V©©pjaar
Saison.
Mantels! Japonnen, Blouses
Vanaf Zaterdagmiddag lieven een bedrag van f L- BALLONS CADEAU.
GEBR. B1SCHOFF
tuba Ovara
Heden 5 uur"
Attentie.
Koek- en Banketsoorten
Jac. Gorter
(Spaar- bi Voorschotbank loaz
De Wiskotiens'
Staatsloterij
D. de Waard
J
Dames ea Kinder
Yoor deze gelegenheid hebben wjj al onze Etalages gedurende EEK WEEK beschikbaar gesteld om U
©en overzicht te geven wat wij op het gebied van OONFBOVIE
prestoeren en twjjfelen niet of het zal Uwe verwachting verre te boven gaan.
Dus vooral XXE22S3E5 "'ViTJEHEtOEC; een kjjkj® in onze Etalages is overbluffend voor U.
Veilieig t© Santpoort,!
Woonhui* en Erf
Loten verkrijgbaar
KALVEKSTR. 115 a
Trekking 24 Maart a.s.
K ILVKRSTRAAT 41
Te koop; Huizen,
Winkelhuizen en
Bouwterrein.
IPw J3m :r f;
ifli lil 111 If lit li!
mm JBê mrm JL JrKI %SRT
van een zaak in
Brood, Koek en Banket,
Chocolade- en Suikerwerken'
van JT. GOEDE
Kanaalstraat 56, t.o. het Postkantoor.
Kennemerïaan - hoek Snellinsstraat.
II. SCtt/iT, Steenhouwer
Velserdnmerhnurtweg 155, YELSERGORD.
GRHFP1ÖRUMENTEM.
Het Kantoor voor Machtszaken
Oliehandel „D1LO"
Het adres voor alle soorten Smeerolie en Ya-
cuumolïe, Gas-, Motor- en Lichtolie. Benzol ©nz.
ÉSswl HI
OPENING
ÜM
krachtens art. 1223 B. W,, in Café
„Zomerlust" op Dinsdag 8 April
1924, nam. 2 uur precies, ten ov. j
van den te Velsen gev. notaris
O. D. BOERLAGE,
van een
te Santpoort, Hagelingerweg 84
(vroeger nr. 104) kad. gem. Velsen,
Sectie H, nr. 4295, groot 1 a. 23 c.a.,
eig. van den heer P. P. F. van
Schooten.
Nad. int. ten kant. van not.
Boerlage te Velsen.
VELSEROORD.
De inkoop van Lompen, Metalen
Touwwerk en aanverwante artikelen
is uitsluitend
VELSEROORD - TELEFOON 146
tegen de hoogste marktwaarde.
de 6 cents Sigaar,
zonder weerga.
Alléén verkrijgbaar bij C. Oeijteman,
Prins Hendrikstraat 56, ljmuiden.
Te bevragen bij K. BOON,
Bouwkundige, Kanaalstraat 81.
TIMMERMAN, METSELAAR
I—l EN AANNEMER I—J
WILLEM BARENDSZSTRAAT 1G
TELEFOON No. 467.
Een advertentie
geplaatst in de
IJMUIDER COURANT
heeft steeds
succes.
Ondergeteekende maakt hiermede bekend, dat vanaf heden al zijn
ook aan bovenstaand adres verkrijgbaar zijn.
Beleefd aanbevelend,
SPECIALITEIT IN
Beiast zich tevens met het onderhoud van Graven.
Coöperatieve
Oevestigd ie ljmuiden Kanaalstraat 37
Raad van Toezicht:
Ir. W. Polderman, F. J. H. Schneider.
Deze Bank verstrekt voorschotten tegen borgstelling of zakelijke zekerheid
Spaargelden worden tegen uitgifte van een boekje in bewaring genomen
j tegen eene rente van 4 pCt. in 't jaar, voor een jaar vast 4'/» pCt
De bank is geopend: Eiken Maandag en Donderdagvunl0 uurn.m
W1LHELMINAKADE No. 29 1JMU1DEN
Belast zich met
INCASSO'S, RECHTSBIJSTAND, ADV1ESEN, CREDIETEN,
INFORMATIËN, ASSURANTIËN, BELASTINGEN,
PROCEDEEREN, CONTRACTEN, BEHANDELINO VAN
ERFENISSEN EN BEMIDDELING TER VOORKOMING VAN
m FAILLISSEMENTEN 5
Vraagt prjjs en inlichtingen.
