Vrijwillige
Onderdomsverzekering
m
Weet
gy
wel,
Weet
wel,
Weet
gy
wel,
Weet
gy
wel,
Weet
gy
wel,
Weet
wel,
Weet
gy
wel,
Weet
gy
wel,
Weet
gy
wel,
Weet
gy
wel,
Weet
gij
wel,
Weet
gy
wel,
I
N. V. BIOSCOOP-FLORA
Maatschappij tot Nat van het Algemeen
dat
dat
dat
dat
dat
dat
dat
dat
dat
dat
dat
dat
Lion Blitz, Tandarts,
FEUILLETON
De verborgen vallei
IDe Romeinen schreven reeds „Variatio delecfat", hetgeen vrij
vertaald luidt: Ik wou dat ik FUNKE'S KRENTENROGGE-
BROOD ook had.
De koffie-tafel-delicatesse die iedereen behaagt,
IEn als garantie-merk de naam M. FUNKE draagt.
U kunt het bij Uwen bakker koppen.
M. Funke Roggebrood-bakkerij sedert 1838.
DIR. MAX NABARRO.VELSEROORD
ZALEN VOOR: VEROADERINOEN,
UITVOERINOEN, BRUILOFTEN, PARTIJEN.
Zeer billijke conditiën. Aanbevelend, MAX NABARRO
Am?:t«ei«IIJ!fe SI,
is lederen Donderdag asn onder
staande sdressea te «onsuiteerea
voor TassdkeelkuBde en Kussttandea
VELSEROORD: R^tsstrast,weg 143
ran 12.30 c. t-ot 2.30 u.
IJ MUIPENKoleer Wühelmgtr. 38
van 3 n, tot 4 K.
JK oord- Hoilandscli»
Bewakiiigs - Maatij
Kantoor i
Departement IJMUIDBN.
DE SERIE LETTERKUNDIGE VOORDRACHTEN,
Toegangsbewijs voor de 4 avonden kost f 2.50.
door HULBERT FOOTNER,
voor Nederland bewerkt door
L. ALETRINO.
De plek waarheen hij zijn schreden
richtte, lag in een iets vooruitsprin
genden hoek van het ravijn, en het
kreupelhout vormde daar een dicht
warbosch. Ralph klauterde omlaag
over de gevallen boomstammen, zoo
als hij het Charley had zien doen, en
bereikte een kleine nis van aarde, die
oen schamel voedsel gaf aan drie af
geknotte pijnboomen en eenige bessen-
struiken, welke zoo een natuurlijke
schuilplaats tegen den ravijnrand
vormden. Hij baande zich een weg,
schoof de takken on bladeren op zijde,
en stond voor de opening van een
rotshol.
Verbaasd trad hij eenige schreden
terug. Wat hij dan wel gedacht had
te zullen vinden wist hij niet maar
in geen geval een opening in den rots
wand! Verwarde gissingen doorkruis
ten zijn brein en vervlogen weer, ter
wijl hij in het gat staarde. Was het mo
gelijk dat zij van een ander menschen-
ras waren, schepselen die in de inge
wanden der aarde konden voortleven
zonder zonlicht en zonder lucht?
V, aartoe zich nog dieper hegraven,
bier, op honderden mijlen reizen van
<ie bewoonde wereld? Was het 't bezit
van een of ander afschuwelijk geheim,
dat Nahnya's gelaat steeds zoo ernstig
maakte? Wat verborg het hol, een af
grijslijke misdaad, ongekende ver
schrikking of een schat?
De opening was omstreeks twee voel
wijd, en door de hoornen 011 het. struik
gewas zoo goed verborgen, dat Ralph
zich afvroeg, door welk toeval zij het
eerst ontdekt was. Hij stak een lucifer
aan, en wierp hem naar binnen. Hij
bleef branden, tot hij op den grond te
recht kwam. Ralph schatte daarnaar
de diepte op omstreeks vijftien voet.
De stam van een jongen pijnboom
stond loodrecht er middenin, on reikte
tot slechts een voet beneden den top.
Blijkbaar werd hij gebruikt om.er in
en uit te klimmen.
Het was als een uitnoodiging om bin
nen te gaan, maar Ralph aarzelde. On
danks het geruststellende daglicht, en
den vasten rotsbodem, kon hij het ge
voel van iets geheimzinnig-spookach-
tigs, iets bovennatuurlijks, niet van
zich afzetten. Toen hij beproefd had
het weg te lachen, bleef er nog een
vrees voor lijfsbehoud. „Wie weet wat
daar beneden is," dacht hij, „en op
welke wijze ik ontvangen word!" Ein
delijk spraken gevoelsoverwegingen.
„ITet is allesbehalve eerlijk oin achter
hun rug naar hun geheimen te snuffe
len," overwoog hij. De herinnering aan
de ondervonden beleedigingen ver
drong deze bedenking. „Zij hebben
mijn gevoelens ook niet gespaard," re
deneerde hij.
Eindelijk besloot hij. Zijn beenen
stak hij over den rand, ien tastte naai
den hoogsten tak van den pijnboom.
Op den grond van het hol gekomen,
stak tiij nog een lucifer aan. Hjj be-
vond zich in een smalle spleet in do
rots, die zich dwars naar beneden hel
lend, naar het binnenste van don berg
j uitstrekte. Hij moest den rug buigen,
'en half kruipend verder gaan, de wal
mende fakkel op armlengte voor zich
uithoudend. Een weinig gunstige po
sitie, wanneer hij plotseling voor eenig
gevaar zou komen te staan. Maar als
Charley er door kon, zou hij het ook
kunnen, meende hij.
