MAX SLINGENBERG: 100 percent H.F.C.-er
HENK VAN DEN BERG
Beleefd doch dringend verzoek om voor ons H.F.C.-boek 19541969 een
stukje te schrijven over Max Slingenberg. 'Je kent hem zo goed', is het motto.
Hebben ze nog gelijk ook; zou een boek over 'm kunnen schrijven (als ik
kon schrijven) maar het mogen slechts 200 woorden zijn, wel wat aan de
zuinige kant voor deze H.F.C.-er, dus dan maar telegram-stijl.
Jongste van de 3 Slingenberg-brothers; Bert, ons helaas te vroeg ontvallen,
Dick en Max.
Privé: Huisvader (wat zal Vader er wel van zeggen!)
Bankier zuinig (Groninger) let op de kleintjes, doch bepaald niet kren
terig. Gemeenteraadslid van Haarlem (V.V.D. nogal conservatief).
Houdt van bier, borrel en een wijntje is gezellig en heeft goede humor.
Hobby: de Sport in het algemeen; voetbal, cricket, jagen en kegelen in het
bijzonder.
Voetbal: H.F.C.-er in hart en nieren lid vanaf 1926 sinds enige
jaren lid van Verdienste (very well deserved) 2 maal bestuurslid in ver
schillende perioden (commissaris en secretaris) redactielid van ons lijfblad.
In de 'pure' amateurtijd K.N.V.B.-scheidsrechter grensrechter bij belang
rijke 1ste klas wedstrijden lid van de Strafcommissie (streng maar eerlijk)
en Scheidsrechter-commissie van de K.N.V.B. Eigen voetbalprestaties matig
(aardig keepertje voor 4 of 5). Zie hem nog als 10 a 12-jarig jochie als film
acteur de hoofdrol vervullen in Dick Laan's 'De droom van een H.F.C.-ertje';
z'n immense inspanning om de 'reuze'-bal (2 mtr. doorsnee) uit z'n goal te
houden, die daar door een horde 'boeren' onder aanvoering van Frans Baljon
ingeduwd moest worden.
Cricket: Speler in de goede aloude Haarlemse Cricketbond; scoorde in de
H.C.B.-competitie 999 runs vond dit een mooie mijlpaal, vergooide z'n
wicket en hing de flanellen aan de kapstok.
Bekend internationaal scheidsrechter (geen lid van het Blindeninstituut!)
bestuurslid van de C.T.C. 'De Flamingo's' en beleeft aan de Spanjaardslaan een grote tijd als Voorzitter
van onze zustervereniging Rood en Wit. Tijdens zijn voorzitterschap groeit de vereniging enorm in leden
tal; het eerste elftal wordt kampioen van Nederland (voor het eerst sinds 1911) en de eerste Engelse tour
is onder zijn leiding een groot succes.
Jagen: geweldige sport voor de zakelijke relaties na de jacht vaak goed borrelen en eten erkend
schutter (kan dit niet beoordelen, ben er nooit bij geweest) de vrees van alle eenden, fazanten, patrijzen,
hazen en konijnen!
Kegelen: Doet hij in Leiden gaat dan altijd met de trein dorstige sport!
Dit was Max in vogelvlucht (niet schieten!) 100 percent H.F.C.-er en een plezierige vent.
A. VAN DER TOGT.
'De beste H.F.C.-er aller tijden', was de kenschets bij de beëindiging van 'Berg's' langdurige bestuursloop-
baan. Over Henk is in de twee voorafgaande jubileumboeken uitvoerig geschreven. Zijn grootste prestaties
op het groene veld liggen juist tegen het Gouden-jubileum. Speler van het Nederlands B-XI en diverse
andere selectie-elftallen zo omstreeks de Olympische Spelen in 1928 te Amsterdam. Zijn voetbalcarrière
werd afgebroken door een ernstige ziekte op jeugdige leeftijd. Nadien is het bij enkele pogingen tijdens het
beroemde promotiejaar 19321933 moeten blijven.
In die tijd lag het toen omvangrijke jeugdwerk in handen van het koppel Van den Berg-Onderwater.
Als aspirantje heeft schrijver dezer regelen Henk als leider meegemaakt, later in besturen en diverse
commissies van de H.F.C. en Rood en Wit. Hoe hij dat deed? Van heide Spanjaardslaan-clubs werd hij
tot ere-lid benoemd, een unieke combinatie. Daarbij werd hem later nog een K.N.V.B.-onderscheidings
teken tegekend. Henk was tot in de kleinste bijzonderheden in de Spanjaardslaan-materie geworteld, een
strikt rechtvaardige beoordelaar. Hij is van ons heengegaan gedurende de verslagperiode van dit boek.
H. T.
33
