JAN en JACK MOOLENAAR: H.F.C.-ers in hart en nieren Nog te klein voor „onderlinge" Zoals eens di Stefano aangeduid werd als 'De Blonde Pijl', heeft H.F.C. in de vijftiger jaren 'Het Gouden Hoofd' ge kend. Er was slechts 1 seizoen voor no dig om Jan Moolenaar deze naam te bezorgen en wel het promotiejaar 1949- 1950 toen H.F.C. naar de tweede klas overging. In 17 competitiewedstrijden scoorde deze hoog blonde knaap 19 doel punten en zoals de eretitel reeds aan geeft, een groot gedeelte hiervan met het hoofd. Hoeveel kunnen wij niet zeggen aangezien 'Het Centraal Bureau van de Statistiek' Jan Berghuis, indertijd op dergelijke finesses nog niet was ingericht. Onze midvoor was in zijn jonge jaren geweldig snel en vele malen hebben wij hem met een voorsprong op de vijande lijke achterhoede van tientallen meters op de keeper zien afstormen. Het spel van Jan Moolenaar maakte in die tijd grote indruk en het was geen wonder dat 'Ziener' Van Houten verschillende keren over het Nederlands elftal liep te mom pelen, overigens voor iedereen duidelijk verstaanbaar. Helaas verhinderde een on willige knie dat deze verwachtingen vervuld werden. Toch speelde Jan met onderbrekingen nog zo'n 150 competitie- en vriendschappelijke wedstrijden waarbij hij een kleine 100 doelpunten op zijn naam bracht. Jan was een bijzonder prettige en sportieve voetballer, geen uitbundig type maar veeleer een wat stillere jongen, die zich bescheiden op de achtergrond hield. Maar dat zijn hart nog steeds voor H.F.C. klopt moge wel blijken uit een aantal foto's, die zich in het archief bevinden en die uoor Jan tijdens zijn verlof in Nederland, want zijn werkkring ligt zoals bij zovele H.F.C.'ers in het buitenland, van belangrijke gebeurtenissen van H.F.C. zijn gemaakt. Ook zijn broer Jack is van het goede H.F.C.-hout gesneden. Niet van die voetbalklasse zoals Jan, speelde hij door zijn geweldig enthousiasme toch 53 wedstrijden voor het eerste. Met zijn linkerbeen kwam hij tot 25 goals. Nog steeds actief in de veteranen onder leiding van De Nijs, Bijleveld en consorten is hij thans volledig twee-benig. Altijd goed gemutst, critische opmerkingen van zijn mede spelers slagvaardig parerend, is het een plezier met hem te spelen. Ook Jack is een H.F.C.-er in hart en nieren en daar drijft een club zoals wij hebben nu eenmaal op. 106

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1969 | | pagina 110