Holland-Engeland.
O
SPORT
nu toe niet anderé*dan onder groote
bezwar» n deze inricnting kondei
bezoeken, omdat veb-n ver weg
wi onden. Hij kon zich dan ook
ni6t anders voorstellen, dan dat
door groote vlijt zouden toonen dit
lste klasse geschenk op hoogen prijs
stellen.
Spreker bracht na een woord
van dank aan het gemeentebestuur
dat door zijn royaal aanbod niet al
leen het belang der ingezetenen
maar dat d^r gebeele streek gediend
had, een woord van hulde aan den
Directeur der inrichting, den hee
Vader, die (nomen est omen) als
een vader voor de belangen der
kweekelingen zorgde. Ook bracht
spr. daarby een versje te pas, dat
door onzen groot n Vondel inder ijd
op mees'er Bartjes gemaakt is.
Hierna bracht spreker een woord
van hulue aan het onderwijzend
personeel, dat zyne krachten ha<t
geschonken aan de op eiding en sprak
den wenscb uit, dat ze later nog
altijd de oud-kweekelingen, die.de
acte verkregen hadden, zouden ge.
denken.
Na nog den waarnemenden archi
tect den heer Meyer bedankt te heb
ben voor de moeite, die hij zien
getroost had om van het gebouw
iets goeds te maken, verklaarde de
Districtsschoolopziener het gebouw
in ontvangst te nemen.
Hierbij hield de Directeur, de heer
Vader een toespraak, waarin hi
met een enkel woord herinnerde
aau wat er gebeuren moest, voo
we zoo ver waren, dat dit gebouw
in gebruik genomen kon worden
vóór we konden spreken van een
nhuw t> huis. Hij dankte den Dis
trictsschoolopziener, het gemeente
bestuur, den architect en den op
zichter en in het bijzonder den heei
Landeweeid, die door zijne interpol
iatie indertijd de zaak een goed eina
vooiuit had gebracht.
Hij wee> op net groote belang
dez r nieuwe inrichting niet alleen
voor de gemeente zelve, welke 46
der leerlingen levert, maar voor dei
ganscneii omtrek, daar de leerlingen
komen en kwamen van Ltmmen,
Castricum, Akerslo >t, Heemskerk.
Wyk aan Zee, Beverwyk, Ass-m
deift, Spaarndam, Bioemenaaal,
Schoten en Haa lem
V ervolgens sprak de heer Smit,
de oudste d-~r leerkrachten een woord,
waarin hij onder m er den wensch
uitsprak, dat de inrichting moge
bloeien.
Nalat de Direct ur hierop» no^
g. a twoord had, werd onder leiding
van den zangonderwijzer, do^r d
iéerl'rgen der vierde klasse een
welkon stlied gezongen,, dat gedicht
en getoonzet was door e n paar
ou i-kweeke :ngen dezer m ichting,
de heer J. Duin en Mevr. C. A
DuinDe Liefde.
Hierna werd het gebouw bezieh
tigd.
Vervolgens werden nog een paar
liederen gezongen, waarna eerst d
Districtsschoolopziener en daarna
nog de Directeur een woord van
dank bracht, waarmede de plechtig
hrid was afgeloopen. Daar de nieuwe
loeiklachten nog niet benoemd zijn,
zuilen de lessen voorloopig nog op
denzelfden voet voortgezet worden,
doch nu in het nieuwe, gebouw
Liefdadigheids-uitvoering. Maan
dagavond heeft de liefdadigheids
uitvoering ten bat^ der kas van de
V ei eeniging Kinderberst ellingvoor-
den en Vacantiekoionies in hotel „d
Prins" plaats gehad.
Dr. Bos opende de bijeenkomst
waarin hij iets omtrent de Vereeni
meedeelde, wat voor velen oobe
kend was. 't Kan niet uitblijven of
ieder, die geboord heeft, wat groot
nut de Vereeniging doet, moet in
het vervolg zich als lid opgeven
en bij nog niet-ieden propnganda
maken voor de nu reeds in deze Omge
ving 10 jaren bestaande vereeni
ging-
Het initiatief tot dezen liefdadig
heidsavond is opgevat door de dames
Mevr Bos, Mevr. van 't Kaar, Mevr.
