tot een kostbare traditie uitbouwden. Het Gedenkboek 1879-1929 gewaagt op blz. 177 van onvolprezen Sixes, onder leiding van Adriaan Wijt' (Pasen 1928) en in dezelfde bundel wordt enige pagina's verder (blz. 18j) deze 'verdienstelijke organisator onzer Sixes' een foto waardig gekeurd. Ongetwijfeld was Aad een bekwame en stijlvolle regisseur, die een niet gering aandeel had in het succes van de Sixes. Maar wij zullen niet bezijden de waarheid tasten, wanneer wij zijn vooruitgeschoven positie mede toeschrijven aan zijn welgesneden demi, zijn geplisseerde kuitbroek, kortom aan heel zijn gratie, welke hem stempelde tot de decoratieve representant van allen, die achter de schermen aan de voorbereiding en de uitvoering van de Sixes medewerkten. Wat was dan wel het werk van die organisators? Wij denken daarbij terug aan de groene tafel in ons vroegere clublokaal aan de Zijlweg, tegenwoordig wellicht vervangen door een tafel in Brinkmann of anders bij een van de H.F.C.-ers thuis. Rond die tafel de Commissie en er bovenop een warwinkel van inschrijvingskaarten, tijdroosters, uitslagenschema's en wat dies meer zij. Zwaar drukte de verantwoordelijkheid, waar de samenstelling der zestallen aan de orde kwam. De Commissie was dan zo verstandig niet louter op eigen kompas te willen varen, doch zich ter Hne van advies enige lieden, die ook zelf zouden deelnemen, te assumeren. Vooral bij de Juniores bleek dit psycholo gisch uitstekend gezien. Zodra nl. de opstelling der Sixes aan de openbaarheid was prijsgegeven, ontlaadde zich het oordeel der malcontenten in de richting van de adviseurs der Commissie, die zich zeil in een te sterk team zouden hebben ingedeeld. De Commissie als zodanig bleef evenwel buiten schot en zo hoort het ook, dunkt ons, in een vereniging als de onze, waar gezag op eerbied berust. Over die ploegindeling straks meer. Daarmee was het voorbereidende werk echter geenszins volbracht. Bij een tournooi als de Sixes komt een hele paperasserij kijken, ja ook hier geldt, dat de slag op papier ge wonnen wordt. Zo werd er gepast en gemeten om het programma binnen redelijk tijdsbestek afgewerkt te krijgen, Zaterdagmiddag de jeugd, Zondag de knapen met het eerste nesthaar op de bovenlip tot de mannen in de kracht van hun leven. Er werd een lijst van scheidsrechters opgemaakt. De mogelijkheden van rode en oranje shirts en van sjerpen werden over de verschillende teams uitgesmeerd. En lest best, ei moesten prijzen ingeslagen worden, in goede tijden bekers, bij dalende conjunctuur eenvoudiger tropheeën, maar daarnaast toch altijd wat de H.F.C.-er het liefste bezit: de H.F.C.-boeken. Nadat dit dan allemaal geregeld was, werd de Aad Wijten, de Henk van den Bergs, de Bas Onderwaters en wie al niet meer, een korte adempauze gegund om krachten voor de grote dag zelf te vergaren. Het wachten was nu nog op een grillige klant: het mooie weer. Helaas liet hij menigmaal verstek gaan. In de vroegte van de Paasochtend spoedde zich een manneke op klompen door het klaphek aan de achter ingang. Onze trouwe terreinknecht Jan Heesterbeek maakte zich op voor het Sixesfeest en aan het einde van de dag zou helegaar niemand kunnen beweren, dat er aan de accommodatie iets ontbroken had. In de gras vlakten werden de vlaggen op ongewone wijze uitgezet. Op het grote veld zó, dat er zich twee arena s vormden; achter de tribune, naast de tennisbaan en op het kleine bijveld zó, dat de terreinen hun oor spronkelijke afmetingen inruilden voor een formaat, dat ook de kortademige veteraan aangenaam moest voorkomen. Maar pas op, wanneer je op dit territoir met z'n zessen in plaats van met z'n elven moet opereren! Nog was de uitmonstering niet gereed. Vóór elk veld kwam een nummer van het scormgbora in de grond te staan. Naar gelang de weergoden beschikten, belandde de Commissietafel op het gras of in de tribune. En niet te vergeten: de grote dundoeken werden op de overdekte in top gehesen om van Spanjaardslaan tot Blauwebrug en Emauslaantje te getuigen van de wapenschouw der Blauwwitten. Zo was het décor in orde. Nu met spoed de requisieten opgetrommeld: ballen, de scheepsroeper wiens onderkant dank zij langdurige mishandeling door de H.F.C.-jeugd een gevaar voor kaken en kinnen was geworden en dan de hemden, ieder jaar een tikje minder rood en oranje, maar gelouterd door het zweet van vele prominenten. Tevreden liet Heesterbeek zich een losse flodder van bruin speeksel ontglippen. De zaak was voor elkaar, het spel kon beginnen. Dat elk begin moeizaam is, werd telkenmale omstreeks tien uur 's ochtends bewaarheid rond de Commissie tafel, alwaar dan chaos de boventoon voerde. De meeste deelnemers hadden de constructieve gedachte om de schriftelijke aanwijzingen, geprikt aan de tribune en de mondelinge van hun captain te negeren en óf een balletje te gaan trappen op een veld, waar ze niet hoorden, óf zich voor persoonlijke informatie tot de orga nisatoren te wenden. Juist wanneer laatstgenoemde lieden aan het welslagen van de dag begonnen te twijle- 9i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1954 | | pagina 95