JAN KROONtypische H.F.C.-er
CLAES POEDERBACH
Men zegt, dat de kurk waarop de H.F.C. drijft, de trouw is van de
leden tot aan de dood. Eén van deze getrouwen, die meer dan veertig
jaar meeloopt is Jan Kroon. Een typisch H.F.C.-er. Zijn spel heeft
ons nooit aan de top gebracht, hoewel zijn bijdrage aan de H.V.B.-
triomfen niet onderschat mag worden. Hierbij komen de gloriejaren van
het bekende veteranen elftal, dat onder de naam van H.F.C. VII speelde,
in herinnering.
Zijn grote verdienste voor de club zijn de krachten, die hij ontplooit
als bestuurslid. Éénmaal als zodanig (te laat) gekozen, verricht hij met
veel energie zijn taken, die hem zijn toebedeeld. Deze zijn niet van
geringe omvang, daar hij zowel het terreincommissariaat als het tweede
penningmeesterschap onder zich heeft. Met kennis van zaken is hij
voortdurend attent op de velden, opstallen en materiaal, waar bij iedere
verbetering of reparatie de handicap van 'zuinigheid' om de hoek komt
kijken. Zijn vlotte omgang met mensen komt hem goed te pas daar
waar terreinknechten en andere 'specialisten' het beter weten.
Zijn veelzijdigheid stempelt hem tot een zeer accurate tweede pen
ningmeester, voornamelijk belast met het innen der contributies. Hier
over heeft hij aparte ideeën, die hierop neerkomen, dat voor hem een
goede H.F.C.-er is, hij die op tijd betaalt, terwijl de achterblijvers maar waardeloze fisuren zijn. Toch
heeft deze opvatting wel resultaten, want de laatste jaren is het bedrag, dat aan het einde van het seizoen
nog open staat als 'nog niet betaalde contributies' vrijwel te verwaarlozen in tegenstelling met vroegere
perioden.
Speciale aandacht heeft zijn 'toko' met clubattributen als speldjes, dassen enz. Het is meer een hobby,
dan dat deze verkoop de kas spekt. Het is echter een gang naar het clubhuis waard, als hij in het begin
van het seizoen achter zijn betaaltafel zit om 'te vangen'. Staat zijn hoofd op glunderen, dan kan men ervan
op aan, dat de inning van de geiden vlot verloopt, in tegenstelling met de teleurgestelde uitdrukking, indien
er weinig geschikte kerels zich met de poet melden.
Niet vergeten mag worden zijn werk als masseur. Er waren tijden, dat zijn behandelkamer de indruk
maakte of er een spreekuur was van een dokter met een drukke ziekenfondspraktijk. Heel veel kneusjes
zijn door hem vakkundig opgelapt, zodat ze snel hun plaatsen in de elftallen weer konden innemen.
Zijn grote bescheidenheid is wars van alle hulde. Ondanks dat komt hem een eervolle vermelding in deze
uitgave ten volle toe. Veel dank is de H.F.C. hem verschuldigd. Moge hij nog vele jaren behoren tot de
kurk, waarop de H.F.C. drijft.
j. P. v. B.
Na talrijke jaren van omzwervingen in de tropen is Claes Poederbach eerst op wat latere leeftijd aan de
Spanjaardslaan teruggekeerd. Later, toen hij Den Haag als woonplaats voor Heemstede had verwisseld,
deed hij zich gedurende vele jaren kennen als buitengewoon toegewijd commissielid voor de lagere elf
tallen. Daarna nam hij bovendien nog alle beslommeringen van de medische sportkeuringen van onze club,
met zo'n groot aantal leden, op zich.
Op, naar menselijke maatstaven gerekend, veel te jonge leeftijd, heeft Claes helaas een grote leegte in
zijn gezin en onze club achter gelaten.
H.T.
36