Hgtiink, Mevr. Bu% Mivr. Wuis en
Mevr. Driesen en de heer Bos hoopte,
dat de p ging n dezer dames met
su e- s zouden bekroond worden.
•Hier a gff de heef Bos het mu
zikale woord aan een gezelschap,
F>mili -Club genaamd, dat toonde,
hoewel allen dilettanten, het ver
mogen te b zitten het publiek door
zijn spel tot ademlooze stilte te
brengen en te houden. De Club
bracht eerst „Granada" en datrn
„lm Zigeunejla.er" ten gehoore n
w«rd met de groot te aandacht ge
volgd en met daverend applaus
beloond.
Alsnu trad een 8 tal kinderen
op het podium, dat onder leiding
van den heer Lavoo en begeleiding
op de piano van den heer Van 't
Kaar eenige kolonie liedjes zong,
Dit nummer stond niet op het pro
gramma om het publiek muzikaal
genot te doen smaken, maar het
was pakkend. Van de in die 10 ja.
ren 56 uitgezonden patiënten waren
er nu een achttal herstelden, die
de liedjes zongen, welke daar ge
leerd waren.
Wie die zoo iets hoort en ziet,
wenscht niet, dat door hem of haar
daartoe ook een penningske wordt
bijgedragen Hierna zong Mevrouw
Wu-s het toepasselijk liedje van
Broertje en Zusje, die naar Zee en
naar het dennebosch gingen om her
stel te zotken en te vinden.
Vervolgens kreeg de heer Van
Beek h-t woord en droeg allereerst
een paar aardige kinderliedjes voor
welke hij liet volgen door den Droom
van een kolenwerker. Met aan
dacht werd deze voordracht door het
publi-k gevolgd, men was met den
kolenwerker in den harem en wacht
te met angst den honderdsten tel
Gelukkig was het maar een droom
Een dankbaar applaus was het
loon van den declamator. Nu trad
bet muzikale gezelschap op met
en heel mooi stuk Faust. Fantaise
doorEmile Tavan. Waren de eerste
nummers mooi, dit was oi. nog
mooier. Over het algemeen worden
op uitvoeringen te hoogdravende
stukken gegeven. Er windt dan
wel de groote radheid, waarmee de
p ano-virtuoos de vingers over de
toetsen laat vliegen, bewonderd,
maar bet werkelijk muzikaal genot
is o.i daaraan niet evenredig. Deze
muziek leek ons meer vatbaar vooi
het publiek.
T eze familie-club is samengesteld
uit drie gebroeders Van' 't Kaar,
hun twe e zwagers, de heeren Boon
stra en Riiisching en een zoon en
e *n dochter van den oudsten broe
der. De muziekliefhebberij is wel
t?roor. bij deze menschen, daar ze
adeen voor hun genot uit Amster
dam, Velsen en verschillende Zaan-
sche plaatsen bij eikaar komen, om
te musiceeren. Voor iieidadige doei
eii den treden ze meermalen graft
op.
Na de pauze kwam de familie
club met een drietal nummers voor
den dag „March- espagaole" door
1. Ervitte, „Destmg Valse" door
S. Baynes en „Si la lune pouvait
parler" door G. van Weezel. 't
Waren aile 3 heel mooie nummers
oie dan ook een luid en welver
diend applaus oogstten.
„Zang Veredelt" bracht nu de
Lente-boodschap van N. W. Gad
ten gehoore en deed dat op zulk
e^n wijze, dat een luid én langdurig
handgeklap uiting gaf aan de te
vrecienheid van bet publiek. Mej. S.
