BOB KAMMEYER
H.F.C. begon goed door achtereenvolgens van Zandvoortmeeuwen (20) en de derby tegen H.B.C.
(21) te winnen. Celeritudo (11) bood meer tegenstand, maar Ultrajectum werd verpletterd met 60.
Ons keurteam stond niet lang bovenaan de ranglijst: Quick A (03) en B.V.C. (34). Met nog 5 mi
nuten te spelen zat H.F.C. tegen laatstgenoemde club op rozen (3—2). Maar een echte roos heeft
dorens en deze prikten hevig. Een ziedend afstandsschot, dat v. Buchem waarschijnlijk niet eens heeft
gezien, bracht de stand in evenwicht. Even was H.F.C. uit balans waarvan het fors spelende B.V.C.
prompt profiteerde. Gelukkig wist begeleider Piet Ligtenstein zijn mannen in de daarop volgende
wedstrijden het vertrouwen weer terug te geven. T.Y.B.B. en D.E.M. gingen met respectievelijk 2 1
en 5—1 ten onder, maar U.V.V. (1—2) en Velsen (1—1) deden H.F.C. op de ranglijst zakken. H.F.C.
gaf echter nog niet op en dat moesten Kennemers en het op dit moment leidende Quick A met 3—1
en 10 ervaren. De grillige manier van spelen (H.B.C. 00, Celeritudo 13, B.V.C. 2 01. D.E.M.
20 en de nieuwe koploper U.V.V. 11) was de oorzaak dat de kans op het kampioenschap verkeken
was. In de resterende 3 wedstrijden werden slechts 2 punten behaald. Voor de scheidende trainer
Schaap was dit toch een eervol resultaat. De heer Kistemaker zou onze oefenmeester, die door bestuur
en spelers zeer werd gewaardeerd, opvolgen. De eindstand werd
West 1, 2B
U.V.V.
H.F.C.
Quick A
B.V.C.
Kennemers
Velsen
Celeritudo
D.E.M.
H.B.C.
Ultrajectum
Zandvoortmeeuwen
T.Y.B.B.
De van Moorselbeker kon aan H.V.V. nèt onthouden worden, 'de Acht bracht ons een derde plaats.
De Sixes brachten jong en oud op de soms wat krakerige benen, waarbij wij nog kunnen aantekenen,
dat de feestvreugde merkbaar werd verhoogd door het toepassen van de oorspronkelijke Muiier-regels.
Het was even moeilijk maar wel gek
Onze nieuwe statuten werden door ons en door H.M. de Koningin goedgekeurd, zodat we er gelukkig
weer een tijdje tegen kunnen.
Tenslotte de Mulier-herdenking, een indrukwekkende plechtigheid bij het graf van onze oprichter in
aanwezigheid van de voorzitter van de K.N.V.B.
Rijk, Provincie en Gemeente waren het nog steeds niet over ons veld eens en dus ten derden male
kunnen wij zeggen: de gevoelens waren dit jaar gemengd
gespeeld
gewonnen
gelijk
verloren
punten
doelpunten
22
13
7
2
33
51—30
22
12
4
6
28
40—28
22
11
5
6
27
42—27
22
9
1
6
25
33—29
22
10
3
9
23
40—44
22
7
7
8
21
40—36
22
6
8
8
20
37—32
22
8
3
11
19
30—44
22
6
7
9
19
29—38
22
8
2
12
18
31—48
22
6
5
11
17
20—30
22
4
6
12
14
34—41
Over Bob Kammeyer werd al in het Gedenkboek 18791954 ge
schreven. Zijn prestaties op het groene veld werden toen onder de loupe
genomen.
Na zijn actieve voetbal-loopbaan als 1ste elftalspeler, welke in 1953
eindigde, heeft Bob zich enkele jaren verdienstelijk gemaakt als elftal
commissielid voor de hoogste elftallen en ook als leider van het 2de elftal.
Ook deze taken heeft hij op de hem eigen wijze verricht, waarbij hij
zich wederom niet op de voorgrond drong. Dat Bob nog steeds volop
belangstelling voor H.F.C. toont moge blijken uit het feit dat hij niet
veel wedstrijden van het eerste overslaat.
c. d. N.
88