Onze oprichter: PIM MULIER
Welja, dan vragen ze je zo losjes weg of je voor het jubileumboek dat ter gelegenheid van het 90 jarig
bestaan zal verschijnen, over ons aller voorganger Pim Muiier wilt schrijven. Ik noem hem nu Pim, maar
dat heb ik nooit in zijn gezicht durven zeggen. Wij schermen tegenwoordig toch al veel met voornamen
in de sport, vind ik. Vroeger was dat anders. Als Otto Menten in de grijze oudheid, tijdens een wedstrijd
van het eerste der H.F.C., een pass van Muiier wilde hebben, placht hij te roepen: Meneer meneer.
En die Menten was een leeftijdgenoot van Muiier toen zij beiden zo'n twintig jaar oud waren. Maar
enfin, over meneer Muiier dan of volledig Meneer Willem Johan Herman Muiier.
En dan krijg je een machtige envelop van onze volijverige archivaris Cees Timmerman, een envelop
vol plaatjes en brieven alle betrekking hebbende op meneer Muiier. Ook tijdschriften waarin zijn lof
werd bezongen ter gelegenheid van het feit dat zijn honderdste geboortedag werd herdacht in 1965. Zelfs
een extra nummer van Haarlems Dagblad verscheen toen en natuurlijk ook een herdenkende H.F.C.'er.
In die H.F.C.'er stond toen een inleidend stuk, geschreven door een redactielid van de H.F.C.'er, als
zodanig van meergenoemde Timmerman een collega, en daar werd in gezegd, dat het eigenlijk onbegonnen
werk was om opnieuw over meneer Muiier te schrijven, want dat was al zo buitengewoon veel gedaan,
o.a. in alle reeds eerder verschenen vijf jubileumboeken van onze club. lawel, en dan vragen ze dus zo
losjesweg aan mij om dat toch maar weer te doen en maar liefst originele dingen. Dat, terwijl al die
eerdere boeken zonder uitzondering al danig in herhalingen zijn vervallen omdat men niets origineels
meer wist te zeggen. Wat 'n opdracht of om eerlijk te zijn, wat 'n verzoek, want de hoffelijkheid werd,
zoals gebruikelijk in onze club, wel in acht gehouden. Ik sloeg dus al die vijf vorige jubileumboeken op,
als begin voor mijn onbegonnen taak. En toen overwoog ik wel: daar zit ik nou met al die boeken om mij
9
