...fijne herinneringen
kan men je
niet ontnemen...
Na de oorlog werd ik weer automatisch lid van HFC. Die club was
voor mij toen de enige vertrouwde plek in mijn leven.
Het heeft mij goed gedaan, dat er een gedenkplaat werd aangebracht
in het clubhuis, waarop de namen vermeld staan van diegenen die als
gevolg van geloof en/of verzet de oorlog niet hadden overleefd. Dus ook
de naam van mijn broer Hans. Die gedenkplaat is gelukkig nog steeds
aanwezig. Bij de 'ups' behoren ook de 'downs' in een club. Deze 'down'
heb ik niet willen en mogen verzwijgen.
Ik ben een trouw lid gebleven, ondanks het feit dat ik al weer 25 jaar
in Frankrijk woon. De enkele keren per jaar dat ik in het Koninklijke
HFC gezelschap verkeer, is voor mij een groot genoegen. Dan onderga
ik een sfeer die mij vertrouwd is en daar ben ik bijzonder dankbaar voor.
Fijne herinneringen in het leven kan men je niet ontnemen. Hoop van
harte het 120 jarig bestaan van de Good Old bij te wonen!
93
.1949: onthulling van
een houten plaquette
met namen van
de gevallen HFC'ers.