Blauboer uit Beverwijk begeleidde
dit nummer op verdienstelijke wijze
Hierna trad de h-er Van Beek
op met „Zijn eerste" van Henri
uekking. Een daverend applaus was
het loon voor deze mooie voor
di acht. Tot slot gaf nu de fimilie
club nog een tweetal nummers
Doifkinder", Walzer door E. Kal
mdn en „Sefira, Intermezzo door
L. Siede. Vooral dit laatste num
mer oogste een daverend, lang
aanhoudend applaus.
De fami'ie club kan over haar
succes tevreden zijn en de com
missie, welke dezen avond organi
seerde, niet minder. Het publiek
zil Zich, het kan niet anders, ten
zeerste voldaan gevoelen, zoodat
ten slotte ieder met genoegen op
dezen avond kan terugzien. En hoe
zou het met de kas zijn Misschien
sreit de voorzitter ons daar later
wel eens mee in kennis. Dr. Bos
bracht een woord van hulde
en dank aan allen, die zoo welwil
lend meegewerkt hadden om deze
avond zoo goed te doen slagen.
VOETBAL.
De belangstelling, 'i Was,'indien
het weder maar eenigszins mede
werkte, te verwachten, dat er spreek
woordelijk geen oud wijf bij het
spinnewiel zou blijven zitten, als
de Internationale ontmoeting op het
voetbalveld van Stormvogels zou
blaats vinden. Eilace, 't weer zag
er 's morgens uit om een eifenis
te deelen. Zoo'n echte, drenzerige
fijne motregen, die je, als je op
een mooien dag rekent, een gevoel
geeft om je schoonmoeder te zoe
nen geen frissche, maische voor-
jaarsbui, die het vriendelijk warme
zonnetje voorafgaat, maar zoo'n
ijzig koude waternevel, die je tot
op het gebeente versteent. Te veel
voor je Zondagsche pakje, te weinig
voor een parapluiein één woord
akelig, 't Zag er dan ook niet roos
kleurig uit en het belabberde weder
der laatste dagen was van grooten
invloed geweest op den vóórverkoop
der kaarten. Aanxdie zijde dus ook
geen lichtpuntje. Doch den moed
gaf men niet op en zeker zwich
tende voor de vele uitgesproken en
nog veel meer onuitgesproken wen
schen hield ten minste die onuit
staanbare motregen op om plaats
te maken voor een voorjaarskoel
tje, dat je bloed onder nul
Celsius bracht en zoo gezellig koud
tot op je boddy doordrong. Doch dat
heeft ze niet weerhouden, de dui
zenden en duizenden om getuige
te zijn van dezen wedstrijd.
De verwachtingen. Aan profes
soren, die nog altijd brood eten
ontbrak 't niet en ongevraagd kreeg
men de adviesen. Zes, nulZeven
éénTien twee, dat was schering
en inslag en zelfs de beste vrienden
en kenners van ons kranig elftal
waagden 't niet op een gelijk spe
te zetten. Wij niet, wij hadden
reeds des morgens volg'ebouden, dat
we Stormvogels kans op gelijk spel
misschien zelfs op een kleine over
winning, wilden geven, doch alge
meen meende men dat Stormvogels
het schitterend zou „afleggen".
Da spelers.
o. De Engelschen. Een pootig,
gespierd elftal, waaronder er zijn,
die, wat je noemt, de kinderschoe
nen reeds lang ontgroeid zijn. Toch
geen elftal, dat op het eerste ge
zicht forsch aandoet. Ze zijn te
verschillend ze zijn voor licht,
middel en zwaar gewicht, zou men
zeggen; langs de straat wat sloom,
langzaam. Doch als je ze in de roocie
frokjes het veld ziet binnen hup
pelen als jonge reeën en vliegens
vlug om en door e kaar ziet krioelen
om de spieren lenig te maken, dan
denk je "bij je zelf: „Opgepast,
Storm beestjes. Dit z'm geen derde
kiassers". Natuurlijk werden ze met
gejuich door het publiek begroet
en velen van hun vrienden gunnen
hun de overwinning, zooals anderen
zulks doen, omdat ze haar Storm
vogels niet gunnen. Leedvermaak,
zooals er helaas te veel bestaat.
