De koningin-moeder van de IGminklijke VERGAARCLUB WatEen onderscheiding voor een niet-man Dertig jaar Pinky Rob Rib Precies dertig jaar geleden, in 1974, maakte HFC voor het eerst kennis met mevrouw B.P.J.M. Huygens-Tiel. In dat jaar brak voor de club een nieuw tijdperk aan. Het tijdperk-Pinky. Het begon zoals het bij iedereen begint. Zoonlief ging voetballen bij HFC en moe der werd bijna automatisch gevraagd om bardiensten te draaien. Korte tijd later werd er iemand gezocht voor het vouwen en nieten van het clubblad. Dus: Pinky ook daarmee aan de slag. Ze deed dat alles met zo veel inzet en enthousiasme dat er al vrij snel stemmen opgingen haar te belonen met een onderscheiding. Nou, daar werd wat losgemaakt! De voetbalwereld was in die tijd een mannenbolwerk: vrouwen mochten geen lid worden van HFC. En dan een onderscheiding geven aan een niet-lid en niet-man? Uiteindelijk kwam het er toch van. In 1978 kreeg Pinky de Begeer Beker. Een revolutie. "Veel tegenstanders waren toen wel zo spor tief om me te feliciteren", herinnert ze zich glimlachend. En omdat het hek nu toch van de dam was, kreeg zij in 1984 ook nog de Gouden Speld. Pinky is nog steeds geen man, maar kon in 1996 wel als eerste vrouw lid worden van HFC omdat toen de statuten gewijzigd werden. Weer een revolutie. Ik ga hier geen saaie opsomming geven van wat Pinky allemaal heeft betekend en nog steeds betekent voor HFC. Dat mag als bekend worden verondersteld (nou vooruit: alleen al vele jaren secretaris van de 1-januari-commissie!). Veel interes santer is de vraag: Dertig jaar, hoe heeft ze het volgehouden? Het antwoord komt van haarzelf: "Ik ben helemaal 'wousie' van sport!" Natuurlijk, dat verklaart alles! Maar nu, juist in dit jubileumjaar, denkt Pinky er wel eens over om te stoppen. Dat het na dertig lange jaren genoeg is geweest. Maar als je vraagt wat haar mooiste herinneringen zijn, begint ze vol warmte over het team van 39 vrouwen en één man dat onder haar 'oppercommando' bij toerbeurt de 'HFC'er' verzend- klaar maakt. "We vormen een hechte club en hebben het vreselijk leuk samen. Die dinsdagavonden, die zijn voor mij een social evening geworden." Dat afscheid zal dus nog wel even duren. Pinky Huygens, de ultieme vrijwilligster. Die het eervolle aanzoek kreeg 's zondags als het Eerste thuisspeelt officieel gastvrouw te zijn voor bestuursvertegenwoordi- gers van de bezoekende club en voor de scheidsrechters, 't Kan verkeren: van ongewenste vrouw tot gezicht van HFC. En stem, want ze is ook nog omroepster, en niet alleen als Anita Dienblad in de musical Omniclub Arcadia Morgana van Aryan van der Leij. Wat is haar wens voor de toekomst van de club? Het antwoord volgt met grote hartstocht: "Ik hoop dat HFC nog duizend jaar bestaat!" Pinky, de koningin-moe- der van de Koninklijke. Zoals de republiek Frankrijk burgeres Marianne als sym bool heeft, zo zou HFC haar als symbool moeten hebben. Een buste voor Pinky! 53

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 2004 | | pagina 57