Een club zonder plankenkoorts The show must go on Aryan van der Leij Wie de vereniging een beetje gevolgd heeft zou kunnen denken dat HFC de laatste vijfentwintig jaar op het toneel een constantere rol van betekenis heeft gespeeld dan op het voetbalveld. Toen het Eerste na vele degradaties de onderbond bereikt had, werd er opgemerkt dat HFC gelukkig nog een uitvoerend toneel- en zanggezelschap kon worden. Daar zat wel iets in. Bij alle jubilea waren er optredens. In 1979 bestond dat uit een bescheiden cabaret omdat de NCRV onze musicalplannen dwarsboomde door met 100 jaar voetbal op de loop te gaan en 105 sloegen we over omdat we nog niet van die première bekomen waren (niveau: "heeft iemand mijn fluitje gezien?"). Daarna werd er elke vijf jaar in de Haarlemse Stadsschouwburg een heuse, avond vullende musical opgevoerd en groeide het aantal uitvoerenden: 'Lekker in je eigen clubhuis?' (1989), 'Casino Royal!' (1994) en 'Omniclub Arcadia Morgana' (1999). In november 2004 werd 'De zeven geboden van Pim' opgevoerd; een musical over de enige Pim die binnen HFC iets betekent: oprichter Muiier. Maar er waren ook tussendoortjes. In 1993 dreigde het Eerste weer eens te degra deren. Om de spelers in die bange dagen een hart onder de riem te steken stelde Henk Uildriks de non-degradatielijst in. De standaardvraag die hij stelde was: "Wat heb je ervoor over als we gaan vieren dat HFC niet degradeert?" Na enige aar zeling begonnen er antwoorden te komen: krat bier, schaal bitterballen, fles jene ver, vijf dropstengels, en zo meer. Oud en jong deed mee. De giffen noteerde hij op een lijst die wekelijks werd gepubliceerd. Explosieve groei was het gevolg. De harde kern van de divisie Cabaret Musical had een recital op de lijst laten zet ten, net als ieder ander ervan overtuigd dat het toch niets zou worden. Toen HFC op miraculeuze wijze de dans ontsprong ging Henk met zijn lijst de gulle gevers langs en vroeg geld in plaats van materie. Van dat geld regelde hij een feest zonder weerga. Voor de artistiekelingen huurde hij de kerk aan de fohan van n 8 Casino een priester met een pij en rozenkrans rook in het casino zijn kans hij telde alle kaarten op een rij en bad vervolgens "Heer sta me bij" maar de enige die hem verhoorde elke keer was steeds de verkeerde schoppenheer de echte Heer bleef voor zijn bidden doof toen viel die priestervan zijn geloof Hans Kluit (I) en Aryan van der Leij. Volle bak.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 2004 | | pagina 122