188 wedstrijden voor hfc uitkomen en in 54 wedstrijden het doel van
het Nederlands elftal verdedigen.
De concentratie-methode van Lotsy bleek te werken want het
eerste vocht zich verbeten terug naar boven. Op 25 maart 1923 be
tekende de 4-1 overwinning op Hilversum dat hfc weer le klasser
was. Daarmee had Karei Lotsy zich geweldig van zijn taak gekweten.
Hij trad af als bestuurslid en werd prompt tot ere-lid benoemd.
Lotsy's laatste stukje in De HFC'er van 15 april 1923 luidde
als volgt:
'Het le klasseschap op 't veld heroverd. Bravo, kerels!
Als ik voor 't laatst in dit seizoen naar mijn pen grijp, om eenige
regels aan ons eerste elftal te wijden, dan is dat natuurlijk om
woorden van diepgevoelde hulde te schrijven over de kranige
prestatie van ons keur-team. Want kranig is het, wat jullie volbracht
hebben, kerels; in de eerste plaats omdat nog nooit in de ge
schiedenis van den nvb een elftal op het veld in 2 jaar tijds tweemaal
degradeerde en daarna tweemaal promoveerde, en in de tweede
plaats kranig, omdat gij dit resultaat bereikt hebt door U met hart en
ziel en in volkomen eendracht te geven aan de club, die ons zoo
innig dierbaar is.
Onwillekeurig gaan op dit moment mijn gedachten terug naar de voor
ons zoo droeve dagen van het voorjaar 1921, toen we voor de tweede
maal degradeerden, en als den dag van gisteren herinner ik mij, hoe
ik op een goeden morgen in de courant het volgende las:
'Zoo verdwijnt thans ook hfc en zij zal spoedig het lot van
rap, Volharding e.a. deelen.'
Diepen indruk heeft die zinsnede blijkbaar op de kern van onze club
gemaakt. Schaamte bekroop ons, dat wij het met een paar honderd
leden de club, eens door onzen onvolprezen Loosjes met enkele tien
tallen gered, niet hadden kunnen behoeden voor een tweede
degradatie... We hebben in die dagen gevoeld, dat, wat er ook zou
gebeuren, wij als één man moesten trachten onze dierbare club weer
daarheen te leiden, waar Loosjes haar eens met een enorme krachts
inspanning wist te brengen...'
Uiteraard trok deze gang van zaken van hfc de aandacht van iedereen
die met voetbal had te maken, vooral in de bestuurskringen van de
nvb. Lotsy's activiteiten op voetbalgebied namen snel toe. Hij werd
lid, later voorzitter, van de Westelijke Elftal-Commissie, een van de
vier onder-commissies van de toenmalige Nederlandsche Elftal-
Commissie. In 1924 verzocht men hem naar de Olympiade in Parijs
te gaan ('buiten bezwaar van 's lands schatkist') om andere elftallen te
zien spelen en daarop adviezen voor het Nederlands elftal te baseren.
sloeg op i Mei 1923 ee n Oe i
;t 2-0 in een Feest wedstrijd t&e core
lerovering van hel ie klasseschap,
I )ochtertjc van Ceès ten Cate, Sairig
■ethter), Ch.Saeys, W Bailee, Cees
Fr. van Maas. Herm, AngehCnt,
atèr, Bart Wegerif, Otto vaitójOjbtteï
p, Bauer, de Graaff (grensïefchtei|;>/
JVjMuuer
Opgericht 1979
Linksboven: Het eerste elftal dat terugkwam
in de ie klas. V.l.n.r. staand: Snor Sypesteijn,
Seignette, Nes Kervel, Karei Lotsy,
v.d.Meulen, Wim Reydon, Muiier, Ben Verwey,
Bart Brugman (masseur), Nico Bouvy.
Knielend: Wouter Cohen Tervaert, Frits
Kuipers (captain) en Eysvogel. Zittend: Ernst
Reydon, Miezérus, Jaap de Koningh, Arie van
Beekum en Bas Zwang.
Boven: Mannes Franc;
van de boot
te Medan, waarop vermei
HFC-ers sloe
elftal met
van de
V.l.n.r.:
(scheidsi
ten Cate,
'Poes' Kat
Lansdorp,
HK
