1959: P.C. VAN HOUTEN
opgevolgd als
voorzitter door
J.M. RUSKAMP
zelfs in de 2e (in feite 3e) klasse. Weer volgde er onmiddellijk herstel. Terug via Overgangsklas en in
één ruk aan het einde van het seizoen 1922/1923, na twee keren automatische promotie, terug in de
hoogste klas.
Op 1 januari 1923 werd de traditie gevestigd van de jaarlijkse match H.F.C. 1Old Internationals.
Voorlopig handhaafde H.F.C. zich in de le klas. Eén maal kregen wij zelfs een slap kampioenskansje,
doch 2 achtereenvolgende nederlagen tegen R.C.H. leverde ons in 1928/1929 de uiteindelijk toch nog
mooie 4e plaats op, achter kampioen Sparta, A.D.O. en R.C.H.met b.v. een voorsprong van 6 punten
op Ajax. Hadden wij tegen de Eerste Wereldoorlog de reputatie van de beste voorhoede, zo omstreeks
ons gouden jubileum hadden wij het sterkste achtertrio van Nederland. Twee hunner speelden in het
laatst vermelde seizoen in het Nederlands elftal.
De geschiedenis zou zich nog één keer herhalen. In het vorige jubileumboek moesten wij memoreren,
dat het seizoen 1931/1932 na degradatiewedstrijden (tegen D.H.C. en Gouda) dan tenslotte de debacle
bracht, die zo lang was voorzien. Nog één maal volgde de grote krachttoer. De aandachtige lezer zal
begrepen hebben, dat wij het volgende seizoen nog één maal in de hoogste klas van het Nederlandse
voetbal zouden terugkeren. De competitie 1932/1933 werd als ongeslagen kampioen voor concurrent
D.W.S. beëindigd. Een succesvol verlopen promotie-competitie met Blauw Wit en Zeeburgia bracht ons in
de laatste wedstrijd in een uitverkocht Olympisch Stadion terug in de le klasse. Wij kregen nog een paar
seizoenen de top-clubs en top-spelers uit Nederland voor veel publiek naar de Spanjaardslaan.
Hoge ogen hebben we nadien niet meer gegooid. Het eerste elftal degradeerde in 1935/1936 na een
ongelukkig verlopen beslissingswedstrijd (tegen V.U.C. op Ajax) en dito promotie-degradatie matches
tegen H.V.V. en C.V.V. Opgemerkt zij, dat mede-oprichter van de N.V.B., het Haagse H.V.V. al een
paar jaar eerder uit de hoogste klas was verdwenen.
Het ging verder bergafwaarts en ook de H.F.C.-jeugd was kwantitatief en kwalitatief tanende. H.F.C.'s
degradatie moesten wij reeds bij de seizoensbeschrijving 1940/1941 memoreren. Daar zaten wij dan
in de derde klas. Zou ook onze oude club verder afzakken? Ondanks uitbreiding van aantal en peil der
jeugd volgde zelfs nog bijna degradatie naar de 4e klasse K.N.V.B. Deze situatie is ons gelukkig bespaard
gebleven. De lijn omhoog, zette zich door de gehele vereniging voort. In 1949/1950 werd het kam
pioenschap gevolgd door een succesvol verlopen promotie competitie met Laakkwartier, D.C.V. en
Blauw-Zwart, allen uit Zuid-Holland. Het 2e klasseschap was na lange strijd heroverd.
Ten tijde van ons 75-jarig jubileum begon het betaalde voetbal in Nederland zijn kop op te steken.
Er vonden vele veranderingen plaats.
De prestaties van H.F.C. I in het amateurvoetbal nadien, kunt u elders in dit boek bij de beschrijving
van seizoen tot seizoen nauwkeurig volgen.
H.T.
48
