NOG EEN WEEK!
de 15 procent op alle goederen, a contant
36 Neptunusstraat
Neptunusstraat 36
«T. 33 ontenbal
Wormpoeders
n
- t Mmka
Aanleg van Bas- en Waterleiding
Z, H. B. Pilsener en Gerste Bier.
ISII m
Filiaal J. SPRUIJT
Firma M. LEIJERS
DE SNELWEGERS
UTRECHT
Fermitan
HK1J8IS JASSES,
II!
AMSTEBDIM
Firma Gebr. Zaman Yerbruggen
D. TACK Zn.
liofcl Café Restaurant
De nog steeds flink aanhoudende toeloop deed onze firma besluiten, ook de komende week
KAN TOO ft VOOR VASTE SOLDEREN
Groothandel in Klompen
xrt
STATIONSPLEIN.
HAARLEM.
nog toe staan, dus tot en met Zaterdag 12 Februari. Zeer zeker een mooie gelegenheid, voor hen, die tot heden
daarvoor nog geen tijd vonden, om alsnog van deze b e 1 r n g r b' e kortingsperiode te profiteeren.
Ziet heden vooral onze Etalag'sVraagt binnen in den winkel prijsopgaaf zonder koopplicht I
P. S. Wij hebben in deze dagen geheel niet opgenoemd: Karpetten, Loopers, Zeilen, Vitrage's enzwij komen daar met'n
paar weken op terug; wij raden U sterk aan, in deze artikelen nog niet in te koopen, 't zal Uw voordeel zijn.
zonder eenige herstelling in gebruik
vraagt vrijblijvend inlichtingen of prosfectus
hoofdagenten voor nederland
1?
te Oude-Pekela.
jacob
mar1sstraat 84
1 t" I ""V
ZAANDAM
PRES. KRUOERSTRAAT 10.
99
Specialiteit in
De beste Consumptie voor de bilïijkste pryzen.
FJSÜILLKTON.
van des Makelaar
STATIONSWEG 84 Telefoon 210 VELSEROORS
Correspondentschap van de Nederlandsche Voorschotbank te Amsterdam
Agentschap Nederlandsche Maatschappij van
Brandverzekering te Tie!, Opgericht ia 1833
Administratiekantoor. Ie en 2e Hypotheken. Assurantiën op allerlei &ebied.
1
k«--■ 'r
13
Modellen
Zijn reeds
vanaf 1907
DE BESTE DE GOEDKOOPSTE
genaamd „FermPas" van Jacobs
Maria Worteiboer werken beter dan
aile andere wormmiddelen en moge»
niet gelgk gesteld worden met worm-
patronen, wormkoekjfrs, bonbons,
torentjes, enzdaar al deze mid
delen niet die kracht bezitten, die
er vaa verwacht wordt. Worm
poeders genaamd
bezitten eere bjjzocdeie vindingrijke
8amensteUiBg en verd'jjvtn zeker
spoel-, naadr-, maag- m andere
iagewandswoimen, zoowol bij vol
wassenen als bij kinderen. Worm
poeders geraamd F^imitan kosten
85 ceet per doos, orie doozen f 2.40.
Overal vei k? ij g ba ar of direct van
■-m
Fermitan" wordt door de Neder
landsehe wet bescheimd. Wormpoe
ders welke niet voorzien zijn van
het woord „Fermitan" worden als
namaaksels beschouwd.
Men wachte zi«h voor namaak.
Leveren uit voorraad steeds ver beneden alle concurrentie alle soorten
Klompen, eerste soort Handwerk, zooals Brabantjes Ruitjes, Karfels,
Visrcbers. Schermers, Geseh Iderde Knoojjesklompen enz.
VRAAGT PRIJSOPGAVE!
TIMMERMAN, METSE
LAAR EN AANNEMER
W3LLEW PAfff'■DBST* 18.
99
Aanbevelend, S. WILTHAGEN.