Na zoo enkele meters te zijn voortge-
ijgaan, kwam hij plotseling in een veel
j wijder ruimte, waar hij in staat was
recht op zijn beenen te staan. Het was
'een soort ruime gang, die zich naar
links en naar rechts uitstrekte, en
waarvan de bodem door zand en kie-
zelsteenen gevormd werd. Waarschijn
lijk had eens een stroom hier zijn bed
ding gehad, maar thans was de grond
volkomen droog.
De gewaarwordingen, die zich in dit
hol zoo sterk aan hem opdrongen,
'i voerden Ralph's gedachten naar zijn
kinder jaren, naar zijn boeken waarin
verteld werd van grijze heren en berg
leeuwen. Niet bijzonder op zijn gemak
hij was ongewapend snoof hij on
derzoekend de lucht op. Maar er was
geen spoor van eenigen dierlijken
geur. En, zooeven nog was Charley er
door gekomen. De fakkel wierp een
vreemd, onvast licht op de rotswanden
het herinnerde hem aan een flak
kerend gaspitje thuis, in den kelder.
Het hol was er niet een met een hoog
gewelfde zoldering, zooals hij zich
grotten steeds had voorgesteld, het was
zuiver een spleet in den rotsboden; de
beide wanden liepen naar boven schuin
op elkaar toe en het licht vau zijn toorts
bereikte liet hoogste punt waar zij el
kaar raakten, niet meer
Ralph stond' voor de keus om links
dan wel rechts de gang in te gaan. Hij
zocht bij het lichttvan zijn fakkel naar
voetsporen. Op de zandplekken waren
zij duidelijk te onderscheiden, en in
groote getale, bijna een pad vormend,
dat naar rechts leidde. Naast die van
Charley onderscheidde Ralph onmid-
dellijk de indrukken van Nahnya's j
kleine, rechte voeten, en nog een ander
soort indrukken daarneven blijk
baar die van haar moeder. Het zien
van al deze voetsporen verminderde
Ralph's vrees, en deed haar ten slotte
verkeeren .in een steeds grooter wor
dende opgewondenheid.
Tot op dit oogenblik had hij de mo
gelijkheid voor oogen gehouden, dat
Charley alleen maar het bestaan van
dit hol afwist. Nu leed het niet langer
twijfel of Nahnya's geheim, wat het
dan ook zijn mocht, lag aan het einde
van dit pad. Hij ging dus voort, voe
lend dat hij op den drempel stond van
een verbazingwekkende ontdekking.
Niets had hem thans nog kunnen
weerhouden. „Ondanks al haar moeite
om mij er buiten te houden, ben ik
haar toch een beetje te slim af ge
weest!" dacht hij, triomfantelijk.
Op enkele punten was de gang tien
voet breed, dan weer vernauwde zij
zich tot vier. De lucht had dat eigen
aardig doode, hetwelk specifiek is voor
diepe grotten; toch was zij volkomen
zuiver; de fakkel brandde helder. De
stilte deed hem de ooren suizen. De
rustige kamer, de kalmste nacht bui
ten was trillend van muziekgeluid ver
geleken hierbij. Zyn eigen ademhaling
klonk hem schor, heesch en knarsend
toev
De toorts hoog boven het hoofd hou
dend, elke zenuw gespannen, ging hij
snel voort over den effen grond. Bij
het omslaan van een hoek viel het
flikkerende licht op een menschelijke
gedaante, die zich roerloos voor hem
verhief. Met een ruk van plotselingen
schrik bleef hij staan. De fakkel liet hij
uit de hand vallen, zij doofde uit. Met
geweld trachtte hij zichzelf weer mees
ter te worden, wat hem eindelijk geluk
te. Zich vermannend, riep hij de ge
daante toe. Het geluid schalde in de
donkere stilte met een ongekenden, on-
natuurlijken klank, die hem het bloed
in de aderen deed stollen. De doodsche
stilte die volgde, was vreeselijk. Er
kwam geen antwoord.
Hij dwong zich, de toorts weer op
te rapen, een lucifer aan te steken en
haar opnieuw doen ontvlammen. Hij
liet het licht op de gedaante vallen,
die nog steeds onbewegelijk voor hem
stond. Ralph trad behoedzaam er op
toe hij zag toen, dat zij niets men-
schelijks had: het was een soort vogel
verschrikker, een stok die in den grond
was geslagen, met een dwarslat, waar
over een jas en een hoed waren gehan
gen. Waarschijnlijk een voortbrengsel
van Charley; met welk doel het hier
was neergezet, kon Ralph onmogelijk
gissen. Hij ging een oogenblik zitten
om zich de druppels van het voor
hoofd te wisschen, en het kloppen van
zijn hart te doen bedaren.
Wordt vervolgd.
ft.
gfl
aafliBTO j»tr. vssmata?i«e(mtQtmamme&ei»t
«xgs»3RggBMnaMMMaBiHi
Jaiianakade lérood- IJmuiden
Telsfooa 411
Levering van vertrouwde
Wakers in Fabrieken, Werk
plaatsen, Schepen en Terreinen,
in combinatie.
Zeer b i 11 ij k e prgzen
nireetie: J. D&nttm
te geven door Mevrouw BOLDINGHGOEMAN8, Letterkundige te B»*r en, kaadeleide
over da Vlaamsche schrijvers 6IJIDO GEZELLE, STYN STRÏUvELS en FELJX
TIMMERMANS, wordt gehouden in bet Gebouw voor Chr. Belanges te IJ M OI D E N
op Vrijdager, 2*, 31 Maart en 7 en 28 April a.a.
i acmelding uiterlijk IB Ma^rt a a. b\j de Deerm P. POOL, Cocrad traat, W. P. METS.
Kanaalstraat 79rOod, E.ZANDSTRA, iloygrnsstraat 62, te lj»niden en IJ J.RE1TSMA,
Willwbrordstraat 20, te Ve^eroord
zo.