TEL. 415. WILHELMINAKADE 23.
II
12.
door
RUDOLF HERZOO.
HOOFDSTUK II.
Zoo legde de krachtige vrouw den
tekst uit, en haar echtgenoot erkende
hare gezonde levenswijsheid en knikte
met het grijze hoofd. Bedachtzaam
proefde hij den lichten rooden wijn en
keek in den doorzichtigen Maartmor
gen naar buiten. Lang zat hij zoo. En
hij zag de hooge schoorsteenen zijner
fabriek, die hij een menschenleeftijd
lang steen voor steen samengevoegd
had, en hij zag zijne zes zonen breed
en krachtig op de aarde staan; zijn
oudste, zijn Gustav, aan de spits, allen
bereid, ook aan bun deel steen voor
steen toe te voegen. En hij bespeurde
den grooten zegen van datgene, dat de
moeder gezegd had: God is in den ar
beid! Hij bespeurde het aan zijne
zoons, die zijne kunst verder voerden,
veredelden. Neen, hij zou den dood
niet aanschouwen in eeuwigheid.
Toen dacht hij aan zijn jongste, aan
Ewald. Hij was trotsch op hem, want
die had het gymnasium geheel afge-
loopen. Moeder had hem gebaard,
toen ze reeds veertig telde. Jammer
dat de jongen ook niet in de fabriek
kwam. Tegenwoordig, nu men op
de wereldmarkt arbeidde, was geleerd
heid geen hinderpaal meer. Hij over
legde hij zichzelf of hij er eens met
Gustav over spreken zou. Moeder had
echter hare plannen met den jongen.
Nu ja een Wiskotten op een Wup-
perthaler kansel was ook niet slecht.
S Maar toch zoo'n flinke jongen! Jam
mer
Door het voortuintje kwam Gustav
Wiskotten met de kinderen. De kleine
Emilie wuifde, de hand als een wind
wijzer heen en weer bewegend, tegen
bare grootouders die zij aan het ven
ster bespeurd had. De kleine Gustav
nam op een wenk van zijn vader stijf
zijn muts af. Nu klauterden ze de trap
op.
„De groeten van mama," riep de
jongen en drong vooruit. „Zij is naar
de kerk," riep zijn zusje, bang met
haar nieuws te laat te zullen komen.
Toen gaven ze hunne grootouders een
kus en lieten zich streelen. Grootmoe
der had altijd Berlijnsch brood met
amandelen in de kast.
„Ben jij niet naar de kerk?" vroeg
juffrouw Wiskotten na de begroeting.
„Nee, moeder, ik had in de fabriek
te rekenen en te meten. Daarvoor
kwam de rustige Zondag mij juist
goed te pas."
„Ik weet waarlijk niet meer, hoe ik
je altijd hij den dominee verontschul
digen moet."
„Zeg hem maar, dat ik er voor zorg,
dat de kerk in het dorp blijft," en hij
toonde lachend zijne handen. Ook de
oude man lachte mee. Doch de moe
der nam het streng op.
„Dat zijn maar praatjes. Arbeid op
Zondag is als kalfsvleesch, als slecht
vleesch! De rechte bouillon steekt er
niet in,"
„Nou, moeder, ik zal het u nader
hand wel smakelijk maken."
De ergernis der oude vrouw ver
dween. De anderen waren immers in
de kerk. Dan mocht er wel een voor de
zaken zorgen.
„Alles in orde?" vroeg ze.
„Ik laat de volgende week uitgra
ven. Morgen volgt de overdracht op
het kadaster. Ik heb gisteren bet stuk
land nog laten taxeeren, opdat ik weet
wat Kölsch krijgt."
„Het zal ons niet makkelijk vallen
het hem toekomende in baar geld uit
i te betalen."
