SEIZOEN 1968-1969: het had zo mooi kunnen zijn
Het zou zo mooi geweest zijn: kampioen en eersteklasser in het seizoen vóór ons 90-jarig bestaan. En het
lukte ook bijna, want op een haar na waren we met Hollandia en Vitesse en bloc op de eerste plaats
geëindigd met alle kansen van dien.
U kent dat wel van vroeger: wij winnen en de anderen gelijk, want toen we het nog zelf in de hand
hadden verloren we jammerlijk en dom van V.V.B. en Hollandia.
Goed dus wij wonnen van Alcmaria Victrix, Vitesse speelde feilloos gelijk en Hollandia stond tot
10 minuten voor tijd nog gelijk, scoorde toen de winninggoal en werd kampioen. Een jammerlijk einde van
een bijzonder seizoen.
En wat het eerste betreft liet dat seizoen zich in september niet zo groots aanzien. Met een niet zo
sterk geacht elftal moesten we Vitesse '22, Hollandia, Zandvoortmeeuwen, V.V.B.. Zaandijk, Ripperda,
Hillegom, Alcmaria Victrix, W.S.V. '30, D.E.M. en Purmersteyn te lijf, waarvoor we de volgende spelers
broodnodig hadden: Peter Thole (22 maal), Jan Dalmeyer, Hans Tekelenburg, Aad Wille en Gerard
Koenders (21), Chris van Schouwenburg en Eric Thole (20), Paul van Baasbank (19), Hugo Bettink (16),
Friso v. d. Wal (14), Hennie Wijkhuizen, old soldiers never die, (10), Fred van Raam (9), Cees Zeeman en
Rob Tullenaar (2), en Gerard Molenaar, Hans Hokke, Hellema, Cees van Buchem, Eldering, Frans van
Buchem en Tonny Geerling ieder één maal.
Maar zoals gezegd het viel allemaal dik mee, niet het minst door de geweldige schotvaardigheid van
Gerard Koenders en Peter Thole die met 16 en 13 treffers de lijstaanvoerders waren.
Natuurlijk zult U zich nu afvragen waar onze kopspecialist Rob Tullenaar gebleven is en dat is een
naar verhaal, daar hij reeds na twee wedstrijden naar het ziekenhuis verhuisde met een zogeheten
'lekke knie'. Wij twijfelen er echter niet aan of U zult hem in het volgende hoek weer tegenkomen,
dit helaas in tegenstelling tot Gerard Molenaar, die zijn eerste optreden dit seizoen met een knieblessure
moest bekopen; het betekende dat hij zijn indrukwekkende carrière van 221 wedstrijden voor het eerste
helaas beëindigde.
De resultaten van de andere elftallen waren ook niet slecht, alleen 11 werd (voor de derde keer)
kampioen evenals junioren h, maar 1, 2 en 3, benevens junioren a en aspiranten a eindigden eervol.
Een mooi resultaat dus, vooral voor trainer Dirk de Wette, die ons dit seizoen voor het laatst trainde.
Dat dit jaar het accent vooral op de voetbalverrichtingen lag. bewees ook de uitreiking van de
Begeer-beker aan de keeper van ons eerste elftal Jan Dalmeyer, speciaal voor zijn enthousiasme en
sportsmanship.
Maar het zijn ook dit jaar uiteraard niet uitsluitend prettige gebeurtenissen die de aandacht vroegen.
De dood sloeg hevig toe, en zie dit vooral niet als een holle frase.
Onze secretaris Cees van Wijk, Klaas Rijpma en jeugdleider en toto-organisator Ad Brinkman werden
naar onze mening te vroeg van ons weggenomen, terwijl onze vlag tevens halfstok gehesen werd voor ons
oudste lid (aspirant in 1893/94, 4 jaar voorzitter en 5 jaar eerste elftalspeler) J. J. (Job) Swens en onze
trouwe controleur (en oud-groundsman H.L.T.C.) Tork.
Het secretariaat werd overgenomen door Frits Bettman, terwijl Chris van Schouwenburg als commissaris
zijn intrede deed.
De redaktie van de H.F.C.-er, jarenlang beheerd door het edele duo Hempie jr.-Reinders Folmer
(20 jaar) en ksst!-Cees Timmerman (18 jaar), werd geheel vrijwillig aan de verjonging prijsgegeven, nadat
de oude redaktie zich met een speciaal nummer ter herdenking van de 50ste jaargang nog eens geheel
had uitgeleefd.
Met het clubleven liep het dit seizoen wat traag, waarbij gebrek aan een passende lokaliteit voor grotere
'happenings' niet vreemd was, terwijl de meeste functionarissen tot over hun oren in de voorbereidingen
voor het 90-jarig bestaan zaten.
Eén festiviteit stak er echter met kop en schouders boven uit. Onder de ademloze titel 'Reünie van
vrienden rond 1933' werd in de Kennemer Golfclub door drie uitgesproken linksbuitens (Chapon,
Hagenaar en Ligtenstein) een groots feest georganiseerd, waar het roemruchte kampioenselftal van zo n
123
