niti
§ip!iiis flémtiiig
Middenstandsbank, HAARLEM
Agent: J. Bontenbal, Velseroord
tm DA. HEES
VOORTZETTING
RüÉisinMei
BrtUiff lipsl
Modernevleeschhal
Grooten Galans-Uitverkoop
H. van Dam
Ongeregeld Coupon-Magsziji!
HAARLEM BARTELiORISSTRAAT 3
=- COUPONS
IJ willen
Stoomt - verft: alles.
Stationsweg S4
van den grooten bekenden UITVERKOOP!
Janstraat 69 - Tel. 883 - Haarlem
Gramophoon platenfT Mooi en Goedkoop !j
W. GEURTS Zeestraat 14 IJmuiden.
ALLE ARTIKELEN
BIJ DE BEB00RTE
Kanaalstraat 56
Jsi KAPER Fm,
m
m
thans gevestigd met 4 Salons,
Huls- m Kêch@l$m®d§rtJ Loml m Zïakmrk&*
D. TACK ZD
Mn lag vêft Sês- m WÊinrMdlng
U wmd&H dux Zondag tsmr d& BsrtêlJeHsstraêt om uit m
zoakm, dutgum dut U MAAHDAB wilt b§komm!l
mmmth <&p
FEUILLETON
De verborgen vallei
Donderdag 19 Jan. '22
A an bevelend
Watten
Windsels
Gazen
Pleisters enz. enz.
Sioomver» Chem. Was«ch©s,jy|
Hurl»"
Fabriek en Kantoor Burgwal 38 40 42 Haarlem
Een der grootste inrichtingen op dit gebied te Haarlem
Depot v. Lochemv. d. Wielen, Krugerstraat, IJmuiden
iiiüi
Rentevergoedingen Spaarbank 4
Een dagsgeld 8%
Een maand 8'/«
Drie maanden 4
Zes maanden 41/»
1 jaar 5°/o
Agentschap yoor TELBEN en IJMUIDEN
Telefoon 210
Uw belang is Zondag onze Etalage te bezichtigen
Maandagmorgen 9 uur begint
weder onze allerwege bekende
zooals NOG NOOIT in Haarlem heeft plaats gehad
WINTERSTOFFEN, (waaronder Coupons
voor Mantels, Japonnen, Kinderjurken, Blou
ses). Frotté's, Foulards. Shantung, Zijden,
Wollen en Katoenen Stoffen, welke t^gen
eiken prijs zullen worden OPGERUIMD
DAMES! Het is daarom van groot belang alléén
Uw aandicht te vestigen op den buiten gewonen
I
I
Het vertrouwste adres is en blijft de
Breesaapstraat 24
Aanbevelend, H. ZWIER, fete P. Dl MM
van den van ouds bekenden
N.B. Onze Coupon-Etalage laat weer eens zien,
dat wij onze
Ugm werkelijk belachelijk LAGE PRIJZEN
van de hand doen
SË1I-- j
wegens opheffing van het galanterie
magazijn van den heer Breij op
des namiddags 2 uur in het ver
kooplokaal, Prins Hendrikstraat 8
te IJ muiden van:
de nog aanwezige winkelvoorraad
waarbij groote partijen Glas- en
Aardewerk, Lederwaren, Kristal,
Speelgoederen en verdere huishou
delijke ne luxe Artikelen.
Te bezichtigen Woensdag 18 Jan.
van des nam. 25 uur en op den
dag der verkooping van 912
uur voorm.
Goederen voor deze veiling kun
nen dagelijks worden opgegeven
ten kantore van de makelaars
Vischstraat 4, IJ muiden
De makelaars
Bakker, Dijksen 8t Co.
Wij ontvingen een GROOTE PARTIJ nieuwe Gramophoonplaten,
welke wij verkoopen voor SLECHTS f 1.50 per st.6 nummers f4.
Tevens steeds voorradig de nieuwste Hollandsche nummers PRIMA
naalden vanaf 25 CENT per doos. Weergevers (prima) vanaf f 2.
enz. enz. Verhuren van Gramophoons en platen.
Platen RUILEN 10 cents per stuk. Zondag's geopend.
(de van ouds bekende Gaper.)
TELEFOON 197.
FILIAAL
Jac. v. Beemskerkstr, 49.
