wetten waren zó geraffineerd dat we steeds een 'poeniteit' kregen en
rondjes moesten geven. Onze gastheren slaagden er in mij (aan de
vooravond van de wedstrijd) zevenentwintig glazen Weissbier te
laten drinken. Gauw naar de wc en weer terug. Het feest werd ge
houden in het clublokaal van de Duisburger Fussball Verein. 'Ich
fordre Sie auf ein Glas mit mir zu trinken auf Ihr Spezielles. Trinken
wir Bruderschaft!' En dan haakten we in en moesten onze bierpullen
zonder morsen in één teug leegdrinken en elkaar daarbij strak aan
kijken, een soort contorsionistennummer. Als er nog één druppel in
bleef, was het:'Halt! Die Nagelprobe! Eine Poeniteit!' Ook moesten
we leren 'Einen Salamander trinken'..
's Nachts werden we bij de leden ingekwartierd. Ik bij een zoon van
een professor die op reis was. De zoon was in het bezit van een valse
sleutel van de wijnkelder. Om drie uur werden Eddy Holdert en ik
gewekt door een hels kabaal. Onze gastheren, d.w.z. de supporters
(de spelers lagen op één oor) brachten ons een serenade. We daalden
in de kelder af en kwamen ieder met een paar flessen wijn weer
boven. Het was een stralende wintermorgen. s' Middags vlotte het
spel niet best. De eer werd gered door de alomtegenwoordige
vegetariër en geheelonthouder Schalkwijk. Hij rende onvermoeid van
goal tot goal over het veld en maakte ons enige doelpunt. Duitsland
won met 3-1
Maar evenzogoed noemde het Duitse blad 'Neue Sportwoche' uit die
jaren 'die Stürmerreihe von hfc' de beste voorhoede van Nederland
en dat zei wel iets. Clubs als Ass.Sport. Int. De Paris (8-0), London
ccaa (5-1) en Duisburger Sport Klub Preussen (4-1) moesten het
tegen het eerste afleggen. Gereisd werd er heel wat. De heren
kwamen in Parijs, Gent, Aken, Düsseldorf, Berlijn, Jena, Leipzig,
Maagdenburg, Hamburg, Kiel, Genève, Lausanne, Montreux en na
tuurlijk in Engeland. Dikwijls op uitnodiging, zo groot was de faam
van hfc destijds.
In 1904 bestond de Haarlemsche Football Club 25 jaar en dat
jubileum is op passende wijze gevierd. Het progamma opende met
een 'reunie-diner' des avonds 17 september, waarbij 'den heer
Loosjes hulde werd gebracht voor alles, wat hij voor hfc had
gedaan', zoals het verslag 1904-1905 met een eenvoudige gemeen
plaats meldt. De verdiensten van deze penningmeester-secretaris
zullen in de tafelspeeches ongetwijfeld wat nauwkeuriger zijn om
schreven, maar daarvan zijn in gedrukte vorm geen herinneringen
achtergebleven. Wel dat de hvb, de roei- en zeil-vereniging 'Het
Spaarne' en de hfc Haarlem bij wijze van waardering elk een krans
lieten bezorgen, tijdens het diner binnengebracht. Een gebruikelijk
jrlemsche
HHHHhHHÜHHHHHÜHHHHÜHHI
Links boven: Een greep uit de door hfc
gewonnen medailles. Midden: De stampvolle
HFC-tribune tijdens een Haarlem-HFC match,
omstreeks 1910.
Rechts boven: hfc-ii, in 1904-05 kampioen
2e klas nvb geworden.
V.l.n.r. Spiering, Hulshof Pol, Beynes,
v.d.Woude, Schalkwijk, v.Gessel, v.Lennep,
Witkop, v. Laar, v. Gogh, Francken en Fick.
Rechts onder: Het Nederlands elftal dat op
9 mei 1907 op het HFC-terrein van België
verloor met 1-2. V.l.n.r. bovenste rij: Van
Renterghem, Janssen, BoelmanS Ter Spill
(hfc), Feith, Lutjens. Middelste rij: Dozij,
Heijting', Heijning, Beeuwkes. Onderste rij:
Stom en Van Gogh (hfc).
Football Club.
