Natuur Wollen Ondergoederen
r
nu eikei sari
I. UI CITTKIS, total l
IJMUIDEN'S MANNENKOOR
te geven door de Harmoniekapel
der Koninklijke Papierfabrieken
op ZONDAG 23 NOV. a.s.,
in het gebouw „CONCORDIA"
te Velsen.
Na afloop BAL (onder leiding).
Fabrikaat: JANSEN en TILANUS
zijn voor IJmuiden en Omstreken
ALLEEN VERKRIJGBAAR bij
IJMUIDENYerl. Pr. Hendrikstr. 17-19
VELSEROORD: Kalverstraat E 16-48
in-
■i
1VE. BOSn/l WZH.
mi nrnbri
Yisctattet ei Visdpress,
Singel 78
FHlJECOÜBiNT m lilt kwaliteit
RUHDVLEESCH.
Haarlemsche Bankvereeniging
Aföeeling Spaarbank riillipSI S'jüFI
COUPONS,
DEPOSITO,
GIRO-VERKEER,
CREDIETBRIEVEN
en alle overige Bankzaken.
Eindeljjk opgelost.
EFFECTEN,
Entrée 25 Cts. - Aanvang 8 uur.
VARKENSVLEESCH
J F. KOCflX,
Besehermh.: den WelEd.Gestr.Heer W. A. Dolleman,Notaris te IJmuiden
Directeur: den Heer N. Gonlag.
op VRIJDAG 21 MOV. 1919 des avonds 8 uur
in het Gebouw voorchristelijke Belangen te IJmuiden.
met medewerking van
Mej. A. Claessen (sopraan) Den Haag, en den
heer Ls C. Keereweer (Violoncel) Amsterdam.
PROGRAMMA f 1.00 met inbegrip van Auteursrecht en Sted. belasting.
DE NATUURWOLLEN
ONDERGOEDEREN
Van -
JANSEN TILANUS
FRIEZENVEEN
M G. VAN PRAAG.
IJmuiden - Ve'seroord
e»
Beverwijk IJmuiden Alkmaar
Geregelde dienst op Maandag, Woensdag, Vrijdag.
A. tan der KOLK, *De Zon" IJMUIDEN
WillemBplein, hoek Amstelstraat.
Beleefd aanbevelend,
J. MOUSSE, y.h. Middelkoop.
aadtp Conlröle.
Hoofdkantoor i
Julianakade lérood- IJmuiden
Telefoon 411
Directie: J. van Dantzig
het assurantiekantoor van g
trawlerkade c37 - ijmuiden
T/li. TJ. VELTHUYSEN
Fabriek van
Ons adres is thans
6 minuten van Centraal Station
zult U voordeeliger in elk opzicht slagen bij den aankoop van
TIROLER HARMONIKA's vanaf f8.—, STUDIE HARMONIKA's
vanaf f4.50, MONDORGELS vanaf f0.40 tot in de fijnste kwaliteiten.
Eeht Koper, in de grootste sorteering. SPREEKMACHINES en
PLATEN, Bteeds het nieuwste in de ruimste keuze. Prachtvolle
GITAAR CITHERS met 5 en 6 Accoorden, volstandig ciomatiseb,
FRESCO FLUITEN, OCCARINO'b, STEMFLU1TJES, SNAREN
en alle mogelijke onderdeelen voor bovenstaande artikelen.
Overtuig U s. v. p.
RuIIrb Slaparespen ïerhupan
Ossenlappen en gehakt f 1.30
Riblappen1.40
Ribstuk1 40
Biefstuk1.50
Alleen relatiën met eerste klasse instellingen.
H BI B IRSRllll
Haas
1.60
Vet Kaifsvleesch1 40
Fricandeau1 65
Lappen f 1.50
Carbonade1 50
Spek 1 50
Aanbevelend,
Breesaapstraat C 14.
UBUIDEB. - XaMaMra»! C SS.