„Kölsch? Uitbetalen? Die laat bet
geld tegen vier procent op de fabriek
staan. Zonder met de oog-en te knippen
sloeg hij zelf deze schikking voor. Een
prachtkerel. Als hij niet zelf zoo met
de fabriek saamgegroeid was, alsof het
de zijne ware, zou ik mij bijna moeten
schamen. Van de stad had hij het
dubbele kunnen krijgen. Maar daar
hielp geen sentimentaliteit aan. De fa
briek is de fabriek. Als die leven zal,
moet ze kunnen ademen."
„En het bouwgeld?" vroeg de moe
der zonder zich verder over Kölscb's
edelmoedigheid te verontrusten. „Zou
de oude Schar wachter toestemmen?"
Gustav Wiskotten krabde zich ach
ter het oor.
„Hij trachtte nog uitvluchten te ver
zinnen. Praatte mij van allerlei voor
zijn dood, en dat Emilie dan alles kreeg,
doch dat hij zich niet gaarne uitkleed
de, voordat hij naar bed ging. Ik mag
dien uitgedroogden kerel niet. Maar
naar zijn pc oonlijke neigingen en an
tipathie vr? uit de fabriek niet. Daar
rookt de schoorsteen niet van. Ik heb
hem dus niet losgelaten. Toen ik twee
flesschen van zijn Zeltinger leeg ge
dronken had, begon hij bang te wor
den, dat ik ook een derde zou ledigen.
Dientengevolge heeft bij zich toen ein
delij k bereid verklaard, het geld om
het bouwen, op wederopzegging van
maand tot maand, voor te schieten.
Waarvan hij het geeft, kan mij niet
schelen. Dat is zijn plezier!"
„Grootmoeder, ik zou ook pleizier
willen hebben." De kinderen werden
ongeduldig.
„Wat wil je hebben?"
„Berlijnsch brood," verklaarde groot
vader en lonkte zijne lievelingen toe.
Toen kregen ze ieder hun stuk aman
delbrood. „Maar muisstil zijn, als
groote menschen praten."
„Moeder, de kerk is uit," zei-de de
oude Wiskotten en keek naar den men-
schenstroom, die, levendiger dan
's morgens, den terugweg aanvaardde.
De ruggen waren rechter, de gang
veerkrachtiger, de blik opgewekter.
Het was alsof al deze menschen in den
vroegen morgen een last zorgen en
sombere gedachten naar het Godshuis
gedragen en daar achtergelaten had
den.
„Daar komen de jongens aan."
„August is er niet hij."
Die zal wel met het zakje of met de
open schaal geloopen hebben," meende
Gustav.
De overige vier Wiskottens versche
nen en begroetten hunne ouders en
hun broeder. Wilhelm en Fritz hiel
den hun jassen aan en den hoed in de
hand.
„Ga je mee een glaasje drinken, Gus
tav.?;'
„Mij best! En vader, hoe gaat het
met u?"
„Als de pedalen maar eerst weer op
gang zijn. Drink voor mij ook een
e."
„Je moest de jongens ook liever wat
anders leeren," bromde juffrouw Wis
kotten. „Uit de kerk naar de herberg,
dat past niet bij elkaar."
„Wij hebben eene samenkomst over
zaken, moeder, in het hotel Vogeler.
Tot straks dus."
„Precies om een uur wordt er gege
ten."
Paul en Ewald Wiskotten kwamen
uit hunne kamer, waar ze overjas,
hoed en gezangboek gebracht hadden.
Hun vader schoof hun de flesch rooden
wijn toe. Ze haalden glazen uit de kast
en kwamen bij hem zitten.
„Waarover heeft de dominee ge
preekt?" vroeg juffrouw Wiskotten
haren jongste.
„Over den lieven God."
„Dat begrijp ik. Heb je overigens
dan niets onthouden?"
„Naast mij, boven op de laatste bank,
zaten twee kleine bengels, die met el
kander postzegels ruilden."
„Je badt hun een oorvijg moeten ge
ven. Het is schande, zooals tegenwoor
dig de kinderen opgevoed worden. En
altijd is de moeder de schuld. Ze heb
ben geen ernst, niets dan onzin in het
hoofd, de tegenwoordige vrouwen."
Wordt vervolgd.
