Spanning om te snijden
Ups Downs, maar eerlijkheid troef
Ton ten Have
Bij elk jubileum hoort een bridgedrive. De populaire grijze kaart'-wedstrijd voor
doorgaans wat oudere HFC-paren vindt plaats op zaterdagavond 25 september,
maar deze keer zonder publiek: een KNVB-maatregel wegens aanstootgevende leu
zen vanaf een overvolle tribune tijdens de vorige drive..?
Annemieke van der Geest heeft voor alle professionele wedstrijdbenodigdheden
gezorgd. Aan zeven tafels in de serre zitten veertien koppels tegenover elkaar.
Noord/zuid, oost/west.Ze zwijgen, maar in elke windstreek is de spanning tast
baar. Allen voelen zich kwetsbaar. Per tafel worden vier stapeltjes van dertien
gestoken kaarten uit mapjes gehaald. Punten tellen, hoeveel vaste slagen heb ik?
Het bieden begint. Harten wordt troef, west komt uit en de dummy gaat bloot.
Geen drive zal ooit ontaarden in een spetterend knalfeest. Bridge is a silent game.
Etiquette legt de spelers het zwijgen op. Smijten met kaarten, zoals bij klaverjas, is
onvergeeflijk. Bridgers bieden zonder een woord te zeggen door geruisloos
gebruik te maken van een bidding box.
'Bied agressief, speel safe' is het adagium, maar seinen naar je partner - schoppen
onder tafel, over het hart strijken, een veelzeggende blik door de ruiten - is ten
strengste verboden. De oprechte bridger herken je onmiddellijk aan zijn pokerfa
ce. Enige beschaafde emotie komt pas los na het maken - of het missen - van een
contract. Two up is zwak geboden maar qua punten mooi meegenomen, one down
is altijd good bridge.
180