i iy
'U
Dan is het tweede weer kampioen. In precies vier jaar van de 2e klas
in de Haarlemse Voetbal Bond naar de 2e klas in de Nederlandse
Voetbal Bond.
Promoveren naar de 1 e klas van de nvb kan niet, want daar speelt hfc-i
al in. Terwijl het tweede in die tijd zelfs dat eerste elftal van de eigen
club met 6-1 weet te verslaan. De Voetbal Almanak van 1905-1906
roemt dit hfc-ii als 'een tweede elftal zoals er op de Nederlandsche
velden nog nooit een te zien is geweest.'
Merkwaardigerwijs speelde hfc-ii ook mee in de toernooien om de
Holdert-beker. In het seizoen 1903-1904 weerde het zich hierin al
opmerkelijk met bijvoorbeeld overwinningen op Steeds Voorwaarts
(8—1en Quick (5-2), maar tegen Velocitas in de 3e ronde ging het
fors (8-3) ten onder. Daarop nam het eerste elftal wraak door
Velocitas met 6-3 te verslaan.
De Bond had beslist dat de le klassers in het seizoen 1904-1905 niet
mochten deelnemen aan de Holdert-bekerwedstrijden omdat de
competities in het westen al zo uitgebreid waren. Daarom moesten
in het westen de tweede elftallen de eer van hun verenigingen hoog
houden.
hfc-ii begon prima. Met 3-0 werd dfc-ii verslagen in de eerste ronde.
In de tussenronde, om het aantal deelnemers op een veelvoud van twee
te brengen, droogde het tweede zelfs de oostelijke le klasser p.w met
7-1 af. Er bleven nog 16 verenigingen over van de wederom 52 die
waren gestart. Weer verrichte hfc-ii het zwaarste werk door opnieuw
een oostelijke le klasser, Wilhelmina, met 3-2 de das om te doen.
Tijdens een uitwedstrijd nog wel. In de derde ronde, de vierde wed
strijd met nog acht clubs, verloor hfc-ii de enige wedstrijd in dit
succesvolle seizoen, namelijk die tegen Victoria (2-1). Daarmee
lagen ze eruit. Wat de Holdert-beker betreft, ze gingen 'fier strijdend
ten onder', zoals het heet.
Een legendarisch elftal, dat tweede van hfc, waarin toen een man als
Mannes Francken kwam opzetten. Hij zou later in het eerste grote
triomfen vieren en ook in het Nederlands elftal.
Zoals gebruikelijk speelde men ook weer in het buitenland. Daar
werden wel eens opmerkelijke herinneringen aan overgehouden.
Apie Prins, die van 1901 tot 1906 in het eerste van hfc speelde
(meestal rechter halfback en een voortreffelijk schutter), beschrijft in
zijn autobiografie 'Ik ga mijn eigen baan' (1958) een wat aparte tocht
naar het buitenland. Dat was een vriendschappelijke uitwedstrijd
tegen Duisburg.
'Bij die gelegenheid werden we ingewijd in de mysteriën van het
Germaanse Saufen en Ad Fundum drinken. De daarbij geldende
rtypHaa
n F t
*"H> p -Hr O»
twtr h v
Hu/j H R LL
Kuf. X
Linksboven: HFC-tribune in mei 1907 tijdens
de eerste Holland-België wedstrijd (1-2) aan
de Spanjaardslaan.
Midden: Alle ordecommissarissen en ballen-
jongens die er toen aan te pas kwamen.
Beneden: Lunchen in de versierde cricketkooi,
met rechts een groepje muzikanten, tijdens
de viering van het 40-jarig bestaan van The
Good Old in 1919.
Boven: Het jaarlijks treffen tussen hfc en
Haarlem leverde in de stad heel wat muur
teksten op. S. Huysser tekende daarom, in het
eerste nummer van de HFC-er (1919) deze strip
onder de titel 'De Haarlemsche Muurstrijd'.
