Vf V-
overgedaan, zodat in 2001/2002 in de eerste klasse wordt gespeeld. Dat blijkt toch
(nog?) iets te hoog gegrepen. Het eerste seizoen handhaaft het Eerste zich nipt via
de nacompetitie, maar in het tweede seizoen volgt, na het afhaken van Jaap Spee (20
jaar selectievoetbal), Rokus Hoogendoorn en Radjin de Haan, een vrij kansloze
degradatie naar de tweede klasse. Ik heb moeite moeten doen om dat in de grote
'HFC'er' van de zomer 2003 terug te vinden. Geen rouwranden, integendeel. De
promotie van het Tweede naar de reserve-hoofdklasse krijgt alle belangstelling. De
degradatie van het Eerste is bijna terloops nieuws. "Te weinig geld", zegt de een. "De
vereniging was nog niet aan de eerste klasse toe", zegt de ander. En zo gaat het leven
gewoon verder.
In oktober 2002 volgt Hugo Bettink, als één na oudst aantredende voorzitter, Henk
Uildriks op. Bettink is al lid sinds 1961 en heeft reeds eerder bestuurservaring opge
daan in de zeven jaren dat hij secretaris was van het bestuur van HFC in de jaren
1989 tot 1996. Daarmee krijgt HFC een voorzitter die de identiteit van de vereni
ging goed zal bewaken. Er verschijnt een tweede 'Spanjaardslaanhek' aan de Johan
van Oldenbarneveltlaan. De waterleiding onder veld 3, die van de Amsterdamse
Waterleidingduinen naar Amsterdam loopt, wordt vervangen. Alle selectieteams
trainen driemaal per week. Alleen al voor de jeugd staan zeven gekwalificeerde trai
ners klaar. HFC heeft een samenwerkingsverband met SOS-kinderdorpen, een
organisatie die actief is in 131 landen en dag en nacht verantwoordelijk is voor
52.000 kinderen die er alleen voor staan.
HFC is met meer dan 1500 leden een megavereniging geworden. Het lijkt allemaal
zo simpel. En toch vraagt het reilen en zeilen van HFC heel veel. Zonder de hulp van
vrijwilligers zou HFC vandaag nog opgeheven kunnen worden. In dit geschiedver
haal worden slechts enkele namen genoemd, maar de afgelopen 25 jaar hebben heel
veel 'gouden' HFC'ers de vereniging een bloeiende positie bezorgd. Dat kan dus niet
zomaar stoppen. Kon je vroeger een bestuurslidmaatschap er wel bij doen, tegen
woordig vergt het voorzitterschap alleen al 20 a 35 uur per week. Maar al die men
sen die hun tijd stoppen in HFC vinden het de moeite waard. En het is de kunst om
dat vol te houden. HFC moet iets bijzonders blijven en met zijn tijd meegaan.
En dat gebeurt. Dus hoeft die klok helemaal niet gerepareerd te worden.
Gemeentepils
Oudere dame, wijzend op de manshoge,
zwarte waterleidingpijpen: "Meneer, weet
wat ze daar aan het doen zijn?"
Henri Korpershoek: "Mevrouw, we zijn net op
een ander biermerk overgestapt en nu leggen
we een rechtstreekse leiding met de brouwerij
Stilstand.
IViVIVi
4i