AMSTELBTR. 12» iJHIÜBEE
BEVEFLT ZICH BELEEFD AAN VOOR
&LLF OAARTOE BENOOD3QDE
WFRKTAAMMem :i—
TKLEFOOS 2778.
li
'4*
BALANS-UITVERKOOP
?^^8Kag»i&msg;^g^w£^BBaBBggBi^Ni.NNBraHiiiww sssssssEasaaffisass i
I
I
Hei adres voer alle
is N. V.
Willemspleia
3.*
LOS' Dameskappsrszaak
iCI
PRES. KRUGERSTRAAT I0.
door HULBERT FOOTNEK,
voor Nederland bewerkt door
L. ALETRINO.
9.
„Hij verkiest niet!" smaalde Joe. „Al
iemachtig, hoor hem eens! Heeft ze jou
hier als haar bewaker neergezet?"
„Neen," zei Ralph.
„Dat hoef je me niet te vertellen,"
zeide Joe. „En ze zal je er ook niet dank
baar voor zijn. Ze heeft voor vannacht
met mij afgesproken."
„Dat lieg je!" brulde Ralph.
Joe kwam zoo dichtbij, dat hun licha
men elkaar haast aanraakten. Ralph
hield zich paraat. Hij was van plan Joe
den eersten slag te gunnen. Maar er
kwam niets.
„Loop naar de hel," fluisterde .Toe
met dikke tong.
„Dat zal je den een of anderen dag moe
ten bezuren. Ik vergeet nooit iets. Ik
zet het je betaald, vriendje!"
„En waarom niet dadelijk?" vroeg
Ralph, thans weer volkomen kalm.
Joe's stem werd nog zachter. „Nou
ik wil geen spektakel maken," brom
de hij.
„Natuurlijk wil je geen spektakel
maken!" riep Ralph, in een nieuwe
vlaag van woede. „Spektakel zou je
weinig van pas komen hè. Jij houdt van
donker en stilte, niet?" Plotseling
drong het kluchtige der situatie zich
aan hem op, en hij begon te lachen. „Je
hoeft je vannacht geen moeite te geven,
Joe," zeide hij. „Ik ben er ook nog. Je
zou beter doen met terug te gaan, en
verder te slapen."
Dat was ontegenzeggelijk waar. Joe
draaide zich op zijn hakken om, en ging
onder het mompelen van een groot aan
tal verwenschingen, over de loopplank
terug.
HOOFDSTUK III.
Op de kleine rivier.
De volgende dag ging voorbij, als was
er 's nachts niets bijzonders voorgeval
len. Het meisje kwam niet meer ter
sprake; de mannen hadden het veel te
druk om eenige aandacht aan haar te
wijden. Toen zij opstonden om te ontbij
ten, verschilde Joe Mixer's houding te
genover Ralph zoo weinig als de eerste
er maar aan doen kon, met dien van
den vorigen dag. Een minder open na
tuur zou daarin iets gevoeld hebben
dat gevaarlijker was dan royale vijand
schap, maar van Ralph was het juist
karakteristiek, dat hij Joe gaarne wilde
tegemoet komen.
Van zonsopgang tot donker waren zij
bijna aan één stuk bezig om de kleine
„Tewksbury" de stroomversnellingen
van Gisborne op te sleepen; bemanning
en passagiers trokken met vereende
krachten. Na zijn weken van werkloos
heid op Fort Edward begroette Ralph
krachtigen arbeid met vreugde, en
voelde hij zich weer een man worden.
De geheele operatie was nieuw voor
hem en interessant. Eén ging in een
boot met een stevig kabeltouw naar den
oever, waar hij het eene eind van het
touw aan een boom stroomopwaarts
vastmaakte: het andere eind werd op
de boot om de kaapstander geslagen;
acht man zetten zich met alle macht
aan het trekken, en zoo heesch het
vaartuig zich den stroom op. Wanneer
het touw was ingepalmd, voer een an
der naar den oever en begon men op
nieuw. Ondertusschen werkte het
scheprad aan den boeg uit alle macht.
Meer dan eens brak het touw en was
alles wat zij gewonnen hadden, weer
verloren. Het was negen uur 's avonds
vóór zij eindelijk weer in kalm water
kwamen, en de nacht viel reeds in, toen
zij eindelijk in Gisborne aanlegden,
stroomafwaarts van het nieuwe maga
zijn van Mixer Staley.
