met mn trui
omhoog.
vouwen. Van het een komt het ander. Een jaar later werd ik gevraagd bardiensten te
draaien. Dat vond ik eng. Je staat daar zo te kijk. Het commentaar is niet mals. Ik
treed niet in details maar ik ben bijna direct in de keuken gaan staan en ben daar
vier jaar lang gebleven, lekker rustig."
"Sindsdien heb ik nooit meer als eenling langs de kant gestaan. Zodra je iets in de
vereniging doet, zie je hoe waanzinnig veel er gebeurt om al die teams te laten spe
len. Je komt er ook achter hoeveel werk er wordt verzet door een relatief kleine
groep mensen. Sinds mijn zoon in z'n puberteit stopte met voetballen, heeft de ver
eniging me toch niet los gelaten. Ik ben uit die keuken gekomen en heb me daarna
veel assertiever opgesteld. De eerste biertjes die ik tapte herinner ik me nog goed.
Maar daarna durf je meer."
"Het is de 'schuld' van Elske Uildriks dat Goke sinds oktober 2002 binnen het
bestuur de portefeuille barzaken beheert. Na een vacature van bijna een jaar kun je
zeggen dat er van de nood een deugd is gemaakt. Het is mijn eerste bestuursfunctie
maar het lijkt haast een fulltime baan. Wat ik echt leuk vind is het dealen met
leveranciers. Er meer uithalen dan alleen maar met winst doorverkopen van ge
leverde drank en etenswaar door bij de inkoop, waar mogelijk, kortingen te be
dingen. Dat vind ik een uitdaging. Wat verder opvalt in de vergaderingen is dat er
door de heren heel veel geleuterd wordt. Er wordt gezegd dat vrouwen kletsen maar
mannen kunnen er ook wat van. Het gaat natuurlijk voor 90% over voetbalzaken.
Dat begrijp ik, maar de bar is ook belangrijk. Nog los van de inkomsten - we draai
en echt heel erg leuk - is er het gevoel en de uitstraling van de club. Iedereen die het
clubhuis binnenkomt, loopt toch eerst naar de bar.
Sociëteit
"Mijn droom is dat we in de toekomst meer groeien naar een sociëteit. Eerst moe
ten er een nieuwe keuken en een nieuwe bar komen. Dan zou je ook een restaurant
kunnen opzetten en structureel andere activiteiten uitbouwen. Biljarten en bridgen
worden al gedaan maar waarom niet ook klaverjassen? En dan de workshops voor
vrouwen. We hebben er verschillende gehad, o.a. aardewerk beschilderen. Maar het
initiatief wordt niet overgenomen. Zo stappen er te weinig vrouwen in de vereniging
en komen we nooit tot meer vrouwelijke bestuursleden."
"Er zijn ook andere bezigheden, bijvoorbeeld als afgevaardigd bestuurslid aanwezig
zijn bij een wedstrijd van het Eerste. Vanuit de bestuurskamer heb je een goed over
zicht. Maar als er problemen op het veld ontstaan en het loopt uit de hand, hoe
houd je het dan beheersbaar? Lachend heb ik geopperd dat ik zonder bh en met m'n
trui omhoog het veld op zou rennen en zeggen: 'Heren, mag ik jullie even spreken?'
Gelukkig is er nooit iets ernstigs gebeurd."
Dat de vrouwen de toekomst hebben, ziet Goke in eigen familieverband.
"Voetballers ga ik niet meer leveren. Mijn kleinzonen zijn niet zo verzot op de bal.
Het is mijn kleindochter die in onze familie als beste uit de bus komt, zij raakt 'm
echt goed. Grappig, hè?"
En misschien doelt minister De Geus daar wel op als hij het heeft over het belang
van de laatste vijfentwintig jaren van de vorige eeuw. Die inhaalslag van vrouwen
krijgt met een volgende generatie automatisch zijn beslag. Maar of de kleindochter
van Goke Welboren ooit in het donkerblauw-witte tenue zal voetballen? Dat blijft
een interessante vraag juist rond het jubileum van de oudste voetbalclub van
Nederland.
Goke en Elske.
Lekker in je eigen clubhuis.