Reglement.
klasse was het een symbool voor vernieuwing en wees het vooruit
naar veranderende tijden. Muiier was vertrouwd met deze mensen,
deelde hun belangstelling en nam, zij het mondjesmaat, hun maat
schappelijke ideeën over. Toen er eenmaal matches buiten de
Koekamp werden gespeeld, vertelt Muiier, 'werd niet meer gevraagd,
wie is de papa van den candidaat, maar men zocht stevige, vlugge
knapen en nam ze als lid aan, minder lettende op hun stand, wan
neer ze overigens geschikte, fatsoenlijke jongens waren!
'Zoo ontstond ook in het stijve Haarlem een novum, waarover ik toen
heel wat heb moeten horen. Zoo werd het sportveld de plaats, waar
men elkander, zij het om de sportieve qualiteiten niet alleen
tolereerde, maar gaarne zag.' De sfeer in het prille hfc zou men
kunnen omschrijven als bevorderlijk voor een ruimhartig en goed
burgerlijk liberalisme.
In de loop van de jaren '80 ontstonden heel wat voetballende
vriendenclubjes, waarvan de meeste na korte tijd weer uiteen vielen.
Men fuseerde, scheidde zich af en hervormde zich weer in nieuwe
combinaties. Enkele clubs kregen vastere vorm. De kleding waarin
de jonge voetballers op het veld verschenen leverde een bont schouw
spel van de meest uiteenlopende kleuren op. Dat er binnen eenzelfde
ploeg nogal wat verschil in tenue voorkwam mocht niet hinderen.
hfc tooide zich de eerste jaren in de kleuren rood en zwart, want
dezelfde sportzaak De Gruyter die de eerste bal en schoenen had
geleverd bleek een partij rood-zwarte kapjes in de aanbieding te
hebben. Zo ging dat. Een hoofddeksel hoorde namelijk bij het voet-
balpak. Ook tijdens het spelen. Er waren clubs met kalotjes, jockey
petjes, matrozenmutsen, roeipetten of grote baretten. Na enkele jaren
begon het kapje bij hfc te verdwijnen om plaats te maken voor een
wollen muts met punt, ook rood-zwart. In 1883 voerde men de be
kende kleuren blauw en wit in, voor muts en tricot, waarbij een
witte (lange) kniebroek werd gedragen of'n 'Phantasietje-hoe-bevalt-
U-zóó-iets-dame.'
Een oude kiek toont dertien HFC-ers van het eerste uur, waarvan er
zeven een verticaal gestreepte en vijf een horizontaal gestreepte trui
aan hebben terwijl er één een effen trui draagt. Vijf hebben een
jockeypet op, één een kapje en één een wollen muts. Alle dertien
kijken ze strak in de lens, tegelijk ontspannen en zelfverzekerd. Een
kenmerkende houding uit die tijd.
Pas in het begin van de jaren '90 begon men blootshoofds te voet
ballen. Maar toen was het voetbal in Nederland al op weg naar een
zekere uniformiteit van reglementen. Wat daarvoor door diverse
verenigingen op weilanden en veldjes aan voetbal werd gepleegd, de
Art. 1.
Als de mitch een aanvang neemt,
mnet een ieder op zijn plaats staan.
Artikel 2.
Het is verboden in liet veld te schreeu
wen, of tegen de scheidsrechter op te
spelen.
Artikel 3.
Is de scheidsrechter niet naar een
speler zijn zin, dan vervoegd hij zich,
inmiddels bij de kaptein zijner partij
welke dan met de scheidsrechter wel
verder zal overhandigen.
Artikel 4.
De voorhoede
De voorhoede, bestaat uit 3 leden,
deze 3 leden moeten geregeld de bal in
het oog houden, en aldoor aanvallen zoo
dat doelpunten mogeljjk is.
iUuav,
De hack
Deze moet geregeldVijn steeds aan
vallenden tegenstanders probeeren te
stuiten en de voorhoede voeden.
Artikel fi.
De keeper
De keeper mag niet, tenminste als de
t il nog niet achter is, met de bal in de
handen loopeu. Gooit hij de bal uit,dan
moet hij die naar zijn partij werpen.
Artikel 7.
Waarschuwingen.
Het is verboden, als de bal geen ge
vaat oplevert, deze met de hand weg
te slaan, ook moet geen gevaarlijk spel
gemaakt worden h. v. in denrugofmet
banden duWen.
Als een der voorhoede-spelers wordl
afgehouden, dan moeten beide andere
spoedig ter plaatsen komen.
HET BESTUUR.
Boven links: 'Een Voetbal-Praatje' was een
brochure geschreven door het hfc elftal
commissielid mr.Ph.de Kanter, waarmee in
het begin van deze eeuw propaganda voor de
voetbalsport werd gemaakt. De foto geeft een
beeld van de eerste wedstrijd Haarlem-HFC
om de Gouden Ruit, op het oude Haarlem-
veld aan de Schoterweg.
Hierboven: Een van de reglementen uit
de oude tijd.