Naar het Eogelsch van
RUBY M. AYRES
door W. J. A. ROLDANUS Jr-
29
„Mat is volstrekt niet noodig!"
zeide zij op den man af. „En in
ieder geval heeft bet absolnnt niets
te maken met uw philosophic of
iets anders. Het is een van die
dingen, die gebeuren en waaraan
niets veranderd kan worden." Dan
hield zij op. „Maar is Dos," zeide
zij plotseling op een heel anderen
toon.
Zij ging hem tegemoet en weldra
hoorde ik ze met Castle in de keuken
praten en lachen.
Ik ging bg het raam in den tain
staan kg ken. Het was een prachtige
avond, een van die rustige avonden,
dat een gewijde Btilte neergevallen
schijnt op een moe geworden wereld,
die een oogenblik stil staat om diep
adem te halen een van die avon
den, welke je denken doen aas
dagen, die voor goed aehter je liggen,
aan gelnk, dat er misschien geweest
zon ziju, als da dingen iets anders
geloopen waren.
„Ea wat heeft a van meening
doen veranderen?"
Mgn eigen vraag kwam onge
vraagd ia mij a gedachten terng en
ook Joy Lambert's onmiddelijk daar
op gevolgd aatwoord: „UI"
Wat had z0 bedoeld? Of had zij
heelemaal niets bedoeld? Zij was
grilhg oa nukkig. Hoe kon je weten
of je haar ernstig nemen moest?
En terwijl ik dat zoo stond te
overwegen, zeide zjj plotseling naast
me:
„Mr. Buehazan?"
Verschrikt keerde ik mij om; ik
had haar niethooren binnenkomen.
Zij had een kleur en haar blikkert
waren eenigszins uitdagend, toen
zjj de mijne ontmoetten.
„Het is maar goed, dat ik me
gisteren met Dos verzoend heb,
niet?
„Waarom? vroeg ik.
„Omdat u, als ik h«t varidaug
gedaan had, gedacht zoudt beboet?,
dat ik het deed om het geld van
zijn moeder."
„En zou dat niet zoo geweest zjjn
Met een ongeduldig gebaar streek
zjj haar haar van haar voorhoofd.
„Vroeger heb ik altijd gedacht,
dat geld je gelukkig kon snaken,"
zeide zij precies zooals zjj eeaige
oogenblikken te voren gezegd had.
„En tegeswoordig bent u van
meening veranderd?"
„Ja."
Maar ditmaal was ik op mjjn
hoede dus vror g ik niet meer waar
om zij van meening verandert was.
HOOFDSTUK X.
Ben vo'genden echtend vroeg Bon
mjj hem op zjjn erfenis honderd
pond te leen.
Hjg had een kleur en keek wat
verlegen, toen hjj het me vroeg.
„Wjj zoaden die iaatste dagen nog
zooveel mogeljjk willen genieten.
Joy is nooit veel uitgeweest. Ik zon
haar graag wat laten zien e» een
mooi cadeau voor haar willen koop an."
Hij ketk mij g imlacheEd aan. „U
viadt me zeker wel een grooten
idioot
„Onzin!" z;ide ik. „Ik zal je een
ckèque geven die zjj op mij» bank
voor je zullen verzilveren."
„Bask a dank u zaar," zei-le hjj.
Hij gaf eea zucht van verliehtiEg
en stak een siga-et cp „Tossehen
twee htakj-s, sir," ging hij dan
voort, „ik hoop, dat u er niet be-
leedigd om zult zjjn, maar ik zou
u graag wat tvugbetalea van si les
wat u voor mij gedaan hebt. Ik weet
heel goed dat van volkom m terug-
b- ta isg geen opraken kan zjjs, maar
als n u er nlst beieed'gd door
gevoeld
Ik was b°zig de clèqas in te
vullea en ik hield even op om hem
aas te kijken.
„Er is n aar één ding, waardoor
je mv zoudt kunnen beleedigen en
dat is door er nog een woord verder
orer te zeggen" zeide ik.
