een
echte
midvoor
Fred is eigenlijk de laatste echte midvoor geweest, die H.F.C. heeft FRED
gehad. Sinds het 4-2-4 systeem hebben dergelijke functionarissen op
gehouden te bestaan. Een vroegere midvoor stond het verste naar voren JANSEN:
en in de beste positie om te scoren. Nederlagen werden geheel op zijn
schouders afgewimpeld. Wij horen het Wildschut nog zeggen op het
moment dat een Fl.F.C.-er in een droompositie overschoot: 'Schuld van
Jansen'. De goede Fred speelde toen al lang niet meer mee. Een midvoor
diende dan ook over een ijzeren moreel te beschikken. Nu dat had
Jansen, die bovendien altijd opgewekt was.
Hij kon de toeschouwers de haren te berge doen rijzen door het
missen van kansen waarvan de kenners zeiden dat een laatste adem
voldoende was om hem te benutten. Terwijl het publiek nog nagonsde
scoorde Jansen dan uit een lange rush of uit een onmogelijke hoek. Alles
met dezelfde gemoedsrust. Kortom, Fred was een speler die aan alle
voorwaarden van een midvoor voldeed. In 10 jaar tijds speelde hij een
dikke 200 competitie-, vriendschappelijke- en bekerwedstrijden voor
H.F.C. Daarbij maakte hij over de 100 doelpunten. Zijn hoogtepunt
bereikte hij ongetwijfeld in 1959 toen H.F.C. in de eerste klas terug
kwam. In 22 competitiewedstrijden 18 goals. In de daarop volgende
6 promotie-duels 4 doelpunten en wel H.F.C.S.V.W. 21, S.V.W.—H.F.C. 11, BaarnH.F.C. 11
en H.F.C.V.F.C. 01. U ziet, allemaal bijzonder belangrijke treffers. Dat Fred's prestaties en houding
als H.F.C.-er hoog door het bestuur werden aangeslagen moge blijken uit het feit, dat hij in 1967 tijdens
zijn verlof in Nederland met de gouden H.F.C.-speld werd geëerd.
U zult begrepen hebben dat Fred zijn werkkring in het buitenland heeft. Hij woont thans in Zuid-Afrika
en maakt het uitstekend. In zijn vrije tijd speelt hij nog hockey en tennis. Ongetwijfeld zal H.F.C. hem
tijdens zijn verlofperiodes aan de Spanjaardslaan terug zien. In die tussentijd zouden wij hem willen
toeroepen: 'Hou die blinkkant bo'.
53