Ralph had in den loop van den dag
geen poging gedaan om Nahnya te na
deren. Hij vergenoegde zich ermee haar
nu en dan onopgemerkt gade te slaan,
en zich de genoegens van de komende
reis af te schilderen, wanneer hij haar
voor zich alleen zou hebben. De koorts
in Ralph's aderen, die hij vroeger nooit
gekend had, begon op gevaarlijke wijze
hem thans ook het hoofd aan te tasten.
Reeds de gedachte alleen aan dien
tocht was genoeg, om zijn hart snel te
doen kloppen.
Toen zij in de schemering aan wal wil
den gaan en iedereen op dat oogenblik
het druk had met zijn eigen belangen,
voelde Ralph zich tegen den elleboog
stooten, terwijl zij snel fluisterde:
„U slapen met de mannen in het
slaaphuis; ik zeg ik hier slapen."
„Ik wil je niet alleen laten," begon
Ralph. „Vannacht
Zij onderbrak hem. „Ik blijf hier niet
werkelijk," legde zij uit. Zoodra ieder
een weg is, ga ik loopen naar mijn
kamp aan het Hoeden-meer. Het is zes
mijl. U komt daar morgen vroeg, zoodra
het dag is. De karrenweg leidt erheen."
Iemand naderde hen, en zij verdween.
Ralph was, als sprak het vanzelf, uit-
genoodigd om met Mixer en Staley het
avondeten te gebruiken, en den nacht
in huis door te brengen. Met Joe en de
anderen ging hij dus binnen. Midden in
den nacht werd hij wakker: de dikke
kerel kwam thuis en liet zich met een
vloek neervallen op een bank. Ralph
kon slechts met moeite een spotlach
smoren en sliep weer gerust in.
Hij ontwaakte toen het eerste mor
genlicht door de ruiten viel, dat wil
zeggen om drie uur 's morgens. De an
dere zijde van den drempel der stoffige
slaapplaats beidde hem de frissche Ju-
nimorgen, een wonder van verkwik
king. Hij zoog de koele zoetheid in als
doorspoelde hij voor 't eerst zijn longen
met frissche lucht, en keek om zich
heen met de nieuwsgierigheid van den
reiziger, die in donker is aangekomen.
Hij wendde de oogen af van de leelijke
blokhuizen, waarmee menschenhanden
het uitzicht hadden ontsierd en staarde
naar de onveranderlijke rivier. In het
halflicht van den vroegen morgen had
den de bruine stroom en de heuvels op
den anderen oever iets geheimzinnigs,
als het gebaar van een vinger voorzich
tig op den mond gelegd: dat hem waar
schuwde geen gedruisch te maken. Het
water scheen hem te lokken tot een kor
te onderdompeling.
Vlug kleedde hij zich toen weer aan,
en zijn reiszak en dekens opnemend, be
gon hij den tocht met een licht hart.
Ging hij niet naar haar? „En dan bi
gint het eigenlijk pas," zeide hij t(
zichzelf. De karrenweg begon, duidelij
zichtbaar, achter het blokhuis. Halvei
wege de helling zag Ralph tot zijn groi,
te verbazing een Indiaansche jongen o
den berm zitten, zoo bewegenloos a;
een beeld zoo onbeweeglijk dat Ralp
reeds vlak bij hem was, voor hij zie
bewust werd, dat de gestalte geen dei
uitmaakte van het landschap. Het ws
verrassend zoo iets in een wereld, d:
hij geheel zijn eigen dacht.
De jongen droeg een geborduurd fl
weel vest, een schoon katoenen hem
een rooden gordel, een leeren broek c
mocassins. Op zijn hoofd stond ef
groote vilthoed, met een enormen, sti
ven rand. Het was een knappe, goed g
bouwde jongen van omstreeks negei
tien jaar, met een gezicht dat evenvei
uitdrukking vertoonde als da> van ee
kat. Een pak van tamelijken omvat
lag op den grond naast hem.
„Hallo daar!" riep Ralph verrast.
De Indiaan stond op," en stak, zondi
een spier van zijn gelaat te vertrekke;
hem een hand toe.
„Wel!" zei hij.
„Jij bent vroeg op," zeide Ralph. „Wt
voer je hier uit?"
De jongen trok aan zijn oor en schui
de het hoofd om Ralph te kennen te g
ven, dat hij zijn woorden wel spai'f
kon. Met onmiskenbare teekenf
bracht hij hem toen aan het verstan
dat hij op Ralph had gewacht, en di
deze hem moest volgen.
„Op mij gewacht?" zeide Ralph. „W
ben jij voor den drommel?"
Wordt vervolgd.