Yrirhuring v&.n loketten in brand
en inbraak vry^
öndergrondsehe Safe-Inrichting-
Huurprijs cfcr L^kwttes vsuuf f 3.— per jair
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van
MAVIS TRENT.
Tilly staarde eenigszins verlegen
voor zich uit. Jadat heb ik
vergeten te vragen.
Mrs. Green mompelde iets bin-
nenmonds, draaide zich om en liep
het huis binnen.
HOOFDSTUK V.
't Geeft niets, of je er al om
huilt 1
Ja, maar ik kan 't niet laten,
mjjn vingers z{jn zoo koud I Ik heb
zulke vreeselQke winterhanden 1
Dat hebben we allemaal. Eilen
Rag heeft zelfs winterooreaant
woordde Hilva heel wjjsgeerig.
Maar toeh deed ze intussehen
al haar best om de handen van
haar zusje wat warm te wrijven,
tot Louiee ze waahopig terugtrok.
Doe 't liever niet Hil. 't Maakt
ie hensch nog maar erger 1 O, wat
vind ik '1 hier toch afschuwelijk.
Nog heel wat anders dan in
Brighton
Ja, maar daar begon 't me toch
ook geweldig te vervelen, meende
Hilva. Had onze voogd ons maar
naar een beetj a prettiger kostschool
gezonden, waar de meisjes niet zoo
vreeaeigk „burger" worden. Wisten
we ook maar wat meer van onzen
voogd af, envan ons zeiven
Hilva fronste da wenkbrauwen
en trachtte tevergeefs door den
nevel van haar kort verleden vau
zeven jaren te dringen naar den
tijd, eer ze in de kleine woning in
Hove aankwamen.
Wat ik er mi) nog van herinner
is alles even vaag, zei ze. Ik denk,
dat het roodvonk mij zooveel ver
geten deed, en jij Louiee, was na
tuurlijk nog te klein om er je nu
wat van te herinneren. Maar soms
staat me toch zoo iets voor van
een laantje, en een dame, en een
heel klein kindje onder een struik;
en die dame was zeker moeder en
het kindje moet jjj geweest zijn!
De znsjes zaten samen in loet
boogvenster van een van de groote
schoollokalen van Oppanton College,
een moderne inrichting van onder
wijs, in een fabrieksdistrict, waar
voor niet al te hoogen prijs de
dochters nit gezinnen van den mid
denstand een practische opvoeding
kregen, die volgens den pro
spectus haar in staat zou stellen,
haar „eigen weg te vinden door
het leven".
In ieder geval had het College
zich al een heel goeden naam ver
overd onder instellingen van dezelfde
soort, en ofschoon de meeste leer
lingen er zich ook op haar gemak
gevoelden, waren er toch altijd nog
onder hen, wien het leven op kost
school al heel ongezellig voorkwam
en tot die min gelukkigen behoorde
ook Louiee Stone.
Hilvardine met haar krachtiger
gestel zou er zich voor zichzelve
dan ook vrijwel in geschikt hebben,
als ze niet voortdurend erg te doen
had gehad met haar zusje. Louiee
toch kon niet tegen den gezonden,
maar zwaren kost; schuw als een
vogeltje voelde ze zich opgejaagd
door de soms vrjj strenge bejege
ningen van het onderwijzend per
soneel, of door de lang niet altijd
zachtzinnige uitvallen van de oudste
leerlirgen, Eu ofschoon ze in het
minst niet traag van begrip was,
deed haar zenuwachtigheid haar
soms ia hooge mate onbevattelijk
schijnen. Om te zien was feet eeD
alleraardigst klein ding; blond, met
groote blauwe oogen en donkere
wimpers, maar met een angstige,
schuwe uitdrukking op het lieve
gezichtje eu haast wat al te slank
en te teer voor haar leeftijd.
