Goud van hout
I
door Ignace van Liemt
Mijn eerste kennismaking met het HFC-complex aan de Spanjaards
laan zal rond 1954 zijn geweest. Wonende aan de Middenlaan (de huidi
ge Churchill-laan) lagen de velden op een steenworp afstand. De 'kop'
van de Middenlaan had voor mij een dubbele aantrekkingskracht, name
lijk de aanwezigheid van mijn favoriete snoeptent 'Toko Annie' en het
uitzicht op het HFC-complex met die immense houten tribune en de
velden, omringd door de Hout.
Doordeweeks voetbalden wij op straat en keken wij uit naar de zater
dagen wanneer wij in ons smetteloze HFC-tenue het groene gras kon
den betreden. Op de donderdagen tuurden wij vaak de hemel af: als het
maar droog bleef want als de wedstrijd door weersomstandigheden
zaterdag afgelast zou worden was voor ons de wereld te klein.
Tussendoor betraden wij ook nog wel eens illegaal de velden maar
werden daar dan meteen weer door terreinknecht Lans legaal vanaf
getrapt. Met het voetballen in de onderlingen, aspiranten en junioren op
HFC vulden wij onze vrije tijd. Op zaterdagmorgen vroeg al verkleed
naar HFC om daar tegen zessen onder de modder weer vandaan te
komen en dan thuis met een stapel pennywafels in het bad te duiken.
Mooier kon het leven niet zijn.
Juist die houten tribune is voor mij altijd het symbool van HFC
geweest. Dit bouwwerk vormde het centrale punt van alle voetbalactivi
teiten:
Als je vóór de tribune mocht spelen was je een heel goede voetballer,
want dan speelde je op veld 1.
Achter de tribune werden je, onder andere door 'Pa' Jongeneel, de
eerste beginselen van het voetballen bijgebracht.
Onder de tribune mocht je je in tochtige, koude kleedkamers verkle
den; een charme voor de HFC'ers en een total disaster voor iedere tegen
stander, die onze kleedkamers nog niet goed genoeg vond als varkens
stal.
Alleen al het van onder de tribune opkomen naar het eerste veld deed
je de rillingen over de rug lopen.
Op de tribune had je een fantastisch uitzicht over het hoofdveld met
de Hout op de achtergrond.
Naast de tribune bevond zich het kleine clubhuis met uitgifteluik
waarin vele jaren de familie Schaafsma en later de familie Engel de scep
ter zwaaiden. Moeder Schaafsma kende bijna alle HFC'ers bij naam en
wist vooral waar de culinaire wensen op het snoepvlak bij de meeste
jeugdleden lagen. Op charmante wijze werd je altijd door haar aange
sproken met zeker weer een rolletje F aamdrop Liempie' of blijf met je
handen van de karamels af, Molenschotje'.
1
terreinknecht
Lans.
