18*1
...spanningen en
kwaaie koppen.
J
HLTC
't Is heerlijk om buiten te ballen
En niet in die stoffige hallen
Maar 't Hollandse weer
Wil iedere keer
't Plezier in het tennis vergallen.
Convenant
■■^wssssjss^aessf*
«txss- -ssS^'
alledrie clubs nadrukkelijk voelbaar. En alledrie hebben ze de eerste honderd en nog
wat jaren doorstaan. Naast en met elkaar. En dat de sporten voetbal, tennis en
cricket - ondanks sporadische spanningen en strijdige belangen - naast en met
elkaar kunnen leven komt omdat ze ondanks hun tegenstellingen toch comple
mentair zijn. Ik zal dat uitleggen.
Kijk, een tennisser slaat de bal bij voorkeur over het net, maar een voetballer schopt
er liever zoveel mogelijk in. Een cricketer slaat de bal bij voorkeur het veld uit, maar
een tennisser houdt hem liever binnen de lijnen en zo wil een voetballer wél met het
hoofd scoren maar een cricketer liever niet.
Zo zie je maar weer: de Spanjaardslaan biedt van alles wat. Wie de bal graag in het
netje schopt gaat voetballen, wie de bal liever over het netje slaat gaat tennissen en
wie de bal het liefste het veld uit mept gaat cricketen. Ergo, wie niet kan tennissen
gaat voetballen, wie niet kan voetballen gaat cricketen en wie niet kan cricketen gaat
tennissen. Of zoiets.
Onzin? Ja natuurlijk, maar de Spanjaardslaan biedt wel een unieke mogelijkheid om
op historische grond bij clubs met een rijk verleden een sport naar keuze te beoefe
nen. En die clubs bieden die mogelijkheid hoewel ze af en toe last van elkaar heb
ben. Maar zo gaat het al zo'n honderd jaar. Zelfs de beste buren zorgen wel eens voor
overlast en het gaat er nu om elkaar dat te kunnen zeggen zonder daar ruzie over te
krijgen. Rekening houden met elkaar en begrip opbrengen voor elkaar. In goed
overleg.
Natuurlijk zijn er soms spanningen en kwaaie koppen. Rood en Wit heeft last van
fietsers voorlangs de tribune, bij HLTC ploffen de cricketballen op de tennisbanen,
HFC kan niet voetballen als Rood en Wit de matten uitrolt, Rood en Wit kan niet
cricketen als HFC de velden nog nodig heeft en HLTC en Rood en Wit ondervinden
allebei hinder van de verbouwingen van het clubhuis van HFC. Het is dringen aan
de Spanjaardslaan. Alle clubs willen wel meer en beter, maar wat de een tot lust is,
zal de ander tot last zijn.
Historische band en respect
In september 2002 wordt door de drie clubs een Werkgroep Sport Spanjaardslaan
in het leven geroepen. Deze commissie krijgt als opdracht een toekomstgerichte
visie te ontwikkelen over de vragen hoe de drie verenigingen op de lange termijn
baat kunnen hebben bij eikaars aanwezigheid, hoe de onderlinge communicatie
gestructureerd kan worden en hoe van de beschikbare accommodaties door alle
drie verenigingen optimaal gebruik kan worden gemaakt.
Op 10 september 2004 ondertekenen de clubs een convenant, waarin zij onder
schrijven een historische en vriendschappelijke binding met elkaar te hebben
opgebouwd en waarin zij verklaren het recht, dat elk der verenigingen in beginsel
heeft op een passende accommodatie aan de Spanjaardslaan, wederzijds te zullen
respecteren om elkaar in staat te stellen hun sport aldaar blijvend te beoefenen.
Zo is het, want het zou ons als voetballers, tennissers en cricketers sieren indien
wij in alle bescheidenheid zouden onderkennen dat wij slechts een beperkt aantal
jaren deel mogen uitmaken van de geschiedenis. Het is aan niemand van ons
hieraan een wending te geven ten nadele van de ander. Ik kan me de
Spanjaardslaan tenminste niet voorstellen zonder HFC én HLTC én Rood en Wit.
Voor mij is dit altijd zo geweest en voor mij mag dat altijd zo blijven.
"i £j*-~' -« >4>
«70,'' ~»^"K
57