„Maar nu ik al dat geld heb,"
stamelde hjj, terwijl bij weer een
kleur kreeg. „Achtduizend poid ia
een hcele som om uit te geven."
„Ik hoop, dat je het niet zult
uitgeven," zeide ik. „Ik hoop, dat
je het bewaren zult. We zullen
«lies, alles, wat we kunnen krjjgen,
noodig hebben, als de oorlog voor-
bj) is
„Ik zie er het nut niet va», in
zoo lang vooruit te zieB," zeide Don
kalf in ernst en half uit de grap.
Natuurljjk ben ik tiet van plan de
eerste p'aats zou er geen tijd voor
zjjs, daar ik er vrij zeker van be»,
dat ik de volgnde week wegmoet
Hjj aarzelde. „Tusuchea twee
haakjps," zeida hj) weer. „Ik heb
zoo gedacht, dat ik een testaraeit
moest maken."
Enn testament!" z*ide ik. Het
deed mjj eenigzins oasangenaam om
ham zoo erasiig te hoorea sp eken.
„Wanneer er iets met mij ge
beurde, wat zou or dan van rnija
geld worden vroeg bij-
Ik bekende h?m eerlijk, dat ik
ket «iet wist.
„Ais ja getrouwd was, zou het
natuurlijk aa* je vrouw komen;"
zeide ik, maar op hetzelfde ooges-
b. k had ik mij a torg wel af kunne»
bijten voor mija gedachteloosheid.
Het leek er bjjna cp alsof ik pro-
b*erde hem aan te moedigen om te
trouwe», es dat was de hemel
weet het mg» laatste wensch.
„Ja," zeide Bos, „als ik getrouwd
was, zou mjjn vrouw het natuurlijk
krijgen."
Das lachte hij vrjj zelfbewust en
ging met zij» ehéque In zijn zak
weg.
De twee vo'gende dage» zag ik
hem bjjaa niet. Hjj e» Joy Lambert
schenen het grootste geaeelte va»
den dag in Londen te zij» ea Rags
voegde zich weer berustend bjj mjj.
„Is dat kleine mormel altijd hier?"
vroeg de oude Jardine op een avond,
dat hg binnenliep e» Rags lui op
een stoel in mjjn studeerkamer vond
liggen.
Hjj beschouwd me als zjjn twee
den baas," antwoordde ik, terwjjl
heele boel uit te geven in de lik het dier over zjjn kop streek.
„Aima Rags! Hjj heeft het den
laataten tjjd zoo eenzaam gehad
Rags kwispelstaartte.
„Waar zga zg vandaag?" vroeg
de oude Jardine.
„Is Londen," antwoordde ik.
„Zoo!" H(j keek ou snaaks aam.
„En de bruiloft? Wan»eerkoint
die
Ik antwoordde boos, dat er geea
sprake was van bruiloft. Dat hjj
heel go?d wist, dat Bon beloofd had
te wachten tot de oorlog voorbjj
was.
„Je moet hem van die belofte
ontsiaa»," zeide de oude Jardine op
dan man af. „Waar moeten zjj op
wachten? Hjj heeft achtduizend
pond om zjjn vrouw na t« laten,
waaneer het ergste mocht gebeuren,
wat ni8t het geval zQa zal en
in de gegeven omstandighedea zeg
ik, dat je hem van die belofte moet
ontslaan."
„Hö wil het niet," zeide ik scherp,
ig heeft er zelfs niet op gezius-
speeld."
Er volgde eea kleine pauze. „Heeft
hg jou daarom soms hierheen ge
stuurd?" vroeg ik boos.
„Lieve hemel, neen!" zeide de
oude Jardine.
„Of of anders het meisje
vroeg ik.
Jardine werd vuurrood.
„Waar zie je me in 's hemels
saam voor aan, Buchanan vroeg
hg verontwaardigd.
Wordt vervolgd.
