was geweest. Over deze rector van het Stedelijk Gymnasium in Haarlem
is veel geschreven. Vanouds her was hij Leidenaar en een voetbal
veteraan, verder een goed pedagoog, ook een despotisch leider van de
algemene vergadering, uitbundig tafelgenoot, onzakelijk maar wel
practisch, afwisselend hoogst conservatief en bijna revolutionair. En hij
had een prima gevoel voor humor. De volgende anekdote, opgetekend
door Wim Heybroek in het HFC-boek 1879-1954, is daar een aardig
staaltje van.
'Toen de grote voetbalbond, nu alweer jaren hèr, er toe overging
meer controle uit te oefenen op het naleven van de amateurs
bepalingen begon men met een soort boekenonderzoek en hfc werd
als een der eersten deze bijzondere eer waardig gekeurd. Vader
Jongeneel, in die eerste jaren van zijn penningmeesterschap nog zeer
licht geraakt en zeer duidelijk hoorbaar uiting gevend aan zijn ont
stemming over deze bejegening van een club als de onze, kon slechts
door de voorzitter, Spoelder, gesust worden. Kort daarop leek een
vete met het bondsbestuur haast niet meer te stuiten.'
'Ons tweede elftal was zo gelukkig kampioen te worden van de, pas
op, reserve tweede klasse en nog was de nadorst van de viering
van dit heuglijke, maar toch niet zo daverende, wapenfeit niet gelest,
of er rolt bij Mollerus een schrijven van de bond in de bus, waarin
waarschuwend de wijsvinger wordt geheven, om toch vooral aan het
amateurisme te denken en maar omgaand mede te delen welke
cadeaux wij de spelers van dit kampioensteam wel gaan aanbieden,
omdat dit vooral geen, een zekere handelswaarde vertegen
woordigende, artikelen mogen zijn. Het hele HFC-bestuur knapt haast
van ontzetting..!
'De ontknoping was, dat er inderdaad nooit een officieel antwoord de
Van de Spiegelstraat bereikte. Alleen de orginele brief ging net zo
retour... maar voorzien in het handschrift van de rector van een
onderschrift:
'Wij hadden gedacht ze allen een gouden fiets te geven, mag
dat?' get. Spoelder.
Daar is het, ook van de zijde van de bond, bij gebleven.'
Mollerus was de secretaris, hij is ook elders in dit boek bij de op
stelling van de diverse besturen genoemd. Opmerkelijk is dat Mollerus
37 jaar lang secretaris was, op de voet gevolgd door Henk v.d.Berg
die 31 jaar diverse functies had, terwijl Tonny de la Mar met zijn 22
HFC-dienstjaren ook in dit rijtje thuishoort.
Nauwelijks was het jubileumjaar voorbij of hfc moest een zenuw
slopend gevecht leveren om de laatste plaats in de competitie te ont
lopen. Zoals Muiier had geschreven '..de competitie is een met
PGERICHT 1879
Boven: April 1927, hfc-iii wint de Haarlemse
Stadseditiebeker.
Midden boven: v.l.n.r.dr.C.Spoelder, Jack
Marchand, Jan Kruyt, Jaap van Baasbank,
Jan Willem van den Boogaardt, Jan Sturm,
Rud Jongeneel, Cees Berkhout.
Onder: Moment uit de wedstrijd hfc-rch
Wim Kruyer (hfc) in duel met Loek
Biesbrouck. Seizoen 1938-39.
