Seizoen 1967-1968: op de derde plaats
Jan Laan, 'Boko' Faber, secretaris Cees van Wijk en oud Bestuurslid Rob Sevenhuysen ontvielen ons en
het is in een vriendenclub als de onze dan toch eigenlijk niet meer mogelijk om van een gunstig jaar
te spreken. Doch het is nu eenmaal het onoverkomelijke gevolg van de hoge leeftijd van onze H.F.C. en
van de trouw van onze leden, dat wij bijna jaarlijks met gevoelige verliezen geconfronteerd worden. En
hoewel de lege plaatsen in een goede vereniging na verloop van tijd worden opgevuld, blijft de her
innering. En goede herinneringen kunnen een clubleven veel inhoud geven.
Wij zijn er ons van bewust, dat het een geschiedschrijver niet past zijn emoties te etaleren, doch wij
vallen nu eenmaal niet in de klasse van de koele komkommers, die over eeuwen terug of van een afstand
schrijven. Wij zaten en zitten er zelf midden in en dan wil je je gedachten wel eens kwijt.
Ons Bestuur onderging enige belangrijke wijzigingen, daar Jaap van Baasbank na een zeer succes
volle 'regering' de voorzittershamer aan Paul Begemann overdroeg, Frits Bettman het secretariaat van
wijlen Cees van Wijk overnam en Huib Latenstein de stoel 'vulde' van Frans Bijvoet, die op de meest
eervolle wijze wederom het zonnige zuiden opzocht.
De scheidende voorzitter benoemden wij tot Lid van Verdienste, Freddy lansen, ons kanon gedurende
vele jaren, kwam toen uit Zuid-Afrika over om de welverdiende gouden speld in ontvangst te nemen en
de commissie voor de Begeerbeker zette haar ijzersterke beleid voort door de zeer grote voetbalpool
promotor Tonny ten Have tot 'Mr. H.F.C. 1967' te benoemen.
Commissies werkten op volle toeren, hetgeen dan ook met 386 werkende leden en 371 juniorleden,
met 313A veld en één (gezellig) clubhuis wel nodig is.
1 Januari was een succes voor ons, omdat het Eerste geweldig uit zijn slof schoot en de O.I. met
7-3 naar huis stuurde. Maar zei onze penningmeester bedrukt: 'verliezen is beter voor de kas en hij
kreeg op 1 januari 1969 nog gelijk ook
Ons Eerste maakte er overigens een goed seizoen van en werd in een veld met: Stormvogels, Zand-
voortmeeuwen, Zaandijk, O.S.V., W.S.V. 30, V.V.B., Vitesse 22, Purmersteijn, E.V.C., Q.S.C. en D.E.M.
derde met 4 punten achterstand op kampioen Stormvogels en 1 punt op Zandvoortmeeuwen, dat wij
overigens 3 punten afhandig maakten.
West 1, 2A
gespeeld gewonnen gelijk verloren punten doelpunten
Stormvogels 22 14 7 1 35 49 23
Zandvoortmeeuwen 22 13 5 4 31
H.F.C. 22 12 6 4 30 52—34
O.S.V. 22 10 5 7 25 3831
W.S.V. '30 22 6 11 5 23 2319
V.V.B. 22 8 5 9 21 4348
Zaandijk 22 8 4 10 20 37 49
Purmersteijn 22 7 6 9 20 25 34
D.E.M. 22 6 6 10 18 2840
Vitesse '22 22 6 5 11 17 2935
E.V.C. 22 3 8 11 14 21—35
Q.S.C. 22 3 4 15 10 22—53
Wedstrijd van het jaar was E.V.C. uit, dat door de mist slechts tot op enkele meters te volgen was en
door een scheidsrechter met ingebouwde radar geleid werd. De grote match tegen Stormvogels thuis viel
letterlijk en figuurlijk in het water: de gehuurde tribunes bleven nat en leeg en de Stormpieten gaven
ons op een spekglad veld een lesje in techniek, dat ons voor de rest van het seizoen heugde (0-3).
Voor circa 3000 man publiek speelde H.F.C. op eigen terrein zijn beste wedstrijd tegen Zandvoort
meeuwen. Dit gebeurde toen beide clubs 11 punten uit 7 wedstrijden hadden. Het was een enerverend
duel gespeeld in een sportieve sfeer dat door 2 doelpunten van Bouwman ten gunste van H.F.C. werd
beslist (21).
De navolgende sterren straalden bijna overal: J. Dalmeijer en H. Koenders (22), G. Koenders en
107