b. De Stormvogels. Dat ziet er
kranig uit. We herkennen ze ter
nauwernood. Yoor het eerst zien
ze er uniform uit in hun voor deze
gelegenheid aangepaste oranjesleu
rige shirts, 't Staat ze goed. Een
stevig elftal, waarvan we weten,
dat er kracht, lenigheid, rapheid,
maar ook een dosis onverschillig-
heid-nonchalanee zouden we zeg
gen, in schuilt. Jongens met durf
en een kolossaal uithoudingsvermo
gen. Ze zouden de Westelijke Eer-
st^klaskampioen durven uitdagen.
Ze missen echter training om er
gelijkwaardig tegenover te staan
Ze volgen te veel de rechte lijn,
die wei het korst naar het doel is,
maar toch niet- de juiste lijp, die
zigzag moet loopen.
Het spel. De gewone sportver
slaggever heeft hieronder in finesses
de kamp beschreven, dus zullen we
ons bepalen tot een enkele opmer
king. 't Heeft volkomen aan onze
verwachting beantwoord. De Storm
vogels in den aanvang wat onrustig,
zooals ze altijd zijn, als ze tegen
een onbekenden ploeg spelen, waar
van ze denken, dat hij sterker is.
Ze laten daardoor in den beginne
een paar mooie kansen onbenut
en laten een bal door, die gemak
kelijk te houden was geweest.
Spoedig daürop komt het tweede
Engelsche punt en we houden ons
hart vast. We merken op, dat de
spelkwaliteit der Engelschen heter is
dan die der Stormvogels, meer be
studeerd, meer geraffineerd. Toch
woedt de strijd bij afwisseling voor
beider doelen en merkwaardig is,
dat van de vele corners er geen
één in het doel gebracht wordt. Na
halftime is het spel der Stormvogels
beter, zekerder, meer taktisch, waar
door ze twee mooie punten maken.
Bovendien é^n punt weg~ns buiten
spel. helaas ongeldig, en twee fraaie
schoten juist tegen en juist over de
at. Met een weinig meer fqrtuin
z iu de uitslag gelijk, wellicht 4—3
voor Stormvogels geweest zijn.
Thans bracht het einde een geluk
kige, doch verdiende 3 2 overwin
ning voor de Engelschen.
De Kale. 't Heeft, behalve aan
spanning, gedurende den wedstrijd,
niet aan humor ontbroken. Het
opgeruimde hoofd van den reuzen
back, een geinterneerde, die er glad
boven op is en wien geen haartje
meer kan krenken, hepft daartoe
het zijne bijgedragen. Ofschoon het
volle licht zijn doel bescheen, zorgde
hij toch met ongeëvenaarde kracht
en vlugheid, dat de ballen naar het
IJmuider doel terugkeerden. Een
first class voetballer, die den IJmui-
denaren de overwinning onmogelijk
heeft gemaakt. Haartje voor haartje
moet hij er in zijn voetballoopbaan
uitgekopt hebbenf maar als de bal
op zijn gladde bol kletste, dan gaf
hij hem een opstopper die geducht
raak was, tot groot vermaak van
de alom tegenwoordige jeugd. „De
kale" heeft 't 'm gedaan.
