotie door de juniores (in die tijd bestonden er
geen H.V.B. adspiranten). Oefende buiten de Woensdagmiddag regelmatig een uurtje per week onder Bdl
Yates. Via juniores A naar het derde. Een flink aantal jaren in H.F.C. II, waarvan enige seizoenen aanvoerder.
Vooral zijn goede kijk op het spel en gemakkelijke traptechniek brachten hem in het eerste op de backplaats.
Hij haalde bijna de halve century voor ons keurteam en was onder meer een 'vaste' speler in het elftal, dat in
de oorlog kampioen van de derde klas werd, doch geen promotierechten kon doen gelden.
Het was jammer, dat Henk zijn snelheid niet wat meer heeft kunnen opvoeren. Anders had hij het waar
schijnlijk wel tot de drie cijfers kunnen brengen, wat het aantal gespeelde wedstrijden voor H.F.C. 1 betreft.
Na zijn eerste elftal-periode speelde Henk nog een paar seizoenen voor het tweede, alvorens hij zich langza
merhand onder de veteranen schaarde.
Henk, het dichtst bij H.F.C. wonende lid aller tijden, kon u voorts gedurende een lange reeks van jaren
vooral des Zondagsochtends vroeg bij slecht weer over de velden zien dwalen als consul om daarna de nodige
telefoontjes te verzorgen.
Soms een uitbundige dwaas, meestal zeer serieus, doch altijd een trouw H.F.C.-er. Nog meer wegensdeze
laatste eigenschap, dan om zijn verdiensten als speler voor H.F.C. als zodanig, halen wij hem hier even voor
het voetlicht.
HANS RE1NDERS FOLMER
Hm zult u zeggen, Hans Reinders Folmer, wie is dat?
U hebt het dan meteen goed geraden, want het is niemand anders dan de man, die beter bekend is onder
de naam 'Hempie', soms met de toevoeging 'Junior' ter onderscheiding van zijn grote broer. Sinds enige
jaren prijkt zijn naam op de voorpagina van ons clubblad, welks redactie zich tot zijn leden mag rekenen en
waar hij zijn artikelen afsluit met hetzelfde ongearticuleerde geluid, dat dit stukje opent. Zijn litteraire
activiteit is echter niet de enige. Hij is ook ongeveer 10 jaar een zeer actief lid van de Clublevencommissie
geweest. Een bron van sterke verhalen zal steeds blijven, het optreden van 'Hempie' in de Zondagmorgen-
elftallen van onze H.F.C. Zijn robuste figuur en bijzondere traptechniek hebben altijd een bijzondere aan
trekkingskracht uitgeoefend op de kleine schare fijnproevers, die de verrichtingen van onze lagere elftallen
volgen.^Zijn robuste figuur: geen wonder, dat zijn medespelers zich veilig voelen. Alleen het medespelen
vaiWHempie' heeft een preventieve uitwerking op kwaadwillige elementen bij de tegenpartij. Zijn traptech
niek: niemand kan als hij de bal op dusdanige wijze met de buitenkant van de wreef raken, dathet leer van de
