Nl
26
MB
organisatoren, bestuurders en leidinggevers zo vanzelfsprekend. Men
sprak soms tamelijk smalend over, bijvoorbeeld, het 'volksvoetbal'
en zag niet in waarom dat serieus moest worden genomen. Maar
Muiier heeft op krachtige wijze duidelijk gemaakt dat het sporten
voor ieder mens een goede zaak is, ongeacht rang ot stand.
In die zin heeft hij mentaliteitsverandering helpen veroorzaken die op
de duur van groter betekenis werd dan alleen op het gebied van de
sportbeoefening. Zoals hij al eerder, in zijn jonge jaren, het stijve en
preutse 19-eeuwse misprijzen tegenover de destijds nieuwe rage van
voetballen, veldlopen, cricket, enzovoort op hardnekkige wijze wist
om te buigen tot een positieve erkenning. Om die reden mag hij best de
'vader van de Nederlandse sport' zijn, zoals hij later dikwijls is
genoemd.
Een enigszins tastbaar bewijs van zijn activiteit levert de lijst van
verenigingen en bonden waarvan Muiier erelid en/of voorzitter is
geweest. Uitsluitend en alleen omdat hij voor die bonden fundamenteel
belangrijk werk heeft gedaan. Dat zijn dan: de knvb, de knau,
de knhb (hockey), de knbvlo (wandelen), de Kaatsbond, de
KNiJB (ijshockey), de Zweedse en Belgische voetbalbonden, de Elf-
stedenvereniging, de kncb (cricket), de International Skating Union.
In 1910 werd hij Ridder in de Orde van de Nederlandse leeuw.
Op latere leeftijd, wonend in zijn Scheveningse villa, besteedde Pim
Muiier meer tijd aan zijn hobbies tekenen, schilderen en de glas
verzameling. Hij had altijd belangstelling gehad voor glazen voor
werpen bestemd voor het dagelijks gebruik. Langzamerhand was hij
in het bezit gekomen van een uitgebreide collectie drinkglazen, reuk-
flessen, zalfpotjes, etc.vanaf de eerste Egyptische glasplastieken tot
nu. Nog tijdens zijn leven vermaakte hij deze fraaie verzameling aan
het Gemeentemuseum in den Haag.
Nu was Pim Muiier met sporten en het propageren ervan begonnen in
een tijd, midden in de tweede helft van de 19e eeuw, dat deze vrije-
tijdspelen uitsluitend werden beoefend door jongelui uit de betere
standen. Het was ook de periode van de Tachtigers in de kunst die
als credo verkondigden Tart pour l'art', aan Muiier welbekend. In
zijn visie was het doen aan sport een noodzakelijke aanvulling van
de opvoeding en op latere leeftijd een zeer nuttige ontspanning naast
de dagelijkse arbeid. Het beoefenen van de sport om de sport bleef
voor Muiier het belangrijkste uitgangspunt. Zo gezien was hij een
'amateur' in de beste betekenis van het woord.
Hij was dan ook gekant tegen het professionalisme in de sport en is dat
zijn leven lang.gebleven. Hij overleed op 89-jarige leeftijd in 1954,
hetzelfde jaar waarin Nederland het beroepsvoetbal invoerde.
-<^Haarlemsche Football Club
1/ \l
Links: Muiier bezig aan een van zijn lief
hebberijen, schilderen in de natuur. Om
streeks 1930 in het vennengebied bij Oister-
wijk.
Rechts: De prijzenkast van Pim Muiier, met
o.m.
ie prijs Rooswijk, Cross Country, 1878.
ie prijs Rooswijk, 100 meter, 1878.
ie prijs 1609 meter (1 mijl), Ostende, 1888.
3 Elfstedentochtkruizen, 1890, 1912, 1917.
Herinneringsprijs 'Oudste Deelnemer Elf
stedentocht', 1917.
ie prijs Amsterdamsche Sportclub, 1886.
ie prijs '3 Engelse mijlen', 1881
