dan maar jonge wijn
in oude zakken.
en dito dozen.
$Z£$>s$k
bereidingswijze van beaujolais nouveau - ook wel 'versneden werkmansbocht' - en
culinair journalist Henk Heek stamelt iets over Marennes d'Oléron, oesters die hij
voor ons urenlang zal kraken. De hormonen gieren de fijnproever door de aderen.
Goke Welboren en Elske Uildriks slijten stinkkaasjes en charcuterie. Franse chan
sons uit de speakers. Broeierig sfeertje... Er wordt flink ingenomen. Tegen slui
tingstijd moet de bar weer open om de tanden, pimpelpaars van de Primeur, wit te
wassen met pils, want zó gaat niemand de straat op. O promillage.
Winterstop, ook voor de SCC. Nu maar hopen dat het niet gaat vriezen, anders
moet er van alles georganiseerd worden: kortebaanwedstrijden, ijshockey, zwieren,
priksleeën en koek-en-zopie; het allerlaatste misschien nog het minst erge. Het pakt
gunstig uit. Broeikas. In het voorjaar K2-bedwinger Edmond Öffner uitgenodigd
voor een lezing over de overeenkomsten tussen teambuilding in het hooggebergte
van de Himalaya en op de laagvlaktes van HFC. Volle bak, alleen gesodemieter met
de beamer: veel ruis en geflikker. De videoregistratie van Öffners 'geteambuilde'
gezwoeg naar de top krijgt niemand op het netvlies. Onvergetelijke avond.
April 1997, het seizoen loopt ten einde. Slotfeest in de Vredenhofkapel, next door. De
SCC verzorgt het programma: een matineeoptreden voor 'jong-HFC' met
kampioensliederen, gejoel, een rap die geen rap is, lekker housen op een tophit van
Gabbertje met aangepaste tekst, een clowneske goochelaar voor de Effies, E'tjes en
mini's, gratis smiles en trekdrop. Groot feest, 's Avonds een voorstelling voor de rij
pere HFC'er, gepresenteerd door Jaap Funnekotter in witte smoking. Het HFC-koor
onder leiding van 'Erwt' Wertwijn - de opperspreekstalmeester struikelt her
haaldelijk over 'Ed' - eert alle vrijwilligers die zich maandenlang uit de naad hebben
gewerkt.
'Lof en hulde, gezegend vrijwilligersteam! Vakbekwaam hoeder van het schop-
en trapvee. Sectieleiders, trainers, het was weer subliem, jullie waren de ziel van
de Koonklijke HaafCee.etc.
Uiteraard op de klanken van Verdi's 'Slavenkoor', met Jaap Stork achter de toetsen.
Twee dames die een seizoenlang de sappige onderbenen van spelers van het Eerste
punten hebben gegeven, kennen de prestigieuze Golden Calf Award - een gouden
kuit met oormerk - toe aan Jaap Spee. Aan wie anders.
Tot slot van deze hilarische dienst een droevig ritueel: de begrafenis van de bal, het
voetbalseizoen is afgelopen. Funnekotter: "Dames en heren, vanuit deze kapel
begeeft zich dadelijk een rouwstoet op weg naar de groeve, gedolven op de plek waar
gisteren de middenstip van het hoofdveld nog prijkte.Na de teraardebestelling
wordt de kuil gedicht en toegedekt met een cricketmat van Rood en Wit. Geen bloe
men a.u.b." Getorst door de zonen van Uildriks en nog zo'n knaap in HFC-tenue,
zet zich een zwart omfloerste lijkbaar met daarop een volledig aan flarden geschop
te wedstrijdbal in beweging. Daarachter schrijdt de voorzitter in kardinaalsjurk,
zwaaiend met zijn wierookhouder, "Oelie et Orbi" prevelend. Vrouwen in treurig
zwart en monniken in pij volgen de kerkvorst en zingen devoot het 'Interbellum',
een gregoriaanse compositie van Stork.
'Jofel HFC, Sanctus HFC, sluiting van 't seizoen is nu zeer nabij. Koning Voetbal
zwijgt, hij is moegestreden.Honingzoet smaakt ied're overwinning, doch hoe
bitter is de pil zo een team verliest. Luchtkastelen vóór de match:.slachten wij
de vijand, slopen hem totaal: zijn verdiende loon. Lik toch uwe wonden...
Sloegen zij ons neer, was de scheids een lui, een enorme eikel.etc.
Voj^tx,
blijft
Golden Calf Award.
126
