..voornemens tellen
niet zolang ze niet zijn
uitgevoerd.
ook zeggen dat er met verve de nodige stokpaardjes werden bereden. In 2003 bleek
het poldermodel ook op voorzittersniveau zijn sporen te hebben nagelaten. Veel
consensus, maar toch ook veel visie en pikante details.
Het een na laatste jubileumboek dateert van 1979. Welke lijnen zijn er van dat jaar
naar het heden te trekken? Uildriks bevestigt zijn faam als koning van de oneliners
en vat de periode 1979-2004 samen met de woorden: "Van chaos naar orde." Hugo
Bettink noemt enkele illustratieve cijfers. "Toen hadden we twee trainers in dienst,
nu meer dan vijfentwintig. In 1986 telden we 780 leden, nu bijna het dubbele, loen
was er geen sponsoring, nu zijn de inkomsten uit sponsoring begroot op 184.000
euro. In 1986 degradeerde HFC naar de onderbond (de eerste klasse van de
Haarlemse Voetbal Bond, HVB, thans de vijfde klasse KNVB - red.). Nu spelen we in
de tweede klasse en doen we mee in de bovenste helft."
Wat beschouwen de voorzitters als het meest kenmerkende van hun bestuurs
periode? Paul Begemann roemt de kleinschaligheid van de vereniging die hij van
1967 tot 1973 runde. "Er waren minder ondersteunende commissies. Je was als
voorzitter veel meer betrokken bij alle geledingen. Je wist meer van de club. Nu met
die enorme jeugdafdeling kan dat niet meer: de club is uit elkaar getrokken. Een
betaalde administrateur, een betaalde secretaresse. Hoe wij het vroeger deden, weet
ik niet meer. Je deed het binnen het bestuur, maar veel tijd waren wij er niet aan
kwijt, dacht ik." Waarop Uildriks voorrekent dat ook Begemann al gauw aan de 750
uur HFC per seizoen kwam, zijnde ruim 18 volledige werkweken.
Betrokkenheid
Eg Poster, voorzitter van 1985 tot 1995, noemt als eerste de opbloei van de jeugd
dankzij de impulsen van Gerard Adrian, Ignace van Liemt en Bob Witjas. "Het
Eerste ging beter voetballen. Na de malaise van de jaren tachtig ontstond er veel
meer betrokkenheid bij de club. Het goede voorbeeld werd gegeven door De
Hondekoppen (voor de jongere lezers: 'De Hondekoppen' vormden van 1967 tot
1983 een legendarisch team onder de naam de 'FC Hondekop'). Nu zijn de teams
meer op zichzelf gericht. Gezelligheid binnen het eigen team staat voorop. Als zijn
belangrijkste verdienste ziet Poster dat de club weer begon te leven en dat hij deze
meer toegankelijk heeft gemaakt. "Een vaderfiguur", zo typeert Uildriks de bemin
nelijke Poster.
Dan verhaalt Uildriks over zijn periode als preses van 1995 tot 2002. Bescheiden als
hij is - en zoals wij hem ook kennen - benadrukt hij de coaching die hij 'als bui
tenstaander' van Kiek, Paul en Eg heeft gekregen, met raadgevingen zoals Denk aan
de verjaardagen" en "Kruip dichter tegen het Eerste aan". Uildriks heeft geluk gehad.
Hij spreekt van zeven vette jaren: een economische hausse en twee kampioenschap
pen. Alles zat mee. In het seizoen 1999/2000 was het Eerste al op 27 februari 2000
kampioen. Een millenniumrecord. Daarna speelde het Eerste twee jaar in de eerste
klasse. Belangrijk noemt Uildriks dat hij het accent op het voetbal heeft gelegd. Hij
heeft Radjin de Haan gesteund. Een speler die de anderen beter liet voetballen, met
als resultaat dat iedereen weer van het spel begon te genieten. Net als Uildriks goed
op stoom begint te komen, breekt Bettink in en noemt de voorgenomen verbou
wing van het clubhuis. Bettink wordt afgekapt: "Voornemens tellen niet zolang ze
niet zijn uitgevoerd." Over vijfentwintig jaar, bij het volgende voorzittersinterview,
zal Bettink uitgebreid de gelegenheid krijgen op zijn eigen periode terug te blikken.
Maar wat wij wel vermelden is de volgende opmerking van Hugo: "Er zijn negen
ereleden in leven en alle negen zijn zonder uitzondering nog steeds binnen de ver
eniging actief."
91
Eggie Poster: vaderfiguur.
Henk Uildriks: "Van chaos naar orde".
Hugo Bettink:moet op zichzelf passen.
