Na deze eerste ronde van histori
sche hoogte- en dieptepunten luiden
wij, via een intermezzo van geva
rieerde consumpties, de tweede ron
de in. De discussie over de identiteit
van de vereniging. Vrij algemeen is
de conclusie dat het imago van
HFC-er in de afgelopen decennia
veel mensen er van af heeft gehou
den om zich aan te melden.
„Er zijn andere manieren om de
deuren open te zetten voor goede
spelers."
In het verre verleden is dat ook al
tijd gebeurd. Giltay Veth vermeldt in
dit verband dat bij een bepaalde
overwinning van HFC op Haarlem in
de jaren '20 in de kranten bena
drukt werd dat de meerderheid van
HFC uit voormalige Haarlem-spelers
bestond.
Alle aanwezigen hebben de indruk
(op meer of minder afstand van HFC
staand) dat HFC nu wèl op de goede
weg is. Er wordt nu goed gevoetbald
èn goed getraind. Onvermijdelijk
vallen er nu namen van spelers die
destijds wèl voor HFC gewonnen
hadden moeten worden. Niet ge
beurd dus.
Poster: „We hadden naar buiten
een besloten vereniging."
Giltay Veth haalt vervolgens 'De
maatschappelijke slinger van de
klok' van Prof. A. Pitlo aan (terwijl
ondergetekenden, doorgeleerd heb
bend in deze materie, ijverig knik
ken) om tot de conclusie te komen:
„Ik ben er helemaal vóór dat de
deur open staat, maar de natuurlij
ke aanwas moet je blijven binden.
HFC moet HFC blijven, waar de hele
familie zich thuis voelt."
Heybroek: „Wij zeiden destijds al:
werf nieuwe leden en zorg dat ze in
het kader passen." Hetgeen Oud
doet herinneren aan de gratis
kaartjes voor Nederland-België, die
je vlak na WO II van Heybroek kon
krijgen, als je een nieuw lid voor
HFC aanbracht. Veel kaartjes heeft
hij er overigens niet aan overgehou
den, omdat de jongens op zijn
school (de Dreefschool) van ver, zo
als Zandvoort, kwamen.
Van Baasbank noemt in dit verband
de grote waarde van de 'vaste'
krachten van de vereniging, zoals
mensen a la van Rooijen, Schaafs-
ma, Heesterbeek en Damen.
Giltay Veth: „In mijn voorzitterspe
riode hebben we het besluit tot het
permanent plaatsen van reclame
borden (van Baasbank: „Daar was
men in mijn tijd nog op tegen!") nog
buiten de algemene ledenvergade
ring om genomen, maar het besluit
tot het invoeren van de shirtreclame
hebben we wèl in die vergadering
opgevoerd. Daar gingen we met
knikkende knieën naar toe. De ge
moederen laaiden inderdaad hoog
op, maar er bleken uiteindelijk
slechts drie stemmen tegen.
En over die reclameborden hebben
we nooit iets meer gehoord."
Van Baasbank: „Destijds werd het
geld, dat HFC van Ajax ontving voor
Hans Winter (f 3000,-), nog als 'be
smet geld' beschouwd. Dat geld is
toen geschonken aan het KWF.
Maar toen we later dezelfde hoe
veelheid geld voor Johnny Honnef
(ook van Ajax) ontvingen, hebben
we het wèl gehouden.
In 'mijn' periode was het nog zo,
dat als je werd voorgehangen voor
de ballotagecommissie en je zei te
gen de voorzitter van die commissie,
Frits Kotte, „aangenaam", deze re
pliceerde met „dat zullen wij wel
beoordelen". Om vervolgens te vra
gen of je ook nog zusjes had!"
Links: Paul Bege-
mann en Kiek Gil
tay Veth. Boven:
Wim Heybroek.
Onder: Jaap van
Baasbank.
