AA houdt E en F
op de been
makelo
Bert Vermeer
Het is vroeg dag op 10 april, een loodgrijze natte zaterdagochtend voor Pasen. Het is zó
vroeg dat de winkels nog gesloten zijn. Zelfs de krant is er nog niet. Nederland ligt nog
in bed en draait zich nog eens om. Eieren kleuren kan altijd nog. Maar op HFC is het
al spitsuur. Er worden vandaag 600 jongetjes - en meisjes! - verwacht: 28 F-teams in
zeven poules in de ochtend en 32 E-teams in acht poules in de middag. De organisatie
van het voetballende gedeelte van de dag is in handen van Theo Clément. De barploeg
heeft de koffie klaar. De eerste bakken met belegde verse kadetjes raken vol. Vijftien
bekers staan glimmend te wachtend op de poulewinnaars. HFC is er klaar voor.
De ochtend is voor de F-pupillen. De deelnemende clubs druppelen druilerig
binnen: AFC, Alliance, Bloemendaal, DSS, FIBC, FIFC, RCH, 1HB en TYBB. De
leiders melden zich, de ouders lopen naar de bar en de jeugd neemt bezit van de
velden. De klok slaat negen als het eerste fluitsignaal klinkt. Het toernooi is
begonnen. Bij de bezoekende verenigingen spelen ook meisjes mee. Hun honger
naar de bal evenaart die van de jongens. Wisselspelers staan verloren langs de
kant. Om kwart over negen is de eerste vader al schor. Moeders zeulen met plastic
zakken AA-pakketten: chips, frisdrank, consumptiebonnen. De papillen gaan
werken als de geur van soep en warme worst begint door te komen. Eén jongetje
is op zoek naar het geluk in een rolemmer. Scheidsrechter Rens Clément houdt
het strak. Hij wil geen gedonder in het veld.
Pupillen en papillen
ii liilafllliilj
«d o- i«r
146