Hilvardine was een fl.nk meisje
voor haar twaalf jaar en beloofde
heel knap te woiden. Beiden waren
ze gekleed in de dracht van de
schooleen vuurrood schortje en
het haar mocht niet verder dan tot
aan de schouders reiken, wat Louise's
gezichtje een omlijsting schonk als
van 68n stralenkrans.
't Is toch eigenlijk jammer, vindt
ja ook niet, begon Hilvardine na
een pauze, die zoo wat een paar
minuten geduurd had, om onzen
vrijen halven dag nu in huis te
blijven zitteD, terwijl 't toch zulk
mooi weer is. Als we eenc wat op
de speelplaats gingen
Louiee vond het goed, maar groote
opgewektheid er toe voelde zijzelve
niet, want het was haar veel te
koud in de bleeks Decemberzon.
Even later staken de zusjes toch
de speelpaalts over tot za het eind
daarvan bereikt hadden, waar een
hooge steenen muur het coll go
afsloot van de buitenwereld. Hüva
luisterde met de grootste belang
stelling naar het ratelen van de
voertuigen en de stemmen van de
voorbijgangers.
Wat zou ik daar ook graag eens
loopenzei ze. Die speelplaats be
gint me nu toch zoo te vervelen.
Kom Louiee, laten we eens wat
verder gaan en zien of oude Matthew
ook in zijn woning is.
We zullen straf krijgen als we
hier gezien wordeD, zei Louiee,
toen ze bij de woniug van den
concierge stondeD, vlak bij't groote
hek. Maar Hilvardina, die zeer in
de gunst stond bij den ouden man,
zag geen gevaar in dit oadernemen.
We doen immerB geen kwaad
stelde zij haar zusje gerust.
K{jk Louiee, de deur bij Matthew
staat aan, maar hij is niet in de
keukenhij zal zeker zoosven zijn
weggegaan, want het zjjhek is nog
open.
En terwijl ze toen eens den weg
opkeek vatte zt) haar zusje bjj de
hand en zei aanmoedigend
Waarom zouden we eigenlijk
niet eens van de gelegenheid pro-
fiteeren en eens alleen uitgaan
Matthew zal er wel niets van zeggen
en 't zou ook op z'n hoogst maar
een tien minuten zjjn! Ik heb nog
zes stuivers over en dan gaan we
even naar den banketbakker op
den hoek, en
Oo......... o.
Louise was volstrekt niet gulzig
of begeerig van aardmaar die
uitnoodiging was toch wat Al te
verlokkelijk; en met een zucht
sprak ze: Ja, een geleibroodje daar
zou je toch wel een standje voor
over hebben.
Kom dan gauw mee diong Hilva.
Het oversteken was echter een
zaak van beleid op den drukken
verkeersweg; maar het werd vol
bracht en zoo duurde het niet lacg
meer, of de kinderen haJden haar
hartje op aan de zoete heerijkheden
waarna het weer Hilvardine was,
die het eerst op terugkeeren aan
droeg. Ze moest echter nog even
afrekeneD, wat eenig oponthoud
gaf; en toen ze z! oh omkeerde, was
haar zuBjs verdwenen; Louise had
namelijk het hoofd van de school
gezien en met een vreeselijken
schrik was ze den grooten weg cp
gegaan, ia de gedachte, dat Hilva
onmiddellijk achter haar liep. Nog
ternauwernood ontkwam ze aan een
tramwagen, maar de paarden van
een rjjtuig reden gelukkig wel niet
over haar heen, doch wierpen haar
op den grond; en zóó geschrokken
was het kleine meisje door dien
val, dat ze onmiddellijk bewusteloos
werd en dus hopeloos onder den
voet geraakt zou zijn, als een po
litieagent haar niet uiterst behendig
onder de pooten van de paarden
had weggetrokken en haar nu, op
verzoek van de hevig-ontstelde
dame, in het rijtuig tilde en haar
daar behoedzaam op de kussens
vljjde.
(Wordt vervolgd)
CONCERT
ZIJN VERKRIJGBAAR BIJ
G. VAR PRAAG,
I 5