De reumé. Des avonds was 't
gezellig in de „Willem Barendsz,
Da&r waren de wakkere strijders
bijeengekomen, vergezeld van een
enorm aantal vriendinnen, vrienden
en bekenden. Daar gaf de Storm
vogels-Voorzitter-keeper een over
zicht van den strijd. Aan allen, die
hadden medegewerkt aan het tot
stand komen en het welslagen van
dezen Vriendschappelijk-lnternatio
nalen wedstrijd werd hartelijk dank
gebracht. Spreker erkende, dat üe
Stormvogels van het spel der
Engelsehen geleerd hadden. Toen
sprak de Heer J. Rutherford David
son, die zoo krachtig hulp op velerlei
wijze, moreel en finantieel, had
verleend, om deze match te doen
plaats hebben en waarvoor zoowel
de geïnterneerden als de Stormvogels
en het belangstellend publiek hem
groote dank verschuldigd zyn, zijn
landgenooten in de Engelsche taal
hartelijk toe, wenschte hen geluk
met de behaalde overwinning en
prees hun fair spel, waarna hij aan
aije spelers en aan den scheids
rechter een zilveren herinnerings
medaille met inscriptie, overhandig
de, De heer C. Janzen sprak daarna
op verzoek van den Heer Bremer
kamp de Stormvogels toe. Hij
schetste de spanning van het publiek,
de op- en neergaande stemming als
er een doelpuntje gemaakt werd.
Onverholen vertolkte hij de bewon
dering, die men voor Stormvogels
had gehad bij hun kranig spel,
waarmede nog zoo velen onbekend
geweest waren en die nu in den
vervolge ook wel meer belangstel
ling zullen b-toonea. „Ge hebt wel
één doelpunt minder te tellen, doch
den wedstrijd hebt ge niet verloren,
en daarom een driewerf hoera voor
onze kranige Stormvogels". Aldus
eindigde de spreker, waarop een
uitbundig hoera voor de Vogels
oplaaide.
Captain F. H. Prichard, de Engel
sche geinterneerde officier van de
Royal Garrison Art-illery, onder wiens
hoede en leiding de Engelsche spelers
stonden en die voor hen verant
woordelijk was, hield daarop een
geestdriftige toespraak tot zijn ïpan-
nen( waarbij hij in het bijzonder
hartelijk dank zegde voor de hen
betoonde treffende gastvrijheid.
De Heer H. J. Willing, de scheids
rechter sprak eerst in het Hollandsch
en daarna in het Engelsch de spelers
toe. Hij had niet kunnen denken,
dat de Stormvogels, die als derde
klasser voor hem feitelijk een in
connu was, over zulke uitnemende
spelkwaliteiten beschikten, die
slechts eenige leiding behoefden
om het team op één lijn te stellen
met een eerste klasser. Vele, door
hem geleide eersteklas wedstrijden,
stonden niet op zoo hoog peil als
deze match. De Kunstkring, die
bereidwillig voor een gezellig strijkje
zorgde, speelde daarop het Engelsche
volkslied en het Wilhelmus en de
Marsaillaise, die door allen ,in de
zaal bij het verheffen van hun zetel
spontaan werden medegezongen.
De heer de Waard, oud-Voorzit
ter van Stormvogels, die nog steeds
de druk voelt van de zware straf
hem door het bestuur van de N.
V. B. opgelegd voor een vermeende
fraudeleuze handeling op sportief
gebied, bedankte de Kunstkring en
verkreeg van den heer Willing de
toezegging, dat deze te zijner tijd
zijn belangen zou behartigen. Onder
muziek en gezelligpn kout bleef
men daarop bijeen tot het uur van
scheiden gekomen was. De heer
A. G. Meeuwenoord die het Engelsch
haast nog beter spreekt, dan zijn
moedertaal, was wel zoo vriendelijk
de Engelsche toespraken te vertalen.
Ons dunkt de Royal Navy Brigade
zal van zijn bezoek aan IJmuiden
We aangename herinneringen me-
denemen.
De sportverslaggever schrijft:
De Wedstrijd. Als de heer Wil
ling beginnen blaast, zien wij de
elftallen als volgt zich opstellen:
G. Bremerkamp
G. Fennis A. Vos
G. Heilig P. Sprokkreeff Jelle Blinkho#
A. Hoogerduin J. Blinkhoff C. v. Hemert
J. Gilbers K. Oldenburg
H JO;ABX Mojjef) MBqafleg B2UI[AU.'H ejjng
uojjpey geiiueg serj
•g IOIAbx
puouiureH
Mr. Davidson, die zoo'n groot
aandeel had in het tot stand bren
gen van deze ontmoeting, doet de
aftrap, en de strijd is begonnen.
