BOB KAMMEYER H.F.C. begon goed door achtereenvolgens van Zandvoortmeeuwen (20) en de derby tegen H.B.C. (21) te winnen. Celeritudo (11) bood meer tegenstand, maar Ultrajectum werd verpletterd met 60. Ons keurteam stond niet lang bovenaan de ranglijst: Quick A (03) en B.V.C. (34). Met nog 5 mi nuten te spelen zat H.F.C. tegen laatstgenoemde club op rozen (3—2). Maar een echte roos heeft dorens en deze prikten hevig. Een ziedend afstandsschot, dat v. Buchem waarschijnlijk niet eens heeft gezien, bracht de stand in evenwicht. Even was H.F.C. uit balans waarvan het fors spelende B.V.C. prompt profiteerde. Gelukkig wist begeleider Piet Ligtenstein zijn mannen in de daarop volgende wedstrijden het vertrouwen weer terug te geven. T.Y.B.B. en D.E.M. gingen met respectievelijk 2 1 en 5—1 ten onder, maar U.V.V. (1—2) en Velsen (1—1) deden H.F.C. op de ranglijst zakken. H.F.C. gaf echter nog niet op en dat moesten Kennemers en het op dit moment leidende Quick A met 3—1 en 10 ervaren. De grillige manier van spelen (H.B.C. 00, Celeritudo 13, B.V.C. 2 01. D.E.M. 20 en de nieuwe koploper U.V.V. 11) was de oorzaak dat de kans op het kampioenschap verkeken was. In de resterende 3 wedstrijden werden slechts 2 punten behaald. Voor de scheidende trainer Schaap was dit toch een eervol resultaat. De heer Kistemaker zou onze oefenmeester, die door bestuur en spelers zeer werd gewaardeerd, opvolgen. De eindstand werd West 1, 2B U.V.V. H.F.C. Quick A B.V.C. Kennemers Velsen Celeritudo D.E.M. H.B.C. Ultrajectum Zandvoortmeeuwen T.Y.B.B. De van Moorselbeker kon aan H.V.V. nèt onthouden worden, 'de Acht bracht ons een derde plaats. De Sixes brachten jong en oud op de soms wat krakerige benen, waarbij wij nog kunnen aantekenen, dat de feestvreugde merkbaar werd verhoogd door het toepassen van de oorspronkelijke Muiier-regels. Het was even moeilijk maar wel gek Onze nieuwe statuten werden door ons en door H.M. de Koningin goedgekeurd, zodat we er gelukkig weer een tijdje tegen kunnen. Tenslotte de Mulier-herdenking, een indrukwekkende plechtigheid bij het graf van onze oprichter in aanwezigheid van de voorzitter van de K.N.V.B. Rijk, Provincie en Gemeente waren het nog steeds niet over ons veld eens en dus ten derden male kunnen wij zeggen: de gevoelens waren dit jaar gemengd gespeeld gewonnen gelijk verloren punten doelpunten 22 13 7 2 33 51—30 22 12 4 6 28 40—28 22 11 5 6 27 42—27 22 9 1 6 25 33—29 22 10 3 9 23 40—44 22 7 7 8 21 40—36 22 6 8 8 20 37—32 22 8 3 11 19 30—44 22 6 7 9 19 29—38 22 8 2 12 18 31—48 22 6 5 11 17 20—30 22 4 6 12 14 34—41 Over Bob Kammeyer werd al in het Gedenkboek 18791954 ge schreven. Zijn prestaties op het groene veld werden toen onder de loupe genomen. Na zijn actieve voetbal-loopbaan als 1ste elftalspeler, welke in 1953 eindigde, heeft Bob zich enkele jaren verdienstelijk gemaakt als elftal commissielid voor de hoogste elftallen en ook als leider van het 2de elftal. Ook deze taken heeft hij op de hem eigen wijze verricht, waarbij hij zich wederom niet op de voorgrond drong. Dat Bob nog steeds volop belangstelling voor H.F.C. toont moge blijken uit het feit dat hij niet veel wedstrijden van het eerste overslaat. c. d. N. 88

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1969 | | pagina 92