41
mannetjes - en in de zomer tegenwoordig ook kleine vrouwtjes - over
die groene vlaktes hollen. Met al die papa's en mama s d r omheen. En
dan maar lachen en huilen. Ja huilen ook hoor! Want er wordt wat af
geleden door die kleine sportfanaten. Eerste bal uit, vang laten vallen, bal
op je knie of je enkel. Niet alleen topsport is keihard, minisport ook.
Als het om die kleine mensjes gaat, maakt het mij niets uit welk sei
zoen het is. Bij de groten vind ik het persoonlijk 's zomers prettiger. Die
cricketers gaan iets vriendelijker met mij om. Die voetballers met hun
slidings en gerag in de bagger, daar heb ik lelijke littekens aan over
gehouden. Maar ja, die Rood en Witters hebben de pitch ook wel van
West naar Oost gehad in plaats van van Noord naar Zuid, zoals nu. Dat
geeft ook blijvende wonden, dat verzeker ik u. Vanuit de ruimte schijn je
dat nog te kunnen zien.
Maar één ding is boven alle twijfel verheven: ik lig op het allermooiste
plekje waar je als sportveld in Nederland maar kan liggen: aan de
Spanjaardslaan in Haarlem. Afblijven en laten liggen, die ouwe!.
...ghostwriter
Freek van Muiswinkel...