Direct bemachtigen de Engelschen
de bal en mooi combineerend gaan
zij op het Stormvogeis-doel af. De
achterhoede moet hier al dadelijk
handelend - optreden om erger te
voorkomen en gesteund door de
middeniinie, weet zij ook oranje:
voorhoede tot den aanval te doen
overgaan. De Engelsche verdediging
toont zich echter ook voor haar
taak berekend eD bezweert volko
men alle gevaar. Keer op keer gaat
de voorhoede der geïnterneerden er
van door. Stormvogels kan hier
slechts een enkele aanval tegenover
plaatsen, 'tls te zien, dat de En
gelschen over alle linies de meerderen
zijn en men geniet van hun tech
nisch hoogstaand spel. Men voelt,
dat de druk op het Stormvogels-doel
te groot wordt en scoren niet
kan uitblijven. Na een goed stukje
samenspel maken de Engelschen
dan ook een heel mooi doelpunt,
hetwelk zeer sportief door het pu
bliek met een krachtig applaus be
loond wordt, 't ls duidelijk merkbaar
dat er in de Stormvogels gelederen
iets hapert en wij gelooven wel dat
de zenuwen hier niet vreemd aan
waren. Het elftal faalt dan nog al
eens, speciaal de voorhoede. De ver
dediging weert zich enorm, doch
kan niet voorkomen, dat de Engel
schen vóór rust nog een tweede
maal scoren.
Tijdens de pauze worden de kan
sen natuurlijk druk besproken en
men jioort al spreken van een 6--0
en 8—0' nederlaag.
De vogels hebben echter andere
plannen en dit is al dadelijk na de
aftrap merkbaar. Vliegensvlug gaat
de oranje-voorhoede er van door en
met heel veel moeite weet de En
gelsche keeper een schitterend schot
van Cok te keeren. Het geheele
elftal speelt vol vuur en 'tis thans
met het overwicht der Engelsche
combinatie gedaan. De middènlinie
voedt de voorhoede uitstekend en
vooral Sprok speelt hier een schit
terende partij. Een vliegend schot
van hem kan Mr. Hammond nog
maar juist keeren. Dan komt wel
het mooiste moment van den wed
strijd. Jan, waarop de verwachtingen
gevestigd zijn, krijgt de bal toege
speeld, een solo ren volgt en met een
keihard schot wordt de Engelsche
keeper gepassserd. Een donderend
gejuich is de belooning voor dit
waarlijk schitterende doelpunt.
NauwelijKs is weer afgetrapt of
de vogels zitten alweer voor het
vijandig doel. De rechtsback weert
zich hier echter enorm en doet
menige welopgezette aanval teniet
gaan.
Plotseling breekt „het kanon" ten
tweede male door de Engelsche ver
dediging heen en alras ligt no. 2
in het net. Groot is echter de te-
eurstelling, als dit doelpunt wegens
buitenspel niet wordt toegekend.
't Wordt de R. N. B. nu toch wel
te bar. Even weten zij het spel te
verplaatsen. Een voorzet van den
rechtsuiterst "weet Bremerkamp nog
juist te verwerken, doch de links-
Duiten vangt de bal op en zet hem in
eens keihard in.
Zeker een pracht van een doelpunt
Voor goed nemen nu echter de
vogels het spel in handen. Aange
moedigd door het publiek, vallen zij
voortdurend aan. De voorhoede
combineert schitterend, doch menige
voorzet van Klaas en Arie wordt
onschadelijk gemaakt.
Éénmaal is Jan hem toch echter
te vlug af en natuurlijk is de stand
nu 3—2, tot groote vreugde van de
toeschouwers. Er wordt gebruld om
de gelijkmaker. Het elftal zwoegt